donderdag 28 november 2013

Vlaggenguirlandegelukslijn naar Nicaragua


Toen de dochter en ik voor haar graduation day in september in Londen waren, verloren we er ons hart
aan deze grote vellen dik papier.
 
Vandaag vieren de dochter en haar Duitse vriend feest wegens
  een half jaar samen.
Helaas werkt de vriend momenteel in Nicaragua,
dus wordt het skypesgewijs de vlaggenlijn uitpakken die ze hem ginder heeft bezorgd:
 
 
When my daughter and I were in London in September for her graduation day,
we simply fell in love with this posters.
today my daughter is celebrating the fact that she and her German boy-friend
have been together for 6 months.
Unfortunately, the boy friend is working in Nicaragua,
so he has to unpack this guirlande via Skype
 


Hopelijk wordt zijn Nicaraguaanse verblijfplaats er wat vrolijker door.
 
De vlaggenlijn is ook stiekem bedoeld
om de vriend Nederlands te leren.
Er zitten een aantal vlaggetjes uit kinderboeken bij.
De dochter heeft ze allemaal zorgvuldig uitgezocht.
 
 
This guirlande is meant to bring happiness in the Nicaraguan home of
the German boy friend.
Moreover, the hidden agenda is to teach him some words in Dutch.








En vandaag in de tuin voelde  Hugo zich bedreigd
door de Lou die naast me stond
(Lou is het haantje onder onze katten),
 en Hugo zette prompt zijn uilenblik op.
Hij oogt zo charmant dan.
 
De gelijkenis met de uilenfoto hieronder is toch treffend, niet?
 
Our little Hugo always feels himself threatend by Lou.
(Lou is  a wicked cat really)
In his scary moments Hugo  looks very much like an owl.
(we think it's very charming)


en de Lou doet alsof hij van niksen weet.
(terwijl hij net Hugo uit zijn comfortabele rotantafel
heeft gejaagd)
Lupus zier er best onschuldig uit
in zijn bouchéekeshouding.
Alles over "bouchée"  lees je hier
 


In this picture Lou is in the "bouchée" way of sitting. Read all about it here.

 

 

 

 

 

 

 

maandag 25 november 2013

Menske

 
 
Supervoorspelbare Lola duikt na haar eten
steevast in haar kattenmand,
om dan in "menskeshouding" zichzelf helemaal schoon te likken
 
 
En daarna te gaan dutten
(de lengte van de dut is recht evenredig met
de lekkerigheidsgraad van het voorbije hapje)
 
Neen hoor, de letters boven haar hoofd
hebben absoluut niets te betekenen.
 
 
 
Het hele veld van onze achterbuurboer
staat vol koolzaadbloempjes.
Het voelt echt zomers aan:
 
 
 
 
 
 
 
En het koolzaad is ook mooi binnenshuis:
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

zaterdag 23 november 2013

Happy Friday

 
 
 
 
De coolste dagen zijn frutseldagen.
Helemaal geen computer gisteren,
geen schoolwerk,
geen denkwerk verricht,
allemaal maar handenarbeid.
Heerlijk.
Mijn naaimachine van stal gehaald en alles van de dringende to-do-lijst afgewerkt.
 
Om te beginnen een kerst-cache-pot  voor papa's boompje
(mama zal er nog kleine versieringen inhangen)
 
 
The best days are the days without thinking.
Just using my hands is rather therapeutic for me.
So the sewing machine was allowed to get out yesterday.
I sewed a Christmas flower pot for my father.
 
 
Ook naaide ik een nieuwe theemuts (de oude was versleten)
Kijk wat een mooie theepot-met-roosjes- op de stof.
 


 
 
En iets wat ik lang wou: genaaide compartimenten in mijn klosjesdoos:
 
 
Al naaiend, wordt een grote chaos gecreëerd,
dat hoort erbij:
 
When I am in the middle of sewing,
it always gets a bit chaotic
 
 
De dochter bestelde een hoesje voor haar e-reader.
Ze was een tikkeltje ongerust  dat het ding in haar tas
stuk zou gaan met het heen-en-weer gereis op de trein.
 
Dus maakte ik haar een sleeve-ke,
van binnen gewatteerd met dubbele dons.
De e-reader is veilig .
My daughter asked me to sew a sleeve for her e-reader.
she was a bit worried about carrying it in her bag without protection.
I put a thick soft coating in the sleeve.
The Kindle is safe now.
No more worries.
  
 





 


En ook mijn moeder plaatste een bestelling.
Haar favoriete voetenbankkussen was best wel oud en versleten.
Ik heb er een nieuw omhulsel voor gemaakt met kerst-engeltjes erop.
Kan ze alvast in de sfeer komen.
Er staat het quilt-patroon: "draaimolen" op.


