Cadeautjes, bruiloft en koningdag

         En pakje vanuit Australië in de brievenbus.

Dat voelt echt vreemd aan:

zoveel duizenden kilometers onderweg

om dan stomweg in Hasselt te belanden.

Een cadeautje van mijn Australische vriendin.

 

Ga zeker eens kijken bij Monique,

zij neemt je mee op de wonderbaarlijkste reizen

en toont verrukkelijke dieren en planten van Australië.

Verder maakt ze hele mooi quilts en plaids en andere crafty stuff.

 

Dear Monique,

I am absolutely thrilled by  your sweet gift.

The poppies look gorgeous and take my breath away.

The stitches are SO small,

someone must have worked very very hard ....

As you mention it: it definitely will turn out to be a cushion of some kind.

Thank you a 1000 times!

You are the best!

 

 

De twee kussens hierboven maakte  ik op verzoek van de dochter voor haar Duitse vriend.

Die woont nu sinds een maand in zijn eigen appartementje in het Duitse Zuiden
en hij is nog volop met inrichten bezig.

 

De dochter probeert aan zijn voornamelijk mannelijk interieur

een lichte female touch te geven

en ook wat meer "kleur" erin te brengen

want ze spendeert er  af en toe een weekend

en hoewel minder "dachshundie" is dan ik, heeft  ze het toch ook graag vrolijk.

 

Denken jullie dat hij de kussens zal gebruiken

of eerder wegstopt in een kast om vlug uit te halen tegen dat de dochter op bezoek komt?

 

             Bovenstaande foto dateert van een week geleden,

             toen is de zoon van onze vrienden getrouwd.

Op de foto: allemaal studiegenoten van aan de universiteit.

Op het poortje van de feestzaal hing een supermooi hart:

Het suikerpotje is een kringloopvondst van vandaag. Mooi, eh?

En  daarnet ging de zon heel erg oranje onder

 (was echt niet vast te leggen op foto)

 

Is er misschien een van onze Nederlandse buren die deze zonsondergang

speciaal voor Koningdag heeft besteld?

 

 

Granny square cushion

 

 

 

Kan het niet helpen.

Het is sterker dan mezelf.

Zit ik overal waar ik moet wachten

granny squares te haken.

 

 

ik houd van de kleurtjes,

niet echt dachshundie,

maar wel helemaal lente,

is het niet?

 

En dan ben ik het beu,

en zijn het er niet genoeg voor een dekentje,

en omdat mijn geduld al helemaal opgebruikt is,

haak ik natuurlijk geen rand,

maar omzoom ik het met een stoffen kadertje

 

Speciaal voor Es , zit Oscar er in:

 

            Ondertussen ben ik alweer aan een nieuwe reeks bezig, meer bolvormig deze keer,
              het kan toch niet wéér een kussen worden!
                Moet nog eens diep hierover  nadenken.

#stapelkussens

Op Instagram daagt Inge van Pixiemiksalot een paar mensen uit om te bewijzen dat wij meer kussens hebben dan zij.
De challenge is -geloof ik- nog niet afgelopen,
dus ik weet niet wie  uiteindelijk wint.

Eerst heb ik geprobeerd één stapel te maken,
maar die veel continu om,
dus zijn ze in drie gestapeld.
Iemand zegt op IG dat ik een kussenverslaving heb.
Hoe komen ze erbij?

    Loulou zit het allemaal van een afstand te volgen (foto boven)

 maar kan zijn nieuwsgierigheid toch niet bedwingen
om het even uit te proberen.

Tof!

Kussenberg beklimmen!

 

Waarom heb ik zoveel kussens?

Het een en ander heeft te maken

 met het feit dat ik graag patchwork quilts naai.

Telkens wanneer ik een vrij groot vierkant heb

(kussengrootte) en het bevalt me toch niet echt om

verder te verwerken in een hele quilt,

dan maak ik er gewoon een kussen van.

(ook mijn moeder heeft ondertussen een hele lading

van zo'n mislukte quilts tot kussens gedegradeerd in haar huis)

 

Wanneer een nieuw kussen is ontstaan, doe ik het om een reeds eerder gemaakt kussen heen (recycleren, eh!) , dat maakt dat je als je een kussen zou opensnijden, je daaronder een ander vindt, en dan nog één en nog één, van alle voorbije 20 jaren (of meer ) dat ik er al maak. De zoon vergelijkt het met de geologische lagen van de bodem, de oudste zitten het diepst.

