Granny squares bag and paintings

 

Met Kerstmis schonk de dochter me

supermooie wol,

waarmee ik meteen granny's begon te haken.

Eerst nog aan een kussen getwijfeld

(maar er is er ondertussen een ander met granny's op komst)

en dan nog aan een deken

(maar dat duurt zo lang)

en ten slotte werd het een tas

            twee riemen van de kringwinkel

             (1 euro elk)

verknipt en er gaatjes in gemaakt,

een bolletjes als sluiting gehaakt

en een voering van bloemenstof:

 

De vorige foto's tonen allemaal de voorkant die meer blauwig is,

de achterkant die ik eerst haakte,

is meer rozig.

Terwijl ik eraan bezig was,

vond ik het te zeemzoet

en vermits ik zelden iets opnieuw begin,

heb ik hem maar van achteren gezet.

 

Zondag begon de dochter ineens te schilderen

en kwam er bovenstaande handsome guy tevoorschijn.

 

Ja, en terwijl alle verf was uitgehaald,

kreeg ik ook erg veel zin,

toevallig stonden er op zolder nog twee onafgewerkte kinderdoeken

die ik onlangs in de kringwinkel kocht

(voor dezelfde prijs als de riempjes)

 

ik heb ze dan maar mee onder handen genomen

en wat extra kleur gegeven.

Het grootste doek stelt drie elfjes voor.

Mijn dochter vindt ze erg' creepy' en absoluut geen aanwinst voor de woonkamer.

Ze vraagt zich af waarom de middelste elf

haast geen kleren draagt

en ook wat de twee anderen in hun schild voeren.

 

De echtgenoot is voor zijn werk een paar dagen van huis,

ben eens benieuwd of hij de elfjes ook oerlelijk vindt.

Ik zal het weten bij zijn thuiskomst:

alle kunst die  hem niet bevalt,

verdwijnt geruisloos naar de zolder.

 

Dat is het voordeel van een schilderij op te hangen

dat je zelf niet hebt ontworpen,

iedereen mag het lelijk noemen,

het is absoluut geen belediging.

 

Zien jullie het graag?

 

 

                       Het kleine olifantje dat achter mamaolifant aanloopt,

vind ik super kunstig getekend,

ik vraag me alweer af wie het heeft gemaakt

(en wie het dan ook daarna weggeeft!)

 

Good artists copy, great artists steal (Picasso)

   Pablo Picasso zei ooit
"good artists copy, great artists steal".
Daarmee ben ik het helemaal eens.

 

Alles zit immers in elkaar verweven:

 kunst in het leven, het leven in de kunst.
Alles wat je je maar kunt verbeelden, is werkelijkheid.
Een mens ziet wat hij wil zien.
Zien jullie de vier soorten bloemen hierboven?

 

Mijn dochter heeft ooit Van Goghs zelfportret nageschilderd

( met een NOG wildere blik in de ogen dan het origineel)

 

maar eigenlijk brengt Lou de "bontmuts" veel sterker:

Eigenlijk is het aandoenlijk hoe het leven kunst wordt.

Ook Monique mijn blogvriendin uit Australië
wees mij onlangs op het feit

dat één van haar schilderijen
opmerkelijk veel gelijkenissen vertoont

met een Instagramfoto die ik onlangs postte
van de zonsondergang in mijn shampoodoppenslinger.

Neem zeker een kijkje op haar schitterend blog: Moniques Mess

In the pictures above there's art, the stealing of art, and life itself becoming art
(or my cat Lou posing as Van Gogh's fur cap)

 

My dear blog friend, Monique pointed out to me that one of  her paintings ressemles

an IG picture of mine

(see below)

Check out her great blog "moniques mess"
(which is by the way not a mess at ALL!)

En met het gevaar van af te dwalen ,

moet ik dit toch even kwijt:

 gewoonweg lyrisch  word ik van  prachtige zonsopgangen en -ondergangen.

 

Ondertussen weet ik al dat ik voor de rit naar school,

een half uur eerder moet vertrekken,

want onderweg zie ik zoveel mooie natuur, dat ik niet anders kan dan met schurende banden stoppen en een foto maken.

