Dachshundie daisy bag

 

Eindelijk is ze klaar mijn dachshundie daisy tas.

Hier en hier zie je de vorderingen

en hier vind je het tutorial om de dachshundie daisy te haken.

 

bovenstaande foto toont de voorkant,

en hieronder de achterkant.

De foto's  tonen hoe je tussen de 70 en de 80  granny's nodig hebt,

de granny's op de randen staan op voorkant en achterkant tegelijk.

Idem voor de granny's van de bodem.

 

 

De leren schouderstraps komen gewoon uit één lederen riem van

de kringwinkel (1 euro) die ik in twee knipte.

Dan daarin gaatjes maken en vastnaaien aan het haaksel

(foto hieronder: vastgenaaid met groene draad,

omdat de rand ook groen is)

 

Het verschil tussen bovenstaande foto en die hieronder,

is dat ik om af te ronden nog een biesje van drie rijen vasten heb bijgehaakt:

 

 

Tegen de zijkanten en de bodem heb ik binnenin een versterkende stof gezet en

die vastgenaaid met een kruisjessteek

(rechtsonder te zien op de bovenstaande foto)

 

 

 

 

 

 

de tas heeft exact het formaat van Lola haar mand

(voor diegenen die willen inschatten hoe groot ze is)

 

en ze past wonderwel bij het lentegevoel bij ons in de straat.

Kijk hoe mooi die akker erbij ligt.

Ben benieuwd wat er nu verder gaat gebeuren :

 

 

En er zitten toestellen in die automatisch kunnen starten

(spannend , he?)

 

 

 Ondertussen heb ik behalve de 25 andere tassen,

ook twee granny bags,

allebei in dachshundie style.

 

Vreemde associaties roepen ze op:

de blauwe heb ik gehaakt in de kerstvakantie terwijl het sneeuwde,

de laatste in de paasvakantie terwijl ik in de zon aan zee zat,

een koude en een warme tas dus.

 

Hebben jullie dat ook dat je bij het gebruiken van iets handgemaakts

associaties krijgt met de tijd/plaats/omstandigheden

waarin het tot stand is gekomen?

Gecrocheerde tas

 

Dankzij mijn ziekteverlof klaar in twee avonden :

de gecrocheerde tas.

Ze dient perfect om fruit te gaan halen op de markt.

De kleuren zijn poederpastels.

Volgene stofreepjesproject:

de poef

(maar dat kondigde ik een aantal posts geleden ook al aan)

 

Thanks to my sickness leave, I was able to finish this crocheted bag in two days (evenings rather).

It can be used to get fruit from the market.

 

Zo ziet de bodem van de tas eruit.

Ik vind het wel iets hebben.

 

 

The bottom looks like this

 

 

 

The bag can be opened :

En de lintjes aan de zijkant kunnen gewoon in een strikje

(en dan blijft de tas open)

 

 

 

 

The bag can also be closed (of course):

(just tie the ribbons into a knot)

Of ze kunnen ook geknoopt (en dan blijft de tas dicht)

 

 

 

De dochter is sinds gisteren thuis.

Ze heeft vandaag een aantal kookboeken doorploegd en alvast een lijstje voor de winkel gemaakt.

Zo dadelijk maakt ze me een verrassingsmenu

van ingrediënten die ze nog in de koelkast vond

(de enige indicatie die ik kreeg:

het wordt iets met kip en honing en fruit)

 

My daughter has been home since yesterday.

Today she looked through a lot of cookery books and made a list for tomorrow's meal.

Today she's going to surprise me with a combination of stuff she found into the fridge.

(something to do with chicken and honey and fruit)

Verrassingspakket

Heel wat mensen worden graag verrast door een onverwachte bezoeker, een surprise party, een stripper die uit een taart tevoorschijn springt, een vriendschap uit het verleden die plots weer opduikt , een verrassingsweekendje of een coup de foudre…..

Voor mij niets van dat alles  (tenzij men erg zou aandringen : in dat geval mag die stripper even zijn sprongetje doen maar absoluut niet dansen J)
 Ik word het allerliefst verrast met een doos met gaten waarin iets levend zit en dan ta-da… een corgi die uit eruit gehijgd komt… maar om tal van redenen moet dat nog even wachten..