My mother also ordered something.
Her old cushion (for her foot stool) was all dirty
so I made her a new one with Christmas Angels on it.
To bring Christmas in her house.
Can you see I used the pattern of a mill turning?

 

 

 

 

 

 

 

 

dinsdag 19 november 2013

Christmas decoration

 
 Met Kerstmis voor de deur, draait mijn verbeelding op volle toeren.
Ze sloeg helemaal op hol toen ik gisteren in de handwerkwinkel stond en
de groene en blauwe pareltjes in de bokaaltjes
me er als perfecte kerstboompjes uitzagen.

Christmas makes my imagination go wild.
Yesterday in the pearl shop,
everything they sold,
begged me to make Christmas trees of them/


 
 
 In mijn kraaltjesdoos zitten kapotte oorbellen en bedelarmbandstukken,
die moesten er ook allemaal aan geloven
(en ook het karton van een lege nespressodoos):
I put everything in the trees,
even broken earrings.




                   Voorlopig hangen ze in mijn rozenboeket, maar binnenkort aan een pakje,
 of aan de boom...
 Eerst dacht ik een hele guirlande  te fabriceren,
maar die idee is ondertussen al weer opgeborgen wegens te tijdrovend.
Drie boompjes hebben me twee uur gekost.
Al mijn schoolwerk is blijven liggen  dus ik voel me heel schuldig
en moet dadelijk weer tegen 200km per uur aan de slag.
 

The making of:

 
 

 
 

 

 
 Gisteren bij de Bloemenhal.
Op maandag zijn de boeketten halve prijs,
dus ik kocht drie rozenboeketten aan 2,5 euro het pak.
Aan de kassa vraagt de bloemenboer
of ik misschien buiten even wil kijken.
Hij: we doen alle buitenplanten gratis weg, kies maar uit.
Ik: één plant?
Hij: alles wat je kan dragen.
Ik: alles?
Hij: maar laat nog wat voor de andere klanten over.
 
 
 Dit alles dus voor 7 euro en 50 cent.Wow! Ik was in de zevende hemel en begon dadelijk als gek te planten (weinig tijd)
 
 
en dan ook nog maar wat groen in te tuin te zoeken om de rozenboeketten groter te maken:


Eindresultaat: een heleboel extra planten in de tuin en mijn drie pakken rozen bleken wat veel voor één vaas, met het tuingroen erbij kon ik ze over vier boeketten spreiden.
Het hele huis geurt naar rozen.

zaterdag 16 november 2013

Lovely fickleness

 
 
 Deze week belachelijk hectisch bezig geweest.
Te veel schoolwerk.
Te weinig tijd voor mezelf.
 
Gelukkig ook  een paar ontspannende elementen tussendoor:
het hartjeskussen, voor de dochter ooit gebreid
toen ze op haar achttiende op kot ging,
helemaal leeggehaald,
de platte vulling eruit gehaald
(God weet wie er de voorbije jaren allemaal op gezeten en gelegen heeft)
en opnieuw FLUFFY gemaakt
voor in haar roze zetel
in haar Brussels appartement
(bij het woord fluffy alleen al,
denk ik aan zacht en wolkjes en ga ik zweven)
.
 
Ik heb er meteen maar twee rozige bij gezocht.
Van Oosterse zijden stof.
Het appartement van de zoon heb ik ook met heel veel plezier helpen inrichten, maar heel eerlijk,
als  het met méér kleur mag,
ligt toch meer van mijn ziel erin.
 
 
I made these cushions for my daughter who is now living in her apartment in Brussels.
I also helped my son when he was
installing himself in his appartment
but since he didn't want any colours,
I like the furnishing at my daughter's place better. 
 
 
 
 
 
Vorig weekend naar het pop-up-village in hangar 58 geweest.
Prachtige locatie naast de Oude Stad in Bokrijk,
maar weinig echte kramen voor mij.
Eerder een luxe voor jonge ouders.
Heel veel peuter- en babyspullen.
Ook mooie kaartjes en juwelen wel.
Een paar kleinigheden gekocht maar
(jullie kennen me ondertussen)
helemaal ingepakt gelaten.
En helaas: geen stof voor mijn kleine laptop.
 
 
 
De zon heeft deze week supermooi binnen geschenen:
 This week the sun has been shining unstoppably
(I guess this word does not exist in English but I write it anyway,
if it isn't a word, it should be made one) .
 
