Onze zolder is een wonderlijke plek. De kinderen vergelijken hem met de geologische bodem- lagen van de lessen aardrijkskunde… des te dieper graven, des te ouder de relicten.
Dat zit zo. Toen de studerende kinderen op kamers woonden, kwamen er een boel Ikea- en kringloopstuff en elektronische apparaten. Ook knutselden we heel veel knipoogelementen...
Hetzelfde gebeurde wanneer ze verhuisden na een eerste stage, of voor een korte werkperiode in het buitenland. Bij elke afsluiting kwamen hun spullen weer zolderwaarts. Op die manier vormden zich geologische zolderlagen: de restanten van de recentste periodes bevinden zich in de laatste cirkel, en meer terug gaan in de tijd, impliceert verder graven in de binnenlagen.
Nu ze weer buitenshuis wonen, hebben ze het hoogstnoodzakelijke meegenomen maar af en toe komt nog de vraag naar iets van vroeger. Zo heeft de zoon dringend zijn oude sportjack nodig. Tricky! Welke geologische laag? Zonet heb ik me te pletter gezocht, laag na laag, maar helaas:NADA! Het jack ligt zich vast ergens heel erg te verkneukelen.
De zoon zal weer zuchten, zijn ogen ten hemel slaan en iets mompelen…
The children compare it to geological layers ... the deeper the digging, the older the relics.
When the children were studying and living in hired rooms, a lot of Ikea and recycled stuff came along.
The same thing happened each time they changed their working place. At each closure they brought their stuff back, geological attic layers formed itselves: the remnants of the latest periods in the last circle, the oldest in the inner layers.
Now that they are living outdoors again, they have taken the most obbious stuff but occasionally someone is in need of something from the past. Only recently, the son urgently wanted his old sports jacket. Tricky! Which geological layer? I just searched my ass off, layer after layer. Niente, nada! The jacket must be laughing its head off.
The good news: I re-discovered three lost objects: two bags and my flower scarf.