 Een heel groot aantal heb ik zelf genaaid, of gehaakt, een paar komen er van de kringwinkel (geborduurde schilderijtjes uitgelijst en ingenaaid) en een paar kreeg ik er cadeau, want ja, geloof het of niet , af en toe koopt één van de kinderen me nog steeds een kussen.... en telkens weer ben ik er blij mee. Wie herkent zich hierin? Wie heeft er ook zoveel kussens als ik?

 

Bohemian cushion

Zo'n bohemian cushion,

staat al lang op mijn to-do-lijst.

 

Eigenlijk is het supereenvoudig.

Je kiest eerst een bloemenstofje

en zoekt dan wol in dezelfde kleuren

(of andersom)

 

 

I have been wanting to make a bohemian cushion for ages:

It is rather simple actually,

the only thing you have to do is crochet a mandala

look for a nice flowery tissue and put the two of them together

in a knapsack kind of way.

Eens je mandala gecrocheerd,

knip je de stof in een cirkel

die helemaal tot in de kern van het haakwerk komt,

dan stop je er een vulling in en plooi je de stof naar binnen en fronst ze helemaal

(zoals een knapzak)

 

Zo! Klaar!

De zon schijnt super binnen, dus vlug een mooie foto maken,

 bij Lola - die nu mijn aandacht niet naar een andere kat, maar wel naar een kussen ziet gaan,

komt de jaloersigheid al snel boven,

Natuurlijk wil ZIJ het middelpunt van mijn belangstelling zijn

 

 

Et voilà,

geen kussenpresentatie,

maar Lola-shoot:

 Een modellencarrière is toch niet echt voor haar weggelegd,
want lang in de lens kijken, lukt haar niet.

Nog even kussenpresentatie:
profiel-, voor- en achter:

 

P.S. 1 De pomponrand is dezelfde als die  van mijn bloemenquilt.
P.S.2 De aandachtige toeschouwer merkt dat er op de achtergrond een van de twee grote kaarsen is gedoofd, daarin heb ik met mijn haren gehangen in het enthousiasme van de fotoshoot, het stinkt hier bijgevolg naar verbrand haar.
PS3: Over de onderste foto later meer. Leuk programmaatje gevonden.

Ganz süßen Schneemann

De handgeborduurde bloemenpracht bracht de dochter vorige lente mee van Nicaragua,
een half jaar heeft hij liggen wachten in mijn stoffenkast,
tot hij  gisteren eindelijk twee kussens werd,
en wonder bij wonder passen ze nog goed ook bij nummer drie
die de voorbije avonden vorm kreeg
(toch met bloemenblaadjes, Pixie!, ondanks je vette "neeje")

                    

 

                           
Wegens  het heerlijk zonnetje gisteren,  konden de katten de kussens fijn showen.
Kei mooie dag, eigenlijk,
en ik zat hier met een vakcollega bij me thuis examenvragen te bedenken,
voor twee verschillende vakken,
dus best wel veel werk,
- ondertussen  dwaalde mijn blik alsmaar buiten naar dat prachtige weer -
en op een gegeven moment werd de lucht extreem donkerblauw en de zon scheen net goed in de boom in de wei, en ik heb mijn collga gezegd :"Ohikkanmenietmeerbedwingenikmoetstantepedeeenfotomaken"
en ik ben buiten gerend (en zij achter me aan, -want ze was de examenvragen allicht ook beu)
en toen hebben we samen zowat naar deze boom staan turen
(- is het niet net alsof hij een venstertje heeft rechtsboven?)
daarna ging het  werken eens zo vlot

 

En omdat ik nog geen tijd heb gehad om DE kerstboom te zetten,
- de grote boom-
voorzie ik alvast maar wat andere Weinachtsschmuck :
het rendier dat ik vorig jaar naaide
(zie hier voor de ontstaansgeschiedenis),

Heel blij ben ik ook met de Ganz süßen Schneemann
die Ingrid , lieve Ingrid , speciaal aan een hangertje heeft opgestuurd,
samen met een zelfgetekende kerstkaart (dikke dankjewel , süße Ingrid)
Ze  heeft ook een heel erg leuk Rudolph gemaakt,
precies even klein als de sneeuwman. Ga hier maar eens snel lezen,
want het is de moeite:  hij lijkt eigenlijk nog meer op een "dachshund" dan op een rendier.

