Posts tonen met het label cadeaus. Alle posts tonen
Posts tonen met het label cadeaus. Alle posts tonen

maandag 25 mei 2015

Bomvolle week

 
 
Vorige week zat barstensvol.
 
Om te beginnen heb ik tussendoor wat aan mijn rode vestje gehaakt
(zie foto boven)
 
en was er de "break-out" op school waarbij de school
voor twee dagen sloot en de docenten
zelf een alternatieve locatie voor de lessen zochten.
Bij mij was dat poëzie in het zwembad:
 
 
 
Tussen de  soep en de patatten door de slaapkamer van de zoon even geverfd.
Ik moest ervan profiteren want ik was de hele week zo goed als alleen thuis
en de huisgenoten kunnen geen van allen verfgeur verdragen.
 
Toen we pas in dit huis kwamen wonen,
was onze zoon een puber en wou hij graag zijn hele kamer donkergroen.
Vermits hij het toen al jammer vond dat we uit de stad wegtrokken
en hij minder dicht bij zijn vrienden zat,
hebben we zijn verzoek maar ingewilligd.
(ondanks het feit dat we wisten dat het zou verdonkeren...)
 
Ondertussen woont hij hier niet meer echt,
maar komt hij soms nog het hele weekend logeren,
dus het blijft nog steeds ZIJN kamer.
(neen, Krisje, nog geen crrrrraftsroom voor mij)
Maar ze moest wel lichter na 15  jaar!
 
Wat heb ik dat donkergroen verwenst de afgelopen dagen.
Ik ben er VIER volledige avonden na het schoolwerk mee bezig geweest.
DRIE lagen eer het overschilderd was
(en ook het plafond opnieuw onder handen genomen!)
allemaal in mijn eentje.
 
Ondertussen is de kamer  helemaal wit.
De zoon weet het nog niet.
 
 

 
In zijn kamer stond al heel lang deze Ikea-lamp.
Het glazen kapje was gebroken
(ooit eens gebeurd in een ik-kom-heel-laat-'snachts-thuis-moment van de zoon)
 
Toevallig had ik nog een gehaakt mandje liggen,
de bodem eruit gehaald en een nieuw aansluitrandje
et voilà:
 
Toen de echtgenoot na vier dagen afwezigheid thuiskwam,
was alles geverfd en ik jarig.
 
Op mijn verjaardag scheen de zon uitbundig
maar  moest ik helaas op een superlangaanslepende vergadering zitten  (beuh)
maar bij thuiskomst bleek de echtgenoot in de bloemenwinkel geweest (jeuh).
De meeste planten zijn bedoeld voor tuin en terras
en hebben ondertussen al een perfect plaatsje gekregen buiten:

 


 
Mijn verschrikkelijk attente dochter had werkelijk alleen maar cadeautjes voor me voorzien
 die ik zelf niet had  kunnen dromen.
Teveel om op te noemen
met als allermooiste geschenk
een fotoboek gemaakt van een aantal Instagramposts
met de reacties van de andere IG'ers er hier en daar bij.
 
 

 



Lola heeft zich niet veel van de drukte aangetrokken
en slaapt verder in de meest ongewone houdingen
 
en ook van blogvriendinnen kreeg ik
heel veel wensen en
 leuke verrassingen.
 
SUPER bedankt.


De dachshund van An is bijzonder.
Ze heeft hem samengesteld met foto's van haar drie en mijn drie katten erin.
 
En de vogeltjesslinger komt van Krisje van onliemie


zondag 15 maart 2015

Zotte dozen

Zet vijf zotte dozen bij elkaar...
en wat levert het op?
hilarische foto's
prachtige cadeautjes,
lekker eten
te veel drank
en (dat spreekt vanzelf);
 D O L L E    P R E T!

 
de liefste,
charmanste,
grappigste
gastvrouw van het heel het westelijke halfrond
ontvangt ons in haar prachtige loft,
helemaal in dachshundie style
(let op het patroontje in haar blouse!!!)