 
 
 
En de katten hebben bij gebrek aan belangstelling van mijnentwege
enorm veel gedoezeld deze week.
The cats seem to have been sleeping whole week long.
(Probably because I didn't have any  time to entertain them,
I feel a little bit guilty about that)
 
 
 
 Tussendoor even naar een lezing van Joke van Leeuwen in de bib. 
Ik hou enorm van haar directe stijl
en haar onverwachte humor.
Momenteel lees ik haar roman
"Feest van het begin" die veertien dagen geleden de
Ako Literatuurprijs won.
 
van Leeuwen  ziet  zichzelf als  averechts en verkondigt:
"
"Er staan allemaal mensen in het midden waarvan ik denk  dat ze maar eens even aan de kant gaan staan of van onderaf gaan kijken".
Eigenlijk  vind ik  mezelf hierin terug want ik kijk heel graag van onderaf

 
 
 Op school heeft collega Lucas voor zijn 29ste verjaardag
een Biscotti gemaakt in de vorm van The Union Jack.
Collega An kan er niet van afblijven.
Heel lekker eigenlijk.
Lucas (volgens mij ook iemand die de wereld van onderen bekijkt)
 heeft de volgende tekst erbij gezet:
 
 
"Rest assured you haven't gone dotty,
There's no such thing as a British Biscotti"
 
(Lucas from our school
celebrated his 29th birthday,
guess what kind of teacher he is)
 
 
 
 
 
Vandaag is de zoon weer eens thuis.
Hij leest dan veel.
Lou zit het liefst van al bij mijn zoon,
(die twee verstaan elkaar zonder woorden) 
dus hij kiest de poef die hij het dichtst staat.
 
(zoals jullie zien is de poef nog steeds oudroos,
ik krijg continu visioenen
van hoe ik hem wil bekleden,
maar helaas ....de tijd ontbreekt...
(eigenlijk wel prima zo want ondertussen heb ik de poef in mijn gedachten al alle mogelijke kleuren gegeven
en is hij behaakt geworden,
bebreid,
benaaid,
bepatchworkt
en begrannysquared
Zoveel waar voor mijn geld,
ik kan hem maar beter roze houden,
dan blijft mijn verbeelding aan de gang)
 
Our son tends to come home now and then
(especially when he has lots of ironing to be done)
Reading is one of his favourite things
and sitting besides him is one of Lou's favourite things.
Look at him,
he's in heaven.
 Als de zoon  even opstaat,
profiteert Lou ervan
om over te wippen
naar daar waar het warm is,
maar vooral omdat hij weet dat de zoon meteen zijn plaats weer opeist.
 
Lou likes to occupy warm places
(especially when he thinks he's not supposed to)
 
 
 
Maar twijfel steekt de kop op
want de poef ziet er ook lekker uit
en de zoon lijkt niet terug te komen,
dus de "guilty pleasure feeling " is weg.
 
When our son does not return,
the guilty pleasure feeling disappears:



Uiteindelijk wordt het opnieuw de poef.
Het ultieme bewijs van de wispelturigheid van katten.
 
 
So back to the pouffe it is:


 Mmmm, nice!
 
(Hij ligt nu op exact dezelfde plek als vanwaar hij vertrok)
 
How I love this fickleness!
 

 

 

 

 

 

 

 

 

maandag 11 november 2013

Polkadot quilt


Nu de avonden donker en kouder worden, maakte ik voor mijn 80-jarige vader die door het leven schuifelt, een warm deken.
Vermits papa  dol op vogels is, moesten die  zeker erop.
Verder natuurlijk ook polkadots vanwege het sneeuweffect.
Dat spreekt vanzelf.
 
 
 
 With the nights getting colder and darker, I made my 80-year-old-daddy, who's always cold, a nice quilt with birds on it (he adores them). The polkadots on it, make it look as if it's snowing. Obviously.


 
De dochter en ik laten  met onuitwasbare stift
de dieren en de dingen praten.
Hoewel mijn vader wat verward wordt,
lees hij nog heel heel graag.
 
My daughter  and me let the things and the animals talk .
 
 
Mijn vader verliest voortdurend zijn zakdoek, dus maakte ik een zakdoek-zak op zijn deken.
Voor als hij in zijn zetel of in de rolstoel zit,
dan kan hij in een wipje
zijn neus snuiten.
Opdat hij meteen het zakje zou vinden,
hangen er belletjes aan.
 
Since my dad always loses his handkerchief,
I made a special place to put it in,
now he will no longer have to look for it.
Special bells indicate where the pocket is situated.


Je raadt nooit waarmee de echtgenoot deze week thuiskwam...
Om de proporties goed te tonen,
is Lola er naast gedropt.
Ze is nét even hoog als de toren
(tenminste als ze haar oren niet zo boos zou omhoogsteken)
Uiteraard noemen we hem' Toren.'
Mét  hele vette hoofdletter.
 
Guess what my husband brought home this week.
Lola is presenting it.
The same height
That is, if she wasn't putting up her ears so angrily.
His name is Tower, with a very big T.

 
Volgens mijn heeft Toren het hier naar zijn zin,
met uitzicht op de voortuin
 
I bet Tower likes it here,
at least he has a great view of our front-garden.
 

 

 

 

 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...