Ballen

Kennen jullie ze,

zo van die plastic ballen

 met aperitiefhapjes er in?

(tijdelijk dan toch)

Na het personeelsfeest op school heb ik er een aantal meegenomen

en  gevuld met wat anders.

Ze hangen te bungelen in de tuin.

Die tuin blijft ondertussen mooi zomers

met de verbena's die niet van ophouden weten

en ook de andere roze bloemen in de foto eronder waarvan ik de naam niet kan onthouden

(ik doe nog zo mijn best)

Ook heb ik een nieuwe tas genaaid 

(met gehaakte handvatten)

om mijn schoolspullen mee te nemen

maar helaas beschouwt Bonnie ze als kattenmand.

Ze heeft er gisterenavond de hele avond in geslapen.

Bonnie kan het niet hebben dat ik foto's maak van bloemen,

ze komt dan gegarandeerd photo bomben.

Nog nooit zo'n aandachtzoekster gezien.

Kijk hieronder klopt ze op mijn lens om te zeggen dat het genoeg is geweest

met boeketfoto's.

Wat zou ik zonder haar beginnen?

Stitchwork quilt: oude bomma hommage

Ken je de borduurlapjes van de kringwinkel?
Zo prachtige bloemen in piepkleine kleurige steken door een of andere oude bomma met veel liefde gestitcht?

Telkens wanneer ik ze zie liggen, denk ik aan die bomma en  breekt mijn hart
dus koop ik ze (0,25 cent voor eentje !)  en neem ze mee :




Helaas zijn wit en roos niet helemaal mijn kleur
dus in mijn stoffenkast bleven al die prachtstukjes liggen.
Tot ik besloot ze te verzamelen in een patchworkdeken.

Ik heb meer dan een jaar erover gedaan.
Lupus leefde zelfs nog op de oude foto's:

Het is vandaag precies een maand geleden dat onze Lou

is gestorven, en ik mis hem nog elke dag.

Laat ik mezelf opkrikken en jullie een truc leren 

om makkelijker en vooral sneller  heel kleine vierkantjes te maken:

Je stikt lange repen aan elkaar, in drie verschillende soorten:

1) bovenaan links: die heb je twee keer nodig als lijn 2 en 4 van het vierkant

2) onderaan links: twee keer nodig als lijn 1 en 5 van het vierkant

3) lap rechts: 1 keer nodig is het middenstuk (lijn 3) van het vierkant

Snijd  de repen door op 4 cm (in mijn geval)

en leg ze in het vierkant :

Elk vierkant is bij mij in elkaar gestikt  ongeveer 15 cm x 15 cm

De kleine vakjes zijn gestikt ongeveer 3 x 3 cm

Let goed op de "ongeveer"

want vermits "imperfectie" bij dachshundie hoort, 

durven de vierkantjes al eens te variëren,

sterker: naarmate het deken vorderde (en mijn geduld op geraakte)

vloog de meter aan de kant en heb ik op het blote oog verder geknipt

(het is er ook aan te zien : de vakjes lopen niet superrecht :) 

ik vrees dat de beroeps quilters nogal met mij zullen lachen.

      Elk vakje is apart doorstikt en gewatteerd
en verder gebruikte ik als achterkant een donsdeken van de kringwinkel.
Doordat het vandaag erg waait, kan je  ook de achterkant zien.

Alle mensen , wat heeft het me moeite gekost om deze  foto's te maken:
de grote plaid ging alsmaar waaien:

Past hij niet goed bij onze amberboom?

Klaar.

Kingsize plaid.

(hij is op de grootte van ons bed gemaakt, dus naar schatting is hij ongeveer 2m x 2m 40) 

Niet helemaal mijn kleur

maar ik zie hem toch graag.

Prettige zondag allemaal!

Tassen stop

Nadat ik jullie gisteren mijn nieuwe tas toonde,

heb ik me bij mijn kluwens wol gezet

en me afgevraagd: wat nu?

Eerste optie: nog een tas.

Maar in mijn gedachten doemden alle tassen op

die overal in dit huis verspreid liggen

Een kussenstop is  eerder al afgekondigd.

en vermits het hier maar niet wil winteren,

hoeven sjaals en handschoenen evenmin.

 

Wat nu?

 

Op IG hebben ze het over een shop.

Maar al die maaksels die overlopen van liefde zomaar verkopen,

neen, dat lukt me niet

 

Wat dan?

 

Ik denk dat ik het heimelijk al weet.

Maar ik vrees dat het een beetje hoog gegrepen is voor deze dachshundie imperfectionista!

 

 

New Year

Kerstvakantie.
Veertien dagen schaamteloos genieten,

familie koesteren,

feesten,

handwerken.

Hopelijk hebben jullie ook allemaal prachtige dagen achter de rug.
Aan alle bloggers een welgemeend
übercool 2016!

