woensdag 29 juli 2015

Eén babyquilt, één ge-H-te quilt (misschien?)

 
Een paar dagen geleden begon ik aan een wit-roze florale patchwork quilt,
het zou er eentje worden voor ons bed.
Allemaal boenkige, hoekige  bloemenvierkanten van 40 cm x 40 cm.

Ik had het netjes uitgerekend: ons bed heeft ongeveer 25 zo'n vierkanten nodig.
Dat lijkt veel.
Maar what the heck, het is toch vakantie, he?

Toen ik er vier klaar had (en bijgevolg een testexemplaar van 80 x 80 bezat)
heb ik ze even op ons bed gelegd:
pfff, wat ik zag, beviel me niet.
Zo bleekjes,
zo flauwtjes,
zo kleurloos,
zo niet dachshundie...

Gisteren heb ik daarom dan ook besloten dat ze absoluut niet matcht met ons bed:

Just started this #embroided #flower #patchwork #quilt and I find it rather #disappointing. Do not like it one bit.  Now what? Another #babyquilt? No #pregnancy in my surrounding though.😉😞

Maar die vier vierkanten hebben me toch wat moeite gekost,
én er zitten mooi borduurseltjes in
(met de hand nog wel)
Wat nu?

Pastelkleuren zijn babykleuren, toch?

Dus niet meer erop gevonden dan nog twee vierkanten bij te naaien
(in de twee laatste heb ik de mooie borduursels niet meer gestopt, neen ,daarvoor zijn ondertussen alweer andere plannen in mijn brein ontsproten)

Het eindresultaat levert een baby (of kleine peuter) deken op:
Ze meet 1m 30 bij 90 cm en heeft alles in huis om een baby te behagen én lekker in de wind te wapperen.


 
De boorden bestaan uit kleine tulpen
(verknipt tafellaken,
verknipt in de twee betekenissen van het woord)
en hier en daar staat er wat tekst in het deken:
zoals "leven " en 'licht is  overal"
(behoorlijk toepasselijk voor een babydeken, toch?)
 
 

:

 
In de rechterbovenhoek is duidelijk de soort van bloemenfiguur te zien,
ze werkt heel snel omdat het hele middenstuk niet geknipt hoeft
(heb ik bij die rechtsonder wél gedaan, maar achteraf
zag ik dat het in één stuk ook kon,
en snelheid is alles in dit leven, he?)
 
Als babyquilt vind ik de kleurencombinatie wél geslaagd.
Dus tevreden.
Alleen is er voorlopig niemand zwanger in de familie
of bij de vrienden.
Jammer.
Dan leggen we zo gewoon even in de zetel,
in afwachting,
want ze is heel lekker zacht
(gewatteerd, mmmm!)
1m 30 betekent dat mijn onderhelft er net ingewikkeld geraakt,
meer is in de zomer niet nodig   :)
 


 

 


                                Walking buffet






En dit wil ik jullie graag als afsluiter meegeven.
Lola is keischattig wanneer ze 's middags net heeft gegeten,
dan zet ze zich in "menskeshouding" in de zetel en begint
ze zich uit alle macht schoon te likken.
Ze wordt daarvan telkens zo extreem moe,
dat ze compleet uitgeteld in slaap sukkelt
en haar kop gewoon laat vallen daar waar ze het laatst aan het likken was:

En ja,
ondanks de aangekondigde H-stop,
ben ik zowat hexagons aan het uitproberen,
het H't  heerlijk,
zo af en toe een paar,
ik heb ze op een bestaand (en reeds  aanwezig ) deken  gelegd,
dan valt het niet op dat er iets nieuws ge-H-t is bijgekomen.
Geef toe, slim , he?
 
Over dat rode patchwork
(ook baby) deken,
moet ik het later nog hebben,
het zijn Betty Bowleroverschotten
 
en oh, ik vergeet nog een supermooie kaar te tonen die
vandaag van Janusje is gearriveerd:
 
Dankjewel,
de bloemen passen echt bij mij!
En de dino' s zijn verrukt over de kangoeroes
 

maandag 27 juli 2015

Uitslag giveaway: en de makrelen gaan naar.....