En op nummer 2 van de verrassingslijst: onverwachte stoffen. Tot op vandaag kwamen die verrassingsstoffen steeds van de dochter (de echtgenoot winkelt  in het buitenland niet verder dan de luchthavenshops) de dochter  koopt mij stofjes op de vreemdste plaatsen. Sommige ervan zijn zo  wonderlijk dat ze nog altijd in mijn stoffenkast liggen (ik durf niet eraan te beginnen uit vrees d ze  te verknoeien)

Ook van mijn heel creatieve collega Jacqueline die plastische opvoeding geeft op school en voor haar vak restanten in stoffenwinkels bij elkaar haalt, kreeg ik ooit al eens hele stapels coupons van gordijnenstoffen. De quilt die ik in het ziekenhuis meenam is daarvan gemaakt in 2003. Je ziet hem hier.

En nu, tien jaar later vind ik weer een verrassingspakket aan de voordeur.Even denk ik “he?” maar dan zie ik het bolletje stoffenreepjesgaren bovenaan liggen en weet ik het : Jackie! In deze blogpost liet ze met weten dat ze mijn aardbeienstof wil ruilen voor allemaal "lelijke stoffen".

 

A lot of people like to be surprised by an unexpected visitor, a surprise party, a stripper popping out of a cake, a friendship from the past suddenly reappearing, a surprise weekend or a coup de foudre .....
For me, nothing like that works (unless one should really insist: okay let the stripper jump out of the cake but please don’t let him dance  J )

The number one surprise for me would be a box with holes in it and I can hear the breathing inside and suddenly oh! there it is: a corgi jumps out  ... but for that we’ll  have to wait a while ..
And at number 2 of the list of  unexpected surprises: a collection of fabrics. Since my daughter is aware of this desire, she buys all kinds of fabrics all the time. Each time when she’s been abroad she has a nice tissue for me, some of them origin from the strangest places. Some of them are so wonderful that they are still in my  fabric closet  (I do not dare to get started because I’m too afraid to mess them up)

Besides my daughter there’s also  my very creative colleague Jacqueline, arts education teacher  at our  school, I once got a whole stack of coupons drapery fabrics. The quilt that I took in the hospital  was made ​​in 2003.

And now, ten years later I find a surprise package at my doorstep again.
For a moment I think "huh?" But then I see the ball yarn fabric strips on top and I know  Jackie has been here! She already let me know here that she wanted to swap a whole bunch of ugly fabrics for my strawberries.

 

 In het pakket zitten allemaal stoffen waarvan Jackie zegt dat het niet meteen de mooiste kleuren zijn, maar dat ze perfect dienen om verscheurd te worden.

Voor een aantal stoffen klopt dat.

Bruin is niet meteen mijn lievelingskleur.

Maar die kleine hierboven dienen perfect voor toiletzak.

 

En deze gaan in mijn zomerquilt.Die al een hele poos ligt te wachten....

 

De grillige vormen  zie ik echt heel graag, dat wordt een zomertafellaken om buiten te eten.

 

Deze zijn niet helemaal mijn ding.

Ik heb geprobeerd ze te verscheuren in reepjes maar omdat ze te dik zijn, lukt dat niet zo bijster.

 

 

En omdat Jackie een geel bollenreepje heeft gerold voor mij, ben ik meteen met een nieuw haakwerk aan de slag gegaan. Het wordt een tas.

De onderkant is jouw stoffenrepenbol, Jacqueline!

Merci ik ben superblij ermee.

 

 

Wat houd ik van dit soort haakwerk. 

Helemaal mijn tempo.

Snel dus.

 Eén helft van de tas klaar en de bol voor de andere helft alvast geknipt en gerold:

 

One half of my summer bag is ready.

And the other half has already been torn and rolled.

How I like this kind of crochet.

Rough and quick.

Kasteeltas en roos-in-progress

 

 

De kasteeltas is weer boven water. Eerst spoorloos verdwenen, allicht naar het buitenland, met de dochter mee, maar nu miraculeus weer present. Vanaf het moment dat ze klaar was , keken de dochter en ik er naar en zeiden we spontaan tegen elkaar: KASTEELTAS!” (deu-euh)  Niet Camelot of Neuschwanstein of Hogwarts, maar gewoon kasteel.
Ben blij dat kasteeltas er weer is, want ze blijft één van mijn lievelingstassen.

The castle bag is back in the house. First it went missing (probably gone abroad with the daugher) but here it is now. Beaming. When I finished it some time ago, my daughter and myself said: “CASTLE BAG” (deuh-euh) Not Camelot or Neuschwanstein or Hogwarts, just plain castle.

