Ik heb een hele korte
attention span. My mind wanders off all the time. Zo blijkt alweer.
Mijn grote doel vandaag: ondanks het schitterende weer minstens
twee stagemappen beoordelen. En dan zit ik aan de grote tafel in de keuken en
dan valt me op hoe aandoenlijk het late
namiddaglicht in de bloemen op de tafel schittert en hoe wonderlijk mooi het
boeketje van vorige zondag blijft, licht
verdroogd weliswaar (zie foto rechts in band hiernaast voor de verse versie) en
ineens valt mijn oog op de “mix de perles” die ik vorige week in de Veritas
voor 7,5 euro op de kop tikte en krijg ik zin om een halsketting te maken, of
een klein armbandje maar ( want dat houdt me niet lang van het naleeswerk voor
school) en dan ga ik even naar boven op zoek naar kousen want mijn blote tenen
zijn binnen toch beduidend kouder dan daarnet op het terras en op de kamer van
de dochter vind ik Lola die zich volop schoon ligt te likken (dat deed ze sinds haar ziekte niet meer, dit
is dus een goed teken) en ik streel haar over haar natte buik en ze ruikt helemaal naar versgelikte kat en ze
zit daar vertederend mooi in “mens-kes-houding”
en ik kan het niet nalaten vlug ook daarvan een foto te nemen en ondertussen is
het tijd om het avondeten klaar te maken.
Morgen is de dag dat ik absoluut voor school ga werken.
I have a very short attention span. My mind wanders off all the time.
My big goal today: despite the beautiful weather I had to read at least 2 maps of my students.
My big goal today: despite the beautiful weather I had to read at least 2 maps of my students.
Siting at
the big kitchen table
,
it
strikes me how
nice
the
late afternoon
light in the
flowers on the
table shines
and how
wonderfully
beautiful the
bouquet
of
last Sunday
remains,
slightly withered
though
(see
photo right
band
for their
fresh
version)
and
suddenly
my eye falls on
the
"mix
de perles"
(Veritas for 7.5 euro’s) and
I
want to
make a
necklace, or a
small bracelet
and
then I
slip upstairs to find socks for my bare toes and
in the room of
my daughter,
I spot Lola, licking
her fat belly (which
since has not
done for a long while since her
illness ,
so this must be a
good sign) and
I pat
her
wet
belly
and
she smells
the way freshly
licked cats do and
she sits
there endearingly
beautiful in
her “human-like-posture”"
and I
simply have to
take a picture and
now
it's time
to prepare supper
already. I’ll do
my schoolwork tomorrow.
