Posts tonen met het label granny squares. Alle posts tonen
Posts tonen met het label granny squares. Alle posts tonen

zondag 3 mei 2015

Lenteboeketten en wat granny's waarvan ik me ten sterkste afvraag wat ze ooit nog moeten worden

 

 

 

 
 
Niet te geloven hoe alles deze dagen bloeit in de tuin:
seringen, bloesems, meiklokjes, azalea's, akelei, viooltjes,
vergeet-me-nietjes, maagdenpalm, tulpen...
en het plukken kan ik niet laten.
(Alleen de rozen zijn gekocht)
 
ER staan hier massaal veel boeketten in huis
(tot grote frustratie van de mannen want de afstandsbediening voor de tv
werkt niet door de bloemen heen
vaak vind ik 's avonds de bloemen op de grond staan tussen al de gedropte kussens)
 
 
 
 
 
 
Onze Lou houdt erg veel van staren naar de zonsondergang
(foto van 1 mei toen het nog mooi zonnig was)

 
 
 
Van Ingrid heb ik ondertussen een nieuwe granny geleerd.
Zie hier voor het patroon.
Ik heb er eentje uitgeprobeerd en het lukt erg vlot
(zelfs mét tellen meegerekend)
Eén zaak staat vast: het wordt GEEN tas.
 
 
En de onderstaande cirkeltjes moeten dienen als rand voor een vestje dat ik in de kringwinkel kocht
Een extra small,
(en dat is helaas nét niet mijn maat)
maar omdat ik het randje zo schattig vind,
is hij toch mee gemogen,
ik heb hem ondertussen ontmanteld
(is dit een woordspeling?)
en probeer hem wat te vergroten met wat haakwerk ertussen.
 
Als dit geen experiment is,
dan weet ik het niet meer.
 
Wordt ongetwijfeld nog vervolgd
(of misschien ook niet, als het resultaat onnoemelijk lelijk is)

 
Omdat de Japanse struik wiens naam ik schromelijk vergeten ben,
momenteel supermooi rood bloeit,
lijkt het wel herfst in onze tuin.
 
Gelukkig zijn er de tulpen om op het tegendeel te wijzen.
 
 

 

 
 
 

maandag 26 januari 2015

Uilenblik van Hugo

      Terwijl ik mijn Japanse stofjes naast elkaar leg
     en maar niet kan beslissen wat ik ervan wil maken
     (op dit ogenblik is het een poef in mijn hoofd,
maar ik ben nog niet helemaal overtuigd,
wie heeft er extra suggesties,
neen , geen parasol, Inge!)
zit Hugo als een jongenmetdezwavelstokjes aan het raam te turen
(bij het binnenkomen vraagt hij zich af wat ik zie in deze zaken)
ik had hem niet eens in de gaten,
zo geconcentreerd was ik op de afbeeldingen.
 
Op de bovenste foto heeft hij zijn "UILENblik " weer op.
Dat is een lichte mengeling van verontwaardiging en verwondering.
Hugo is daarin zeer goed.
 

 
 
 
Granny squares naast een lief vogelenspoor in de sneeuw
en warme oranje tulpen binnen
(in een handgeschilderde vaas)
twee absolute uitersten.
 
 
 
 
Bij het openen van de slaapkamergordijnen is dit altijd het eerste wat ik zie:
de opkomende zon
(prachtig geschakeerde kleuren in de winterlucht)
Eik van de ene overburen,
en het puntdak van de andere overburen
(zo besneeuwd heeft het allemaal een ander cachet, eh?
het verdwijnt razendsnel, bijna niets meer over)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...