 

Waar was ik?

Ja,

bij gebrek aan DE boom,

komt er ondertussen allemaal kleine schmuck:

 

Een maantjes- minikerstboom met

-let goed op-

een ram en een zebra als kerstdieren

 

  

 

  

    Verder nog vier andere mini'tjes.

    Kijk het eens regenen, buiten!

(wat een verschil met gisteren!)

   Mijn shampoodopjesslinger van buiten,

lijkt binnen in de boompjes te hangen, eh?

De boomkes zijn zelfs mooier van in de tuin gezien,
zo door de regendruppels op het raam, niet?

Daarstraks , vlug vlug, tien minuten VOOR sluitingsuur
met een auto vol papier en plastic naar het containerpark gehaast
en onderweg kon ik niet anders dan stoppen:
de lucht deed zo vreemd,
telkens wanneer ik iets vergelijkbaars  zie,
heb ik het gevoel dat onze pa vanuit de hemel iets probeert te zeggen,
kijk eens naar die lichtflits in het donker,
dat moet toch gewoon een teken zijn, niet?

?

(het containerpark was natuurlijk gesloten bij aankomst....)

 

George Clooney gescheurd wegens aan het hek gehangen

 

Bovenstaande foto komt van Ingrid van Little Birdie. Het hele Clooney-verhaal

van hoe George aan Ingrids hek hing,

kan je hier lezen op haar blog.

Het is een aanrader, hoor.

De foto hieronder heb ik gehaald van bij Katrien,

die op haar blog  heel mooi schrijft

over mijn tante Irene.

Je kan  hier lezen hoe Katrien heeft kennisgemaakt met tante-Irène-wol.

 

Tante Irene, als je toevallig meeleest,

ik stel voor dat we een patent nemen op de naam tante-Irène-wol

en nog heel veel wol gaan kleuren en spinnen.

wat denk je?

 

 

In de plaatselijke supermarkt kon ik een aantal Nutella-etiketten op de kop tikken

en toevallig zaten daar Ingrid en Katrien bij.

Ze schijnen er blij mee te zijn.

 

 

Ik in ieder geval ook

want je naam op de chocopot, dat heeft toch wel iets, of niet?

 

 

Haast niet te geloven dat het een paar dagen geleden nog zo zonnig was

(bovenstaande foto in onze straat vorige zaterdag)

en nu zo gloomy.

Ik heb veel schemerlampen aan en ook een boel kaarsen.

Gelukkig passeert er af en toe een kat langs mijn werktafel.

Die brengen tenminste gezelligheid.

 

 

Ook ben ik tussendoor weer aan het haken gegaan.

Ik houd van de roze wol met de blinkskes erin

(Katrien, die zit ook in jouw granny's)

Het kussen is al ver gevorderd, maar moet nog een ondergrond krijgen.

Ik heb hem even op een geel kussen gelegd,

maar denk dat hij beter een bordeaux of roze achtergrond krijgt.

 

Als ik naar kijk, zie ik de binnenkant van een bloem,

en vind ik dat hij grote bordeauxbloembladen moet krijgen nog.

Wat denken jullie?

 

Speciaal voor Baukje, die hieronder bij de "comments'

vraagt of de glinsters zijn opgenaaid:

hier is de wol

(of wat ervan overblijft)

de glinsterdingen zitten met een lichte draad, binnenin de roze draad verwerkt.

(als je goed kijkt, zie je ze in de wol zitten)

Het geeft ALTIJD mooi resultaat.

 

 

En om de koude dagen warmer te maken,

wil ik graag jullie de ananas-walnotencake leren kennen.

Ik heb hem uitgeprobeerd en hij is super heerlijk.

 

Voor één keer

(dat is niet mijn gewoonte)

heb ik het recept (zie hieronder) letterlijk gevolgd.

Allez,

't is te zeggen,

de ananas stukjes heb ik een tijdje te weken gelegd in Disaronno(mmm)

 

 

 

En Hugo, onze uithuizige kater die voortdurend door de velden dwaalt,

is deze dagen heel erg veel binnen.

Hij is veel gezelliger als het buiten guur is.

Tenminste toch één voordeel van dit weer!