 

Een aantal ideeën die al heel lang in mijn hoofd borrelen,

worden concreet:

 

Bovenstaande vogel woont nu bij Ingrid,

(ik stond nog bij haar in het krijt voor de prachtige kerstdachshundbol)

 

De birdie was eerst een geborduurd onderzettertje,

van de kringwinkel, ik zag er meteen een vogel in.

Hebben jullie dat ook , dat je zo in de kringwinkel staat en niet ziet wat het is,

maar wel wat het kan worden?( Mij overkomt dat de hele tijd)

 

 

De roze sjaal hieronder komt ook  van de kringwinkel.

Maar wegens te kort,

kwam er een extra  stuk aan  en wat borduursteken...

 

Eigenlijk perfect: ik houd van  iets in eenzelfde kleur,

maar ik maak dat niet graag omdat er niets te zien valt onderweg,

(saai, hoor, altijd maar hetzelfde... daarvoor is mijn concentratie te laag)

dus is het perfect als iemand anders voor mij het saaie gedeelte doet,

en ik gewoon de dachshundie frutsels eronderaan zwier.

Iedereen tevreden.

 

 

 

De roze wol in de ondergrond met de pailletten,

komt van The Flying Tiger.

Heel goedkoop.

Hopelijk wolt hij niet te snel op

(want die indruk geeft hij )

 

 

En dan nog wat kerstige dingen.

 

Zoon en zijn lief waren in Londen.

Net voor hij vertrok , heb ik hem het laatste stukje van mijn

favoriete Liberty stof getoond en zielig gezegd dat het bijna op is.

Achteraf blijkt dat hij stiekem een foto ervan heeft genomen

en exact die stof werd ondertussen mijn kerstcadeau.

Lieve zoon, hoor.

 

 

  
 

     Hert en Hart zijn gemaakt van gerecycleerd papier.

Ook cadeautjes.

De dromedaris staat hier al een poos,

binnenkort probeer ik hem ook met stickers te bekleven.

 

En kan je geloven dat de megakerstbal naast het hert niet bedoeld was?

Eigenlijk zat ik een kussen te haken

maar wegens heel erg afgeleid

(chatten met de misteria lane madammen!!!)

verliep het  gewoon op automatische piloot

en omdat het net daarvoor allemaal kerstballen waren,
kwam het kussen  automatisch in kerstbalvorm (oeps)

 

 

Van Misteria Lane gesproken:

 

 

Als afronding het prachtige schilderij dat bij mijn schoonbroer hangt

(samen met Julien)

 

en ook een foto van Jonas.

Hij is het Duits  neefje van het lief van de dochter.

Toen hij in het voorjaar ter wereld kwam,

vroeg de dochter  een patchworkdeken voor hem.

(Hier lees je meer erover)

 

Momenteel gaat het niet zo goed met de arme jongen,

hij is in het ziekenhuis opgenomen

en mocht iets van thuis meenemen als troost.

Het is mijn deken geworden.

 

 

Zo, helaas maandag weer lesgeven.

Dat betekent opnieuw achter de pc kruipen :

lesvoorbereidingen en examenvragen staan op het programma voor dit weekend.

 

Handwerk bij mijn moeder in het ziekenhuis

 

 

Omdat mijn moeder al meer dan een maand in Leuven
in het  academisch ziekenhuis verblijft,

handwerk ik veel wanneer ik haar bezoek.

 

Babbelen en haken gaan goed samen.

Babbelen en breien ook.

 

Hierboven een handschoen in de maak.

Hopelijk lijkt de tweede een beetje erop want het is

zomaar uit het hoofd erop geborduurd.

Gelukkig ben ik een grote voorstander van imperfectie,

dus helemaal fout kan het niet lopen.

 

 

 

Hoe is het met mijn moeder ondertussen gesteld?

Helaas geen goed nieuws.

De oncologen hebben een tumor in haar lever gevonden.

 

Omdat dat meestal samengaat met gezwellen in andere organen,

krijgt ze het ene onderzoek na het andere,

het houdt niet op,

voorlopig vindt men geen tumoren op andere plaatsen,

dus op zichzelf is dat bemoedigend.
Voorlopig kunnen we niets anders dan afwachten.

 

 

En ik handwerk dan maar al afwachtend.

Deze hartjes heb ik naast het ziekenhuisbed gehaakt

Het is de bedoeling dat ze binnenkort in de kerstboom komen:

 

Terwijl ik ze zonet zat te fotograferen,

had onze Lou behoorlijk veel honger.

Hij geeft dan ook heel duidelijk aan wanneer hij

vindt dat het welletjes is:

 

 

 

 

Verder knutsel ik ook wat nieuws voor de misterialane geburen.