Kijk hier, be-ijzelde bloemen die licht uitstralen:

het leven wordt een schilderij

 

En gisterenochtend de wei achter onze tuin: sprookjesachtig mistig,

ik kon niet anders dan naar die wei kijken

en verhalen maken in mijn hoofd

(het schoolwerk bleef even liggen):

    Eigenlijk zie ik de hele tijd schilderijen overal,

jullie ook?

 

Do you guys see paintings everywhere all the time?

 

 

Mevrouw Lente naar de Azoren

 

 

 

 

 

 

He, gezellig, bezoek!

Hallo mevrouw Lente, komt u  maar binnen, blijf vooral niet buiten staan.

Wat zegt u ? Oh, cadeautjes mee: wat feestelijk  zoveel lentebloemen allemaal, dikke merci.
Zoveel zon en licht, heerlijk, ik word  helemaal vrolijk ervan.

Wat mompelt u  daar nu? Kan u niet lang blijven? Komt u  vlug terug?
Wa-a-aa-t?
Vertrekt u naar de Azoren? Wie komt er dan op bij ons op  bezoek?

Te laat, ik hoor hem  al, het is je neef, mijnheer Regen, hij tikt hier op mijn venster
met dikke druppels, maar ik laat hem lekker niet binnen.
Zal ik hem gaan vragen of hij elders op bezoek gaat?
Bij wie van jullie moet hij op de deur komen kloppen?

 

Look, we have a visitor!
Hello Ms. Spring, DO  come on in, don't stay outside!
What do you say? Oh, you brought some gorgeous presents with you,
SO sunny and so much light,
I absolutely adore your visits into our house.

What are you muttering? Can't stay long? NOOOOooooo
Wha-a-aa-t? Are you leaving? Who will visit us then?

Too late, I  can hear him already , it's your cousin, Mr. Rain, he's  tapping  on my window at this very moment, but I'm afraid I can' t let him in.

Shall I go and ask him to pay a visit elsewhere?
Do you want him to knock on your door?

1. 

 

 

                                      't Was tentoonstelling bij de echtgenoot op het werk,
                                     hij heeft deze eend voor me gekocht. Wat vinden jullie van em?

 

 

 

 

 

 

 

 

Partykaarten

 

Telkens opnieuw moet ik enige schroom overwinnen om te knippen in een kinderboek. Maar vermits Natasja Rostova in stijl moest weggestuurd worden, maakte ik deze kaart erbij. Ze komt uit het boek “Poesje en notenkraker” uit 1971.  Ondertussen dus meer dan 40 jaar oud. Volgens mij zou die titel  deze dagen al niet meer kunnen wegens te veel bij-betekenissen(maar dat ligt misschien aan mijn te grote verbeelding of aan de mojito zie hieronder)

Each time again, I feel very guilty when I mess with a children’s book. But since I had to let go of Natasja Rostova in style, I produced a matching card. I cut it out of the book “ Pussy and the nut cracker”  which is from 1971. I think that the title of the book would not be approved of these days because it has too many odd meanings.(or perhaps it is just me,  suffering from an imagination that is taking me too far…)

 

Onze brievenbus is zo’n oud gemetseld ding, gebouwd door een vriend die nog nooit voordien een postbus had gemaakt, daarom gaat ze te diep  (maar dan heel diep) en vermits ik wegens de hernia me al niet meer elke dag even goed buk, vond ik vandaag op de bodem nog een verjaardagskaart  (wellicht lag ze er al een tijdje, sorry, schoonzusje).  Een fijne verlate verrassing, temeer omdat ik erg onder de indruk ben van het schilderij. De titel is “cocktails”. Ze gaf me prompt zin in een mojito, waaraan ik nu slurp, en maakt me nieuwsgierig naar de schilder die achterop de kaart staat:Willy Belinfante.

Ik heb hem meteen gegoogled en blijkt dat hij nog massa’s andere heerlijke schilderijen heeft gemaakt.
Hier kan je party kaarten van hem bestellen die er allemaal even feestelijk uitzien.