 

In de tas vond ik wat left-overs van de dochter die me op een of andere manier ontroeren:
In the bag, I found some left overs from my daughter and was quite moved by them:

Gisteren las ik de Standaard Cultuurbijlage en geraakte daar bijzonder gecharmeerd door  de poncho/plaid(?) die zangeres Laura Marling draagt. Vermits ik al een tijdje plan om een zomerplaid te gaan haken (die van Alessandra is ook nog altijd een kanshebber, kijk hier)  zocht ik alle zomerwol bij elkaar. En in mijn handwerkkast vond ik oook nog de roos die de dochter als kerstcadeau voor mij is beginnen maken (lees alles hierover hier) en voelde ik me weer schuldig. Dus ik ben nu eerst haar borduurwerkje aan het afmaken.  Meeste kans dat het een kussen wordt, of misschien een bovenkant van een klein tafeltje dat ik de blauwe pootjes zal geven van de ondergrond van het kussen. Hoe heet dit soor blauw? Oud blauw? Petroleum blauw? Pruisisch blauw?

Yesterday I was very charmed and impressed by the poncho that the singer Laura Marling was wearing in the paper I had been reading. Since I have been planning for a while now, to  knit or crochet a summer plaid (like the one Alessandera made, check it out here) I went looking for yarn and found the rose my daughter has been stitching as a Christmas present (read all about it here).  Feeling guilty again, I first started finishing her work, I guess it will turn out to be a cushion, or perhaps the top of a little table/footstool of which I’ll paint the legs in the same blue as the background of the stitchingthing.

 

Hoe heet deze kleur van blauw?

Wonderlijke zoldervondsten

Onze zolder is een wonderlijke plek. De kinderen vergelijken hem met de geologische bodem- lagen van de lessen aardrijkskunde… des te dieper graven, des te ouder de relicten.
Dat zit zo. Toen de studerende kinderen op kamers woonden, kwamen er een boel  Ikea- en kringloopstuff  en  elektronische apparaten. Ook knutselden we heel veel knipoogelementen...
Hetzelfde gebeurde wanneer ze verhuisden na een eerste stage, of voor een korte werkperiode in het buitenland. Bij elke afsluiting kwamen hun spullen weer zolderwaarts. Op die manier vormden zich geologische zolderlagen: de restanten van de recentste periodes bevinden zich in de laatste cirkel, en  meer terug gaan in de tijd, impliceert verder graven in de binnenlagen.
Nu ze weer buitenshuis wonen, hebben  ze het hoogstnoodzakelijke meegenomen maar af en toe komt nog de vraag naar iets van vroeger. Zo heeft de zoon dringend zijn oude sportjack nodig. Tricky! Welke geologische laag?  Zonet heb ik me te pletter gezocht, laag na laag, maar helaas:NADA! Het jack ligt zich vast ergens heel erg te verkneukelen.
De zoon zal weer zuchten, zijn ogen ten hemel slaan en iets mompelen…

Het mooie van heel de queeste: ik herontdekte drie verloren gewaande objecten: twee zelfgenaaide tassen (gepimpte van de kringloop) en mijn bloemensjaal.

 

Our attic is a wonderful place.
The children compare it  to geological layers  ... the deeper the digging, the older the  relics.
When the children were  studying and living in hired rooms,  a lot of Ikea and recycled stuff came along.
The same thing happened each time they changed their working place.  At each closure they brought their  stuff back,  geological attic layers formed itselves: the remnants of the latest periods in the last circle, the oldest  in  the inner layers.
Now that  they are  living outdoors again, they have taken the most obbious stuff but occasionally  someone is in need of something from the past. Only recently,  the son urgently wanted his old sports jacket. Tricky! Which geological layer? I just searched my ass off, layer after layer. Niente, nada! The jacket must be laughing its head off.

The good news:  I re-discovered three lost objects: two  bags and my flower scarf.

Schilderijtas

Eerst een schilderij van de bomma. Nu duidelijk een tas. Van de dochter.

Bomma’s schilderijtje gepimpt tot laptoptas

Vermits de laptop elke dag mee naar het werk gaat, vraagt hij om een tas. Geen saaie van leder, maar liefst een kleurige die de werkgoesting stimuleert. En wat heeft meer kleur dan geborduurde schilderijtjes van de bomma’s? Met wat geluk vis je die uit de kringloopmanden. En daarna pimpen natuurlijk.