Tromgeroffel en stilte graag
want vandaag gaan de makrelen de deur uit,
ze mogen nog even in de appelboom,
maar daarna worden ze verloot
 niet via de  otteke-potteke-pismethode,
 die  Carla aanraadt,
 
maar via de door Orens gelanceerde methode
"dienamendiedoormijnhuisdierwordenbesnuffeldzijndewinnaars"
 
erg vlot werkt de Orensmethode niet,
Lola snurkt in de mand aan mijn voeten,
Hugo zit ergens tussen de madeliefjes in het veld,
alleen Lou is klaarwakker en paraat,
hij staart zeer diep en lang in de namenkom,
wacht nog even,
niets,
nada,
nog dieper staren,
niets.
 
allez, hij is dan maar als deurwaarder aangeduid
en ik heb getrokken.
 
 
 


Twee groene voor de bloggers,
Marloes en Moois van M(i)e
en twee rode voor de Instagramvolgers
(die waren duidelijk in de meerderheid)
Pixiemiks (die sardien zal blij zijn met zijn vriendje, zeg!)
en 07irene07
 
 
Dames, bezorgen jullie me je adres
 


Verder zijn er twee extra makrelen bovenop de verloting gekomen:

1) eentje voor Jacqueline: eerlijk is eerlijk, ze heeft het best van iedereen geargumenteerd
   (en als ik me goed herinner was één van de argumenten dat ik steeds in haar zwembad bij de vis mag komen zwemmen , beloofd is beloofd , eh Jackie?   die gateau intrigeert me trouwens ook)

2) eentje voor diegene die me net vandaag een viskaart vanuit Frankrijk stuurde. Ik noem geen namen want we willen de inbrekers niet op ideeën brengen , he?
Dit bewijst nog maar eens dat toeval niet bestaat.




zaterdag 25 juli 2015

Aztekenjurk en vreemd aztekenbeest als gevolg van H-stop

 

 
Wegens mijn tijdelijke (?) haakstop
en de voorbijtrekkende storm,
 ben ik aan het naaien gegaan.
 
Het stofje kocht de dochter ooit voor me,
ergens in het buitenland,
ik heb mijn kinderen goed opgevoed:
als zij met vakantie zijn, moeten ze absoluut geen cadeautjes voor me kopen,
alleen maar stoffen  :)
 
 
Toen het gisteren nog broeierig warm was,
begon ik aan een zomerjurk,
en omdat er hier en daar restjes stof blijven rondslingeren,
heb ik er vandaag wat beesten uitgeknipt
en volgepropt met vulsel:
 
Hoewel dit vreemd beest helemaal niet groot is,
ging er verrassend veel vulling in.
 
Ik heb dan de stof in armbandvorm geknipt en die ook opgevuld,
en dat levert dit op:
 
En terwijl dat ik toch bezig was
(en het maar bleef regenen)
is er nog een tweede bijgehaakt.
(oeps , het H-woord!
 staat hierboven niet ergens iets van een H-stop?)
 
 

 
 

 

 


 

donderdag 23 juli 2015

Tijdelijke haakstop (zo denk ik er vandaag althans over)



Best lang geleden dat ik nog eens een
"van-alles-en-nog-wat-post" heb geschreven.
Laat ik me nog maar eens daaraan bezondigen.
 
Om te beginnen kreeg ik vandaag mooie post van Corine van Red Cherry
omdat ik bij haar heb gewonnen met kersenvretende dino's.
Je kan  via deze link op  haar blog de andere kersenfoto's bekijken




 
 
 
 
Corines cadeautje:
een kersenkaartje,
een konijnenguirlande
 en een zelf gebakken kersenmedaillon
( het medaillon kan perfect aan mijn vis worden gehangen
want hij heeft kersen aan zijn staart:
 
 
 Omdat het nog volop zomert in de tuin,
pluk ik vaak boeketten:
 


 
 En zomervakantie impliceert opruimen.
Gisteren heb ik één van mijn stoffenkasten  onder handen genomen
 

In de rechterstapel (boven) liggen allemaal witte borduursels,
ik spaar ze al meer dan twee jaar,
allemaal van de kringwinkel.
 
Veel doekjes met rozen
en andere bloemen erop.
 
Ooit wil ik ze samen naaien in één quilt,
maar voorlopig ontbreekt me de zin,
te mooi weer.
 
 

 
Niet alleen het mooie weer
maar ook het haken,
beperkt het naaien,
ondertussen ligt het hele huis boordevol met grannykussen,
grannydekens, en grannytassen.
Ik vrees dat ik zo'n beetje aan de limiet zit
van wat een man qua kleur en wol kan verdragen.
 