         

Behalve het overheerlijke homemade eten,
maakte Carlaatje ook deze übercoole krukjes voor ons,
het houtwerk handmade door haar papa
(ook al zo'n kunstenaar) 
 
 

 

 
Mijn stadsgenoot, Ingrid,
haakte gepersonaliseerde beestjes.
Voor mij onze Lou
met zijn witte bef
(rechtsonder)
en ook super flamingo-broches
en dan nog een gehaakt hart
(waarvan ik de foto blijkbaar niet heb opgeladen)
 
Omdat An een dikke vette telelens heeft,
moet ze een beetje vreemde positie aannemen
om de flamingo's op het krukje mooi in beeld te krijgen:

Ons Anneke naaide voor iedereen
twee paashaasmeneren in een bijpassende prachtig pocheke.
Iedereen een passend stofke
(voor mij poezen,
voor Ingrid ezels,
voor Carla papegaaien -?-
en voor Krisje, honden)

Lief, eh?

 
En het hangt natuurlijk in de lucht,
ook Krisje naaide paaskonijntje
met een fluffy kont,
die kwamen in een prachtige shopping bag.
 


 
Om mijn cottages
(zie ook vorige blogpost)
 van Wisteria Lane goed
vast te leggen,
werden ware acrobatentoeren uitgehaald
en kwam de ware paparazzoaard van de dames boven:


 Heel eerlijk?
Wat Kris hieronder uitvoert,
weet ik niet (meer) zo goed...
Kris, kan jij het even toelichten?
 
                                                          Carla had ook voor iedereen passende diertjes,
die samen perfect kunnen doorgaan
voor de Bremer stadsmuzikanten.
En terwijl we volop die vastlegden voor eeuwig,
kwam onze attente gastvrouw met de perfecte achtergrond
op de proppen:




 
 
!

vrijdag 25 juli 2014

Grannycadeau en zonsondergangverslaving

Kijk wat er in mijn brievenbus zat.
Allemaal granny's met een eigen verhaal,
allemaal granny's van Leen

Het zijn er van zes soorten wol die ze alle zes zelf al in  iets heeft verwerkt.
en dan nog heel mooi gelabeld.
Zien jullie de dachshund ook op de kaart van Leen?

Dikke dankjewel.
Niets zo fijn als een quilt zien groeien met granny's van medeblogsters.
Ik probeer alle namen erop te borduren ,
zodat ik later (als ik oud en grijs ben) me alles weer voor de geest kan halen.




Dit witje  zie ik ook heel graag. Het is een voorbeeld van een vierkantje (rondje?) uit het cirkeldeken van Leen.  Haar hele deken zie je hier

Ik vind het heel mooi worden en krijg meteen al weer (te veel) nieuwe ideeën.

 
Vanmiddag lag Hugo heel mooi gecamoufleerd op ons terras.
Zijn strepen op de houten strepen.
(Ja, ik geef het toe, ik ben gek op strepen)
 


En zo gaat de zon momenteel onder. De foto is net genomen.
Ik vrees dat ik hiervan nooit genoeg kan krijgen.
Zonsondergangverslaving, bestaat dat?

Helaas zitten er hier op dit moment
uitzonderlijk veel muggen (nooit meegemaakt)
Ik ben helemaal bestoken.
Hebben jullie ook zoveel last ervan?

Vanmiddag waren de twee kinderen thuis.
Ik had de tafel buiten gedekt
maar we zijn naar binnen gevlucht omdat we zo werden gestoken.
Op klaarlichte dag.
We wonen hier nu vijftien jaar op deze plek en ZO agressief heb
ik die beestjes echt nog nooit geweten.
Dit is werkelijk uitzonderlijk.
Hopelijk verdwijnen ze nu er wat minder goed weer zit aan te komen.
 


woensdag 2 april 2014

Renatus Dachshund -voor de verjaardag van mijn vader zaliger-

 
 
Deze absoluut perfecte schat viel vandaag bij mij in de bus.
Marloes van Marloes Kreatief maakte hem speciaal voor mij.
Kijk toch !
Wat een perfectie: die buik die vooraan wat lager hangt dan achteren,
dat parmantig opstekende staartje,
die Dachshundoortjes,
de in de zon schitterende leiband,
zijn  fluffy vacht....
Dit overtreft werkelijk alles.
 
