Posts tonen met het label kringwinkel. Alle posts tonen
Posts tonen met het label kringwinkel. Alle posts tonen

maandag 2 november 2015

Mittens, hartjes, kussen en lampekap: breien, naaien en haken.




Allerheiligenvakantie betekent even een detox van schoolwerk
in de vorm van schaamteloos handwerken.
Veel gepruld en gefrunnikt deze dagen.

Om te beginnen de mittens gebreid
van de wol die de dochter voor me meehad.
Er zitten ook nog wat extra pareltjes op
(maar om die te zien moet je al super ogen hebben)


Verder drie hartjes genaaid.
Omdat mijn moeder het zo jammer vindt dat ze niet 
op het kerkhof geraakt bij onze papa,
heb ik voor hem en haar een hartje genaaid.
Eentje  hangt er boven haar ziekenhuisbed,
en eentje ligt er op het graf.
Op die manier gaat haar liefde toch uit naar hem.

En omdat ik nooit goed zaken kan weggeven,
hield ik een derde hart voor mezelf.



Met mama gaat het ondertussen weer  beter.
Ze fleurt helemaal op onder de goede ziekenhuiszorgen.
(en geniet van het leven buiten het ziekenhuis
omdat ik haar veel foto's toon,
zo was ze heel blij met de bloemen die ik 
voor het graf maakte)

Toch maken we ons nog steeds zorgen want 
vorige week toonde een echo  vlekken op de lever 
en omdat ze een pacemaker draagt, 
kan ze geen nmr-scan krijgen zodat ze 
vrijdag een kijkoperatie uitvoerden om
te bepalen wat die vlekken juist zijn.
We wachten nog steeds op de uitslag.


 
Verder geniet ik met volle teugen van het heerlijke weer.
Het was hier vandaag beter dan in Zuid-Frankrijk
(daar regent het en zijn de temperaturen lager! )
Dit kussen ligt al heel lang in mijn wolmand
eindelijk vind ik de tijd om een rand eraan te haken.

Telkens weer wanneer ik 's morgens op de badkamer aan het raam mijn tanden poets, zie ik dit:


 En dan hoop ik dat de blaadjes nog  heel lang blijven hangen 
want dat geel tegen die staalblauwe lucht is magisch.

Toen ik daarstraks een IG-foto
van een kastanje-hart probeerde te maken,
kwam onze Lou photo bombing

Het is zo'n aandachtszoeker, he?




En bijna vergeten:
Ik heb nog meer gehaakt.

Een schemerlamp van de kringwinkel
in een jasje van stofrepen haakwerk gezet.

En dan nog wel in het roze.
Niet echt mijn kleur,

dat komt zo:
eerst heb ik twee rijen in meer donkere wol gehaakt,
maar dan kwam het licht er minder goed door
en zeg nu zelf: waarvoor dient een LAMP?


Ik ben beneden begonnen met drie stokjes 
telkens afgewisseld met  drie lussen (voor het gat)
en dan voorlaatste rij: drie stokjes, twee stokjes, drie stokjes...
en dan derde laatste rij: twee stokjes...
en zo alsmaar minder stokjes tot er bovenaan nog slechts 1 stokje overblijft.

Zelf bedacht 
terwijl ik eraan haakte
en het past als gegoten.

Het resultaat valt mee:
de gaten die zijn overgelaten geven sfeervol licht.

Het haakwerk hangt er los op, 
wanneer ik het beu ben,
maak ik weer wat nieuws eromheen
(die van IG weten dat er een paar dagen geleden
granny's omheen zaten,
maar die kregen  slechts twee dagen respijt)

woensdag 14 oktober 2015

Kringloopgeluk

 
Altijd jaloers geweest op bloggers die vertellen hoe ze toevallig
de vondst van hun leven doen in de kringwinkel.
 
Altijd gedacht dat ik niet zo'n gelukzak ben.
Tot gisteren.
 
Wat fonkelden mijn ogen bij het aanschouwen van dit megamooie deken.
Het lag daar en keek naar mij.
Mijn hart sloeg over : perfect !
Nu nog de prijs bekijken.... even spanning,
maar ook daar: wat een meevaller!
Een waar koopje!
Raad eens hoeveel hij gekost heeft?
 
Onderweg naar huis ,
lag dit mooie brandhout,
ideale entourage voor Deken.
 
 


Koud dat  het gisteren was,
hele gure wind,
de auto stond een eind verderop,
dus Deken kwam al goed van pas

Geloven of niet,
ook onderstaande schemerlamp knipoogde naar mij in de kringwinkel.
Het is te zien dat Ingridje er even niet is geweest
(merci , eh Orens!:) )
 
De lamp is voorlopig wat opgevrolijkt met granny's
(die ik nog overhad van mijn sjaal)
maar ik denk eraan van de kap met stofreepjes te behaken:

 

 
Hoewel ik veel meer van de zomer houd,
heeft de herfst qua lichtinval zijn pluspunten:
 

Vorige vrijdag moest ik werken aan de universiteit van Antwerpen
(mooi gebouw , eh?, zie foto onder)
Omdat het om 10u begon en de NMBS staakte,
vertrok ik voor alle zekerheid om 6.45u.
(een ruime marge, zo vond ik)
De gps vertelde me dat ik er een uur en vijf minuten zou overdoen. Dat viel mee.

