:-( -haat-liefde- :-) -ziekenhuisverhouding.

Met ziekenhuizen heb ik een  :(-haat-liefde-:)-verhouding.

Laat me dat even toelichten.
Terwijl de opname dient om het euvel weg te werken J, veroorzaakt het tijdens de ziekenhuisdagen slechts méér pijn :(

De voltallige verpleegploeg doet extreem lief J, meelevend, geruststellend en opbeurend  J terwijl ze met dezelfde glimlach vragen welke pijnscore-van-dag-op-een-lijn-tussen-1-en-10 :( ze op mijn fiche mogen noteren, het lijkt wel een strikvraag L: deze pijn is heftig, maar welke score gaf ik gisteren ook alweer en mag ik misschien pas later naar huis als mijn score niet gaandeweg daalt? L Het enige wat ik wil is gerustgelatenwordenenslapen J

Op ochtend 2 komt Ken-de-kinesist: één brok happy energie J die er met de oefeningen-voor-een-gezonde-rughygiëne meteen tegenaan wil gaan L Het enige wat ik wil is gerustgelatenwordenenslapen J

 

With hospitals I have a   Jlove-hate Lrelationship
Allow me to explain.
While the hospital is meant to take  the evil force  away J,  it causes more pain during the first few days L
The entire nursing team is  extremely sweet J, compassionate, reassuring and uplifting J and yet with the same big smile  they ask me to put my  daily-pain-score-at-a-line-between-1-and-10 L to put on record,  it seems like a trick question L: this pain obviously is severe and killing me L, but what score did  I give yesterday? Do I have to make sure that the score gradually decreases in order to be able to be sent  home in time? L The only thing I want, is to be left alone and sleep JL

On the second morning ,Ken-the-physiotherapist, an energetic young guy all cheerful and friendly J,  wants me to do the healthy back exercises straight away L  Yet, all  I want is to be left alone to sleep L

 

 

Vóór de operatie werd ik in steunkousen gehesen ter voorkoming  Jvan flebitis(aderontsteking voor de Nederlanders)Die dingen knellen mega in de zonL maar vermits er geen ontsnappen aan is, worden ze Kenny van South Park L.

 

 

 Gelukkig verlost verpleegster Stefanie (een superlieve!!)  me van de kousen op dag 3 J .Eindelijk mag ik in de douche met een waterafstotende pleisterJ op mijn rugwonde (de hechtingen droog blijven) en oh wat voelen on-omknelde voeten heerlijk J

Before going into surgery, they put me  in  special stockingsL to prevent vein inflammationL  Those things annoyed me tremendously L, so in the end I transformed them in South Park KennyJ  and felt really relieved J  when nurse Stephanie release me from them on day 3 J. Finally I was  able to take  shower J, with my wound protected by a water-repellent plaster. Oh what a joy to feel my bare feet J

Hoewel de dienborden er futuristisch startrekachtig uitzien  J zit er binnenin autosnelwegrestaurantgaarkeukeneten L dus laat ik de echtgenoot gebak van thuis meebrengenJ

De pijnstillers L komen onophoudelijk want de voordien geknelde J zenuw in mijn linkerbeen is nu weliswaar weer bevrijd J, maar doet doordat ze gezwollen is van de operatie onmenselijk pijnL. Maar kijk, de felgekleurde pijnstillerspotjes schitteren als  een stilleven à la WarholJ Als ze me nog lang hier houden, begin ik een kunstgalerij van ready-mades in de ziekenhuisgang die er gewoonlijk wat saai bijligt, maar onmetelijk mooi  J wordt met streepjes zon erdoor.

The painkillers keep on comingL: my previously pinched nerve in my left leg is indeed now free againJ but due to the operation it is terribly   swollenL and I’m suffering  inhuman painL . But look, the brightly colored painkillers little pots shine  à la Warhol J

 

 

Tussendoor mis ik continu mijn koesterhoekjes van thuis  L maar gelukkig is mijn eigen zonnige geel-oranje quilt mee  J en mijn schemerlampjeJ en krijg ik veel bezoek-cadeautjesJ en vooral geniet ik mateloos van al die vrije tijd ter beschikking om de bordurenJ en te lezenJ

 

 

De zon gaat vier avonden na elkaar hartverscheurend mooi J onder tegen een stadsachtergrond met windmolens J en op MTF klinkt de geweldige hit “blurred Lines” (dat schaap!  J, klik hier om mee te genieten: die ik voor eeuwig met mijn ziekenhuisperiode zal associëren. En die vooral de belofte inhoudt van een mooie zomer

 

Home again at last.

Thank god for that!

 

The pain is still killing me.....

 maar hopelijk niet meer voor lang.

Vanaf nu ga ik in serieus ziekenverlof en neem ik schandalig veel

me-time.

Ik heb het verdiend.