Since our mailbox is made in brick stone by some one who hadn’t made a mailbox before, it is too deep. This is especially difficult since I’m suffering from my hernia. So I don’t always bend as deep as I should and therefore I found a forgotten birthday card at the bottom of the box.

Since I like it very much, I googled the painter. His name is Willy Belinfante. You can order his party cards here:

Alexej von Jawlensky rules

Zopas naar Kandinsky in Brussel geweest. De tentoonstelling loopt nog tot 30 juni. Klik hier voor meer info.

Er hangen een paar mooie werken van Kandinsky zelf maar ik was nog meer gecharmeerd door de schilderijen van tijdgenoten zoals de Russische  avant-garde artiest Natalia Goncharova en de Duitse Emil Nolde.

 Ook mijn absolute lievelingsschilder, de Rus Alexej von Jawlewsky, flankeerde Kandinsky.
Zo  kleurrijk expressionistisch!  Vooral de fameus expressieve vrouwenkoppen in fauvistische stijl prikkelen het netvlies en blijven lang bij. In het staatsmuseum van Sint-Petersburg hangen ze met veel tegelijk en ik heb er met open mond staan naar kijken.
Russische schilders zijn geweldig, ik ben dol op ze.

Bron voor beide afbeeldingen:www..rusmuseum.ru.

Visited theKandinskyexposition in Brussels. The exhibition runs until June 30. Clickhere for moreinfo.
http://www.expo-kandinsky.be/welcom

Besides afew fine works by KandinskyhimselfI was even more charmed by the paintings of contemporariessuch as the Russian avant-garde artist NataliaGoncharova and theGerman Emil Nolde.

Also my favorite painter (my absolute number one), the Russian Alexej von Jawlewsky,flanked Kandinsky.
So colorful expressionism! Especially famous are his expressive woman heads in Fauvist. A bunch of them hang out in theState Museum of St. Petersburg. When I was there, they mesmerized me.
I absolutely adore the Russian painters.

De groep van Koninklijke Musea in Brussel  is echt een aanrader. Ook het Magritte museum hoort  hierbij en verder toont de vaste tentoonstelling in het hoofdgebouw heel veel bekende kunst. Zoals bijvoorbeeld deze mooie Oskar Kokoschka(zie foto onder)
Het complex ligt op een indrukwekkend mooi plein, vlakbij een leuke winkelbuurt (Naamse Straat) en heeft een gezellig café (zie foto heel beneden)

 The group of Royal Museumin Brussels  really  is a must. The Magritte museum is also part of  it and the main building exposes lots of famous  artists. Such as Kokokschka (see pic below)

The whole complex is situated on an impressivebeautiful square, close to a nice shopping area (Rue de Namur) and has a cozy café

The never ending painting

De dochter gooit zich in volle overgave op dit doek altijd weer wanneer ze thuiskomt.

Fascinerend.

Telkens tovert ze iets nieuws erbij.

Nu nog alleen de dartele dame op de sofa.

Er resten twee dagen voor ze weer naar Londen vertrekt.

Zal het afgeraken?

 

Each time my daughter returns home, she paints some extra bits in this painting.

Quite fascinating!

The lascivious lady on the couch is the only thing left.

Only two days to go before my daughter is leaving for London once more.

Will the never ending painting by finished by then?

Lola at the Royal Academy

Dit schilderij hing in The London Royal Academy . Is het niet sprekend Lola?

This painting was shown at the London Royal Academy. Lola’s spitting image, isn’t it?

Comme une image

In onze woonkamer hangt een schilderij dat de dochter twee zomers geleden van de woonkamer maakte:

Ik kan er blijven naar kijken omdat ik voortdurend details ontdek die nu nog steeds er zijn (en dat wil al wat zeggen vermits de inrichting haast wekelijks verandert)
Zo zie je in de linkerhoek van de woonkamer een rechterkant van de tekening van onze 3 katten, en ondertussen hangt die op een andere muur:

En als ik naar een detail van tapijt en rode zetel kijk, blijkt dat wonderwel te corresponderen met de realiteit. En zo komt het schilderij in het werkelijke leven terecht: