New Year

Kerstvakantie.
Veertien dagen schaamteloos genieten,

familie koesteren,

feesten,

handwerken.

Hopelijk hebben jullie ook allemaal prachtige dagen achter de rug.
Aan alle bloggers een welgemeend
übercool 2016!

 

Een aantal ideeën die al heel lang in mijn hoofd borrelen,

worden concreet:

 

Bovenstaande vogel woont nu bij Ingrid,

(ik stond nog bij haar in het krijt voor de prachtige kerstdachshundbol)

 

De birdie was eerst een geborduurd onderzettertje,

van de kringwinkel, ik zag er meteen een vogel in.

Hebben jullie dat ook , dat je zo in de kringwinkel staat en niet ziet wat het is,

maar wel wat het kan worden?( Mij overkomt dat de hele tijd)

 

 

De roze sjaal hieronder komt ook  van de kringwinkel.

Maar wegens te kort,

kwam er een extra  stuk aan  en wat borduursteken...

 

Eigenlijk perfect: ik houd van  iets in eenzelfde kleur,

maar ik maak dat niet graag omdat er niets te zien valt onderweg,

(saai, hoor, altijd maar hetzelfde... daarvoor is mijn concentratie te laag)

dus is het perfect als iemand anders voor mij het saaie gedeelte doet,

en ik gewoon de dachshundie frutsels eronderaan zwier.

Iedereen tevreden.

 

 

 

De roze wol in de ondergrond met de pailletten,

komt van The Flying Tiger.

Heel goedkoop.

Hopelijk wolt hij niet te snel op

(want die indruk geeft hij )

 

 

En dan nog wat kerstige dingen.

 

Zoon en zijn lief waren in Londen.

Net voor hij vertrok , heb ik hem het laatste stukje van mijn

favoriete Liberty stof getoond en zielig gezegd dat het bijna op is.

Achteraf blijkt dat hij stiekem een foto ervan heeft genomen

en exact die stof werd ondertussen mijn kerstcadeau.

Lieve zoon, hoor.

 

 

  
 

     Hert en Hart zijn gemaakt van gerecycleerd papier.

Ook cadeautjes.

De dromedaris staat hier al een poos,

binnenkort probeer ik hem ook met stickers te bekleven.

 

En kan je geloven dat de megakerstbal naast het hert niet bedoeld was?

Eigenlijk zat ik een kussen te haken

maar wegens heel erg afgeleid

(chatten met de misteria lane madammen!!!)

verliep het  gewoon op automatische piloot

en omdat het net daarvoor allemaal kerstballen waren,
kwam het kussen  automatisch in kerstbalvorm (oeps)

 

 

Van Misteria Lane gesproken:

 

 

Als afronding het prachtige schilderij dat bij mijn schoonbroer hangt

(samen met Julien)

 

en ook een foto van Jonas.

Hij is het Duits  neefje van het lief van de dochter.

Toen hij in het voorjaar ter wereld kwam,

vroeg de dochter  een patchworkdeken voor hem.

(Hier lees je meer erover)

 

Momenteel gaat het niet zo goed met de arme jongen,

hij is in het ziekenhuis opgenomen

en mocht iets van thuis meenemen als troost.

Het is mijn deken geworden.

 

 

Zo, helaas maandag weer lesgeven.

Dat betekent opnieuw achter de pc kruipen :

lesvoorbereidingen en examenvragen staan op het programma voor dit weekend.

 

Betty Bowler tas

 Wat ben ik trots op mijn Betty bowler tas.

(Foto 1= voorkant, foto2= achterkant)

 

 

De tas is er alleen maar kunnen komen door Kris en Claire.

(klik op hun naam en volg het tassenverhaal ook op hun blog)

 

Kris, omdat ze het lumineuze idee opvatte bij haar thuis een tassenworkshop te organiseren

en Claire omdat ze ons met engelengeduld bijgestaan heeft.

(Claire vond niet eens de tijd om voor zichzelf te naaien,

zo heeft ze zich gesmeten!)

 

Dikke merci aan beide dames!

 

 

 

Heel gezellig was het op het terras in Bonheiden bij ons Kriske.

 

(let vooral op hoe schoon die teakhouten stoelen zijn gepoetst!)

 

Pure concentratie onder de grote parasol.

Geen getater van blogvriendinnen,

maar iedereen 100% gefocust op zijn werk.

 

ik heb geleerd dat ik het kneusje onder de naaisters ben,

vanwege :

1. te weinig materiaal (geen ritsvoetje, geen paspelvoetje...

geen klein dingetje om foute steken uit te trekken , de naam ontglipt me even....),

 

2. een onprofessionele veel te veel lawaaimakende naaimachine,

(Daniëlle die naast me zat kon haar naald niet in het gat krijgen zolang mijn machine ratelde,

op die momenten vroeg ze me telkens heel lief om even te stoppen,

sorry voor het ongemak, Daniëlle! ),

 

3.  gebrek aan discipline (om te meten, om te tellen, om te spelden): ik naai het liever gewoon op het blote oog( maar dat was zonder Claire gerekend, ze heeft me het latje doen gebruiken!!)

 

4. gebrek aan geduld

(heb extreem veel tassen al genaaid,
maar dit is de eerste  

waaraan ik meer dan een halve dag  heb besteed,

bijgevolg de eerste tas die ongeveer perfect is afgewerkt,

ongeveer...)

 

(Hoe heb ik ooit kunnen denken dat ik ook maar iets van een naaister was?!?!?)

 

 

's middags werden  we rijkelijk verwend door Kris

(quiche, fruit, verse groentjes, ALLES YUMMIE)

 

en we probeerden een "santé-foto" te maken met de zelfontspanner.

Alleen bleek hij veel meer foto's te maken dan gedacht,

en maakten we ons vrolijk dat het toestel maar dapper bleef doorgaan:

(op de eerste foto poseren we nog,

maar de twee volgende zijn het resultaat van de grillen van mijn camera):

 

 

Kris had cava,

en Kris had ook gewaarschuwd voor de spleten in de tuintafel.

Tevergeefs. Hoppa deed mijn glas:

 

En na het eten weer knippeknippeknip

(stiekem terwijl Claire niet kijkt,

toch weer even met de schaar erin

zonder te meten:)

 

Twee controleurs hielden de boel streng in de gaten.

 

En onderstaande foto is halfweg genomen

toen ik helaas in allerijl naar het station in MEchelen mijn dochter moest gaan oppikken.

 

 

Claire had voor ieder van ons een "pluim"

(ik weet niet of ik de mijne heb verdiend)

in de vorm van een stoffen aantekeningenboekje

Prachtig.

En bedankt, eh!

 

Betty pas perfect in onze wei.

 Merci aan iedereen voor deze geweldig gezellige, onvergetelijke zomerse dag!

 

 

Heat wave

 

Telkens opnieuw wanneer Jacqueline me uitnodigt

voor een zwempartij,

ben ik super content.

 

Zeker in de hittegolf van de voorbije week,

kwam het zeer gelegen.

 

Als twee Cleopatra's   aan de Nijl,

drapeerden we ons  op twee loungers

en haakten we beiden verder aan lopende projecten.

 

 

Het is niet te  geloven hoezeer onze stijl op elkaar lijkt,

 

zonder het van elkaar te weten,

zitten we in een vergelijkbaar kleurengamma,

en ook qua opzet

leunt het bij elkaar aan:

Jackie heeft inzinkende cirkels gemaakt,

en wat vreemd:

de mijn zijn puffy

en komen er aan de andere kant uit:

 

 

Thuisgekomen, eerst mijn schatten gevoederd

en daarna verder gewerkt aan de pomponrand van het kussen.

 

wonderbaarlijk genoeg lag er in de Veritas een wol

die alle kleuren die in mijn granny's zitten,

zo'n beetje combineert,

Hij heet "Schachenmayr" en is nu in de solden voor 3 euro:

Ondertussen is het kussen klaar.

Eigenlijk zitten er nauwelijks nieuwe granny's in.

Het is een samenraapsel van allemaal aparte proeflapjes

die ik ooit maakte,

met daarbij wat nieuwe van de geverfde tante Irene-wol

(tante Irene, herken je het oranje middenvlak dat eerst wit was?)

 

ook zitten er twee granny's in die Marloes

ooit voor mij haakte voor mijn bloemengranny's quilt

maar die waren toen te groot,

na meer dan een jaar in mijn wolkast gelegen te hebben,

komen ze nu weer tevoorschijn.

Ze passen er goed bij , he Marloes?

 

Zeker ook eens op het blog van Marloes Kreatief gaan kijken,

want momenteel heeft zij toevallig ook net mooie veelkleurige granny's gepost.

En ze zijn nog veel mooier dan de mijne!

Marloes,
herken je jouw granny's in mijn kussen?

 

 

 

 

 

 

Schattige Jonas

heeft de dochter via haar iPhone ontvangen

van papa van de baby.

Kijk eens hoe heerlijk hij slaapt in de dachshundie quilt.!

Alles over deze quilt

lees je hier.http://www.homeiswherethedachshundis.blogspot.be/2015/06/patchworkquilt-voor-baby-jonas-en-happy.html

Misteria Lane picknick op de zandberg

 

In maart 2015 is de Misteria Lane in het leven geroepen door

vijf zotte dozen.

Met wat glazen teveel op,

kom je al snel van de Wisteria Lane van de desperate housewives

in een ander (mysterieus ) straatje.

 

 

 

Onlangs werd er een patisserie bijgebouwd in de straat.

Bakker Jacqueline solliciteert en mag de patisserie komen uitbaten.

Eerst is de bakkerij in intieme kring geopend

(zie link boven)

en gisteren bakte ze voor iedereen:

 

Extreem lekkere roomchocolaperentaart, knobbelkespudding en knobbelkesfruit.