(kwestie van deze keer op tijd te beginnen  :)  )

Sjoekes, 't is maar dat jullie weten dat ik alvast begonnen ben

voor de presentjes voor dat moment wanneer we samen

in de Ardennen, op dat bankske,

onder die zelfgehaakte plaid,

samen naar de everzwijnen zitten te kijken , eh?

 

 

Onderstaande kussens maakte ik
nog niet zo lang geleden in patchwork:

eentje voor Mirjam (dat met het hart),

eentje voor de verjaardag van An

(het grote met de ananas in Mandarien-kleuren)

en ook een ananas voor mezelf

(die was eerst voor de dochter van Jaqueline,

maar dat lang verhaal lees je elders op mijn blog)

 

 

Voilà, ik sluit af met twee sfeerbeelden.

Die katten maffen de hele dag door.

 

 

Ons nichtje heeft een nieuwe hond: Oscar.
En de amberboom in onze voortuin verliest
nog steeds zijn blaadjes niet.
Ik ben erg trots op hem.
Voor wie nog ooit een boom-aankoop overweegt: doe de Amber.
Hij is fantastisch, hij verkleurt van geel over oranje tot rood , hij ruikt heerlijk naar bloemen en hij heeft een prachtige kruin. Het is mijn favoriete boom.

 

 

Dachshundie patchwork kussen als bruiloftsgeschenk

 

 

Mirjam van Mimstasjes

en ikzelf hebben een kleine ruilhandlel opgezet.

Een swap, als het ware,

maar dan gewoon onder ons tweeën.

 

Ik moet eerlijkheidshalve bekennen,

dat ik geen swapmens ben en liever vooraf weet" hoe- en -wat".

 

Hier WAS (met de nadruk op was)

het eenvoudig: Mirjam zou voor mij dachshundie stempels maken

(zij is expert daarin,

ik spreek uit ervaring)

 

en in ruil zou ik voor haar een kussen naaien.

 

Een paar dagen geleden zat ik het te quilten

terwijl de dochter passeerde , stil werd

en in gedachten verzonk

(verdacht want ze is nooit stil) 

 

ze merkte terloops op dat ze nog een cadeautje moest  kopen

voor een bevriend Duits koppel dat zou gaan trouwen.

(gisteren)

 

Dat was donderdag. Vrijdag zou ze naar Duitsland vertrekken.

 

Ik dacht aan Mirjam.

Arme vrouw,

die al een stuk van het kussen

via IG had gezien

(een preview zeg maar  :) )

 

 

Oeps.  :(

 

Maar Mirjam is een heuse sweetie  en toen ik het haar in een mail

uitlegde, leek ze (dat hoop ik althans) het hele verhaal te begrijpen.

 

Foto gemaakt op donderdagavond met heel slecht licht

 

 

Het kussen is dus bijgevolg vrijdag op het vliegtuig naar Heidelberg gegaan.

 

En  omdat de dochter vreesde dat het tijdens het feest misschien onuitgepakt

tussen gigantische stapels cadeautjes zou blijven liggen,

( dan zouden bruid en bruidegom niet weten van wie het kwam, he?)

 

daarom hebben de dochter en ik een label bedacht:

aan de voorkant staat een kabouter,

achteraan schreef de dochter volgende wensen met overheadstift

half in het Engels (voor de bruid die Filipijns is

en half in het Duits voor de bruidegom)

 

( ik heb er nog plastic overheen genaaid voor in de was):

Misschien maar goed ook dat het kussen geproefdraaid heeft,

want Mirjam is een behoorlijk  pittige dame  en liet me weten dat ze graag heeft dat het KNALT,

het eerste kussen was beslist te braafjes voor haar.

 

Het volgende wordt gemaakt met onderstaande stofjes.

Als er niemand meer passeert die naar een bruiloft of een ander feest moet,

is het heel binnenkort op weg  naar Nederland.

 

Een kleine oproep om af te ronden:

Een studente van mij maakt haar bachelorproef (eindwerk) over het verschil tussen Noord- en Zuid-Nederlands (Vlaams) in de klas  door de leraar en het effect ervan op de taal van de leerlingen.
Ze wil het een en ander testen d.m.v. een vragenlijst.  Voor Vlaamse woorden (die niet door Nederlanders worden begrepen) hebben we inspiratie genoeg (dus houd je maar in, Kriske)
maar omgekeerd vinden we niet genoeg woorden. Er bestaat haast ook geen materiaal op het internet hierover.

Misschien via deze blog?
Wie bezorgt me Noord-Nederlandse woorden/uitdrukkingen  die niet door Vlamingen worden begrepen?
Zoals bijvoorbeeld:  spugen, lievelingsstekkie, balen als een stekker, witgoedwinkel, pinpas, bajes...

Ik ben benieuwd.