Al vrij vlug vertelde de autoradio me dat er een ongeluk was gebeurd in Wommelgem.
File vanaf Herentals.
Voorgestelde alternatieve route gevolgd via Nijlen enz..
Ook daar file natuurlijk.
Ik arriveerde aan de universiteit om kwart voor 10.
Drie uur onderweg geweest voor een traject van normaal 1u.
Stramme spieren  (ja, mijn hernia is nog steeds niet 100% hersteld en vooral in mijn benen voel ik het nog bij oncomfortabele posities) en barstende hoofdpijn. En de dag moest nog beginnen.

 
Toen mijn taak afgelopen was,
vreesde ik bij het terugrijden wéér in de 'ikrijdAntwerpenuitfile'
terecht te komen,
 
overmacht.
Ik MOEST wel langer blijven.
 
Dus  maar wat shoppen.
 
In The Flying Tiger
vond ik een heerlijke dachshund
en die mocht mee
(ik denk dat ik hem nog ga pimpen)
 


 
En ook deze  wondermooie kralenwinkel was leuk
(en nu nog tijd vinden om iets ervan te maken)


 
Telkens wanneer ik Antwerpen bezoek,
ben ik onder de indruk van de prachtige gebouwen.
Kijk dat toneelhuis:

Ten slotte:
excuus aan alle lieve bloggers die ik de laatste tijd verwaarloos,
graag zou ik  meer langskomen,
maar momenteel is het weer apedruk op school,
dus bloggen staat op een zeer laag pitje.
Hopelijk binnenkort weer beter.
 
Liefs van Brigitte

woensdag 16 september 2015

Weven in een kader van een kringwinkel schilderij: als dat geen upcycling is :)

 
Deze dagen ben ik met één smak terug geslingerd in mijn kindertijd.
Op de lagere school, vanaf het vierde leerjaar,
moest iedere leerlinge een mini-weefgetouw meehebben in de klas
(mijn vader heeft nogal geduveld toen,
hij was de timmerman van dienst ,  net zo'n imperfectionists als ik ,
en sloeg alle nagels krom)
 
De afspraak ging als volgt:
wie klaar is met zijn rekensommen of met schrijfoefeningen,
mag tussendoor wat weven.
 
Jongens, dat moesten ze me geen twee keer zeggen,
je kan niet geloven
hoe snel ik gerekend en geschreven heb,
want dat weven,
dat deed ik supergraag.
 
Ik was toen al erg gefascineerd door wat kleuren allemaal met een mens doen
en in die tijd heb ik heel veel tapijtjes geweven.
 
(ik heb geen idee waar mijn moeder ermee gebleven is,
ik zou die heel graag nog eens zien)
 

 
Moeilijk uit te leggen hoe het menselijk brein werkt,
maar toen ik deze week weer eens een schilderijtje van de kringwinkel
had gedemonteerd,
en een leeg kader voor me had,
bekroop me ineens de zin om er nagels in te kloppen
(om de één of andere reden kwam het me nog precies voor de geest
hoe dat bijna vijftig jaar geleden in zijn werk ging)
 
Je hebt gewoon dus een houten kaderwerk nodig,
en klopt daarin de nagels op een afstand die je wil.
De mijne staan een 0,75 centimeter uit elkaar.
 
Dat meten met een latje was voor mij het moeilijkste deel van
de opdracht.
 
 

 
Eenmaal de nagels geklopt,
span je de verticale  draden .
Het leukst werkt het met verschillende kleuren gespannen wol.
 
 
 
En als de verticale draden gespannen zijn,
dan neem je gewoon een dikke naald en ga je horizontaal op en af.
(je neemt één draad op, en de volgende niet
en zo door,
en voor de rij erna doe je het precies andersom)
 
Als je van kleur wisselt, knoop je gewoon de twee draden aan elkaar,
de uiteinden verdwijnen gewoon vanzelf in de horizontale lijn.
 
Ik heb gemerkt dat het resultaat mooier is,
wanneer de gespannen draden dikker zijn dan de draden die je erin weeft.
 
Het is werkelijk ideaal voor wolresten,
die kan je gewoon allemaal erin kwijt.
 


Deze dagen vergaap ik me aan de theatrale luchten.
Niet te geloven wat die allemaal doen.
 
Ik ben meer een zomer- dan een herfstmens
maar voor deze wolken ga ik toch voluit.
 
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik langs landelijke wegen
van, de school naar huis rijd,
en stap regelmatig uit mijn auto om foto's te maken:

 
 
Ondertussen ben ik in de weer met een cadeautje voor de dierenminiswap
die door Mims tasjes wordt georganiseerd.
Bovenstaande foto is een kleine tip van de sluier
 
 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...