Dachshund schitterend ingepakt
(de verwachtingen waren hoog bij het uitpakken)
vraagt om een naam.
 
Marloes, je gelooft het of niet:
vandaag is de verjaardag van mijn vader.
Hij zou precies 81 geworden zijn.
 
Daarom als eerbetoon aan hem,
geef ik Dachshund mijn vaders naam.
Iedereen kende hem als "René" maar officieel heette hij Renatus.
 
Dus Marloes, jouw hond wordt bij deze Renatus gedoopt  en vanzelfsprekend enorm gekoesterd:
 
 
 
 
 


Lupus zonder woorden

 
De echtgenoot had deze vaas voor me mee,
het etiket zegt "handgemaakt".
Ze is in het echte leven mooier dan op de foto.
 En iemand heeft Lola verplaatst terwijl ze in haar doos lag.
Kijk nu!
Helemaal haar dak ingestort!
 
 
 

woensdag 19 februari 2014

Creatieve tante

 


 

De echtgenoot gaat soms voor zijn werk spreken en dan krijgt hij een cadeautje mee naar huis: wijn (heel vaak), een boek (veel), een bos bloemen (soms), een cadeaubon (één, vorige week). Yeuh... dat noem ik nu nog eens een mooi cadeau, daarmee was ik blij , zeg.....vandaag ernaartoe gegaan en ingeruild  voor een Pip-kussen. Die  uitbundig gebloemde kussens steken al lang mijn ogen uit, maar ik verbied mezelf ze te kopen wegens te duur.
Maar ja, nu met die bon, nu MOEST daarvoor iets worden gezocht, nu ging het niet anders, eh?  


Vandaag kreeg ik NOG een cadeautje. Van tante Irene.
Tante Irene is mijn creatieve tante.
Toen ik nog jong was...
(amai dat klinkt alsof ik hoogbejaard ben  :)
...toen ging ik heel graag naar mijn tante Irene omdat ze zo schitterend kon handwerken.
In die tijd had zij een mechanische breimachine en breide ze voor mij alle pulls die ik maar kon bedenken.  Ik zocht de kleurtjes, maakte het ontwerp, kocht de wol, en zij deed de machine werken. Mijn lievelingspulls van die tijd zijn van HAAR hand en waren in mijn middelbare schoolperiode een echte hype. Tante Irene heeft werkelijk trends geset in die tijd.

Ook heeft ze voor mij nog ooit wol gesponnen van het uitgekamd haar van onze chow-chow
(en ik breide daarvan een Popeye die "Ahoy "zegt  in een pull voor mijn zoon, zie foto hieronder , 28 jaar oud ondertussen, de pull bestaat nog steeds, de wol ook, de chow-chow is bijgevolg nog in dit huis). Kijk hoe pluizig het gezicht van Popeye eruitziet:

 

En vandaag kreeg ik van tante Irene vilten cadeautjes die ze allemaal ZELf heeft gemaakt.
Ik vind ze erg mooi. Vooral de handverwarmer zijn heerlijk.
Tante Irene, als je dit leest, nog eens heel heel erg bedankt!




Ook had ze voor mij een foto (van 1962) van de grootouders aan papa's kant.
Wat zien ze er allebei om op te eten uit, eh?
Ik had de foto nog nooit gezien
en vind het een beetje maffia-stijl....
Maar dat zal wel aan mijn tomeloze verbeelding liggen... of niet?



 


 

Vandaag was het veld weer in goede doen, ik weet dat ik jullie doodbombardeer met telkens weer die gele bloempjes, het spijt me,  ik kan het echt niet helpen.... het is sterker dan mezelf...


 

 




 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...