 

Anneleen heeft ook meegebakken.

Ha, Anneleen, vergeet het receptje van die heerlijke koekjesrol niet door te sturen.

 

 

Voorpret is al halve pret.

Ik heb erg genoten van het maken en inpakken van

dachshundiecadeautjes.

 

Iedereen fabriceerde iets handgemaakts voor de verloting

 

Ik maakte er nog een tweede cadeautje bij voor Katrientje,

die mij ooit heel lang geleden een mooie geborduurde merklap van Rome opstuurde.

De Engelenburcht hier beneden  helemaal in piepkleine kruisjessteek,

knipte ik uit haar lap

en samen met een paar andere stofjes, wordt het een kussen:

 

               Wij, met ons groepje van vijf,

voelen ons erg geprivilegeerd dat we samen zo'n gezellig momenten beleven

en daarom opperden we op onze  laatste Misteria Lane meeting,

dat we in plaats van in ons kleine laantje,

misschien beter eens een groot buurtfeest zouden geven.

 

Ik dacht meteen aan de Zandberg in Tessenderlo (Looi voor de vrienden)

vlakbij mijn ouderlijk huis.

als kind heb ik daar extreem veel plezier beleefd.

 

Enthousiast als we waren,

wilden we HEEL BLOGLAND uitnodigen via grote affiches.

 

De jongste (en zeker de meest praktische ) in ons gezelschap

(waarschijnlijk ook wel de slimste,

maar dat moet nog bewezen worden)

voorzag al meteen mogelijke problemen:

 

Wat als er 100 mensen zouden komen opdagen?

Er kon iets vernield worden,

of iets in de fik gestoken,

of een been gebroken

of andere lichaamsdelen in vernieling

(de toren is hoog)

of stel je voor dat die ene (vreemde?)  man die ons Krisje volgt,

zich ook geroepen zou voelen om langs te komen..

 

Bij de minste problemen

zouden de autoriteiten langskomen en met een beschuldigende vinger naar de organisatoren wijzen.

 

Tja,

daar ging ons enthousiasme.

 

Conclusie;

om het overzicht te bewaren,

hebben we ons beperkt tot minder invitées

en alleen die bloggers uitgenodigd die door een aantal onder ons gekend zijn.

 

 

  Kijk eens hoe enthousiast en beladen, iedereen arriveert.

Boven van links naar rechts: ikzelf, Carla, Kris, Jaqueline.  Vier stuks van de Misteria Lane.
Onder: Anneleen, Vee en Claire

Er is er zelfs eentje die met de fiets is gekomen.

Zij maakte ons wijs dat ze meer dan 80km van bij haar hometown was gefietst.

Wij (onnozele zielen) geloofden haar en legden haar in de watten-

na al die verwennerij kwam de waarheid boven:

de fiets was op de trein gegaan

en alleen het laatste stukje ging met de fiets

(tot zover het goed vertrouwen in de onschuld van ons Anneke)

 

Hadden we het hele verhaal van in het begin geweten,

we zouden haar nooit zoveel kussens hebben gegeven:

 

(dekselse profiteur!)

 

 

 

 

                       De foto hierboven is genomen door een Looise jongeling

                       die door onze Kris van op een afstand werd geroepen,

                       en toen hij niet vlug genoeg kwam,

te horen kreeg: "kom aan, in looppas, eh!

(van die turnjuf wil je absoluut geen turnen krijgen)

 

Hieronder de badges met de aanwezigen en hun blognamen:

 

De Misteria Laners hebben elke een hoop armbandjes gehaakt

(Carla het meest van al,

als die één keer begint ,

is die onstopbaar-

kennen jullie de film "Runaway train"?,

zo dus)

 

En met die armbandjes werd er geklonken:

 

Picknick in stijl

 

Jackie heeft zelfs haar eigen koffiepot mee:

 

 

 

Iedereen heeft dekentjes en kussens mee

 

 

Duo Ingrid en Carla,

trio Esther, Jacqueline en Ingrid

 

 

 

 

De cadeautjes werden verloot:

alles om ter mooist.

Alles handwerk,

van gehaakt, geschilderd, genaaid,

tot zelfs een gebeeldhouwde hart-varen van Jackie.

Het cadeautje dat Ingrid hierboven ongeopend stevig omknelt,

is voor een apart iemand die er niet bij kon zijn

maar die toch aan ons heeft gedacht.

 

En Martine kreeg mijn kussen.

Er zitten stofjes in van Tanzania, Londen en Granada.

Ik hoop dat het bij Martines interieur past.

 

 Tot slot een overzicht van alles van iedereen:

 

En zelf werd ik bedacht met iets prachtigs van Anneleen,

maar daarover binnenkort meer

als ik haar instructies heb opgevolgd:

 

van Anneleen: pot vol koekjes en tas,

van Ellen: konijn,

van An: huisje,

van Ingrid: armband,

van Carla: dahshundservietten

van Ingrid-Katrientje: fotomandje.