(Binnenkort verdwijnen er weer ongemerkt spullen
naar de zolder)



Wegens overdaad
(en dit komt vreemd uit mijn mond
want doorgaans ben ik helemaal barok)
 
komen er voorlopig geen nieuwe haakproducten bij,
dus houd ik me met kleine dingetjes bezig.
Bijvoorbeeld het langer maken van deze sjaal.
 
Ik heb hem al een aantal jaren,
niet zelf gehaakt, gekocht
(Jacqueline, jij hebt die ook , he?
maar in een andere kleur, toch?
)
 
Het is werkelijk een mooie, zachte sjaal
maar ik heb hem tot nu toe weinig gedragen
hij is gewoon te kort,
dus krijgt hij momenteel een klein zetje bij:

 
Het uiteinde lijkt er een beetje vreemd aan te hangen,
maar als je de sjaal dubbel knoopt,
is dat net het gedeelte dat onder de rest verdwijnt
en valt de scheiding tussen de twee technieken minder op.
Geen paniek!
Het komt allemaal goed.
 
Zo ,
nu naar de tandarts,
ik heb gisteren een groot stuk tand stukgebeten
op het dessert,
het rechtergebakje was heel lekker,
de limoen marshmallows ook
MAAR
het pistachebroodje  keihard
en krak zei de tand:
 
 
 
 

dinsdag 21 juli 2015

Dachshundie giveaway


       't schijnt dat de Nationale Feestdag 2015 uitbundig wordt gevierd in ons land.
(Gelukkig wonen we niet in Nederland want dan zou alles weer oranje kleuren)
 
Ten huize Dachshund vieren we het met een dachshundie vissengiveaway .
 
Vijf dikke makrelen genaaid.
Helaas niet in de nationale kleuren.
 
omdat ik nu al aan ze gehecht geraak, houd ik eentje zelf,
en verder worden er twee verloot aan mijn blogvolgers
en twee aan dachshundie  IG-volgers.
 
 
Hun dachshundiekarakter houdt in dat ze stuk voor stuk uniek zijn
(twee dezelfde afwerken zou me niet lukken)
 
De makrelen dragen allemaal het dachshundlabel in hun staart
(hieronder teckel  op zijn kop)
vermits het hippe vissen zijn,
dragen ze een neuspiercing met een bel
 
(dan horen de katten hen komen)
 
 
Op de rand van het zwembad,
klaar voor hun eerste duik:

 
 
 
 
Op vlucht voor een kat in de boom:
(maar helaas, hun bellen klinken ietwat luid)
 


 


Wat?!??? Waren het er eerst vijf?
Waarom kijk je zo beschuldigend?
 
 
 Waarom ik mijn pootjes aflik?

 Mijn naam is haas,
Lou haas.
Die met zijn rode oogje had trouwens een vreemde blik in zijn ogen,
-vroeg gewoon erom-,
in gedachten noem ik hem "evil fish",
de buitenkant , eh, niet de binnenkant die was oké)
 
 
 
 MMMMMmmm deze zijn er ook wel heerlijk uit:

  Bovenstaande foto's geven enig idee van  de ware grootte van de vissen.
Hun kop is de dikte van een Lou-poot,
hun lijf wat vetter,
en ze zijn ongeveer anderhalve kattenpoot lang.
 
Zelf heb ik een aantal kleinere varianten aan mijn tas hangen.
Lees ook hier .
 
De grotere makreel
dient perfect als kast-ornament of als versiersel van een grotere tas.
 
Waarvoor zouden jullie hem gebruiken?
 
Wie hem graag wint,
laat een boodschap achter bij dit bericht.
Volgende week maandag worden de winnaars bekend gemaakt.

Ze zijn gevuld met schapenwol van tante Irène:


 
Kijk eens hoe zielig die ene vis erbij ligt.
Zo zonder vriendjes.
zou ik hem uit zijn lijden verlossen?

 
 
Eigenlijk begint de spijt me al te bekruipen
want ondertussen hangen de visjes op
en ik zie ze heel erg graag als "school' vissen.
 
Mijn barokke ingesteldheid vraagt steeds om een hele "bunch" van iets
 
Dat wordt nog meer naaien.
(Jackie, dan blijft er geen stof meer over voor je vissenrok , he?)
 
 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...