Posts tonen met het label bakken. Alle posts tonen
Posts tonen met het label bakken. Alle posts tonen

woensdag 1 juli 2015

Dolce far niente


     Het babydekentje van mijn vorige post
is ondertussen extra gepersonaliseerd.
Het kreeg een eigen strik (zie boven)
en een boodschap voor Jonas.
De boodschap is op plastic geschreven
met overhead stift
en er is nog een plastic overheen genaaid zodat
de kleine baby niet per ongeluk bij de inkt kan.
 
Het is ondertussen in Duitsland gearriveerd
in de tas van mijn dochter.
Het babyfeest is zaterdag.
Ik heb aan de dochter en haar lief gevraagd
dat ze me een foto Whats-appen van het moment
dat de mama het deken ziet,
want ik gaf het ondertussen al niet meer graag af,
ik was er na nog maar een kleine week
al helemaal eraan gehecht geraakt.
 

Jongens wat zomert het!
Het is hier mega lekker.
Stel je voor dat je nu in Zuid-Europa zit.
Meer dan 40 graden.
Ik geniet me volle teugen hier.
 
 
 

 Het voorbije weekend was gezellig vol en dito druk.
Wat een verademing: voor het eerst sinds lang
helemaal geen schoolwerk,
dus iedereen mocht komen:
de zoon met zijn Deens liefje
en de dochter met haar Duitse vriend.
Ze willen geen van allen herkenbaar op de foto.
Wie denken jullie dat de zoon is?
en wie de dochter?
en wie de echtgenoot?





 
Omdat er zoveel volk was,
heb ik de pot vol koekjes van Anneleen
(het wisselcadeautje van de zandberg)
geopend
en gebakken
 
alles goedgekeurd door mens en dier:

 
Merci , eh Anneleen,
ze waren heerlijk en bestaan ondertussen al niet meer!
 

 
Geen gezellig huis zonder boeketten.
Het staat hier vol ermee:



En Hugo is onze lounger, die geniet gewoon
zonder al te veel woorden.
 
gisteren wol geverfd met tante Irène en ook ons ma verwend
maar daarover binnenkort meer.
Zoveel foto's liggen nog te wachten
en zo weinig tijd.
Ik voel het nu al:
de vakantie zit te vol.
Maar gelukkig zijn er geen deadlines.
Dus gewoon dolce far niente.


 

zondag 8 februari 2015

Manden en macarons

 
Het grote verschil tussen de dochter en mezelf:
zij bakt macarons,
ik haak manden
 
Nodig voor macarons: engelengeduld
Geen idee waar ze het vandaan heeft,
absoluut niet van mij en nog veel minder van meneer Dachshund..
 
niet te geloven hoeveel tijd er in macarons kruipt...
dat is zo in verschillende shifts en voortdurend tussenin wachten.
 
Perfectionistisch als de dochter is (zeker ook niet van mij!)
vindt ze deze niet zo geslaagd omdat de vorm te wensen laat.
Omdat ze zo wonderbaarlijk lekker zijn,
(sorry Kris)
kan de vorm me eigenlijk niet zo schelen.
 
Wat vinden jullie het belangrijkst?
Smaak of uitzicht?


 
De manden zijn er omdat de auto naar de keuring moest.
De ervaring leert dat het daar  wachten geblazen is.
Dus gooide ik wat stoffen op de achterbank
en ook een haaknaald.
 
In de wachtrij kon ik mijn ongeduldige wachtfrustratie botvieren:
driftig scheuren maar,
WAT?  alweer ééntje die voorsteekt in de rij van de "afspraken"
SCHEUREN!
 
Ja en omdat ik bijna twee uur heb staan aanschuiven,
werd er  extreem veel gescheurd
en dan maar opgehaakt tot iets waarvan ik niet goed wist wat het zou worden,
maar met de lente op komst,
was GEEL een voorwaarde:
 
 

 
 

 
Deze twee foto's tonen een blik achter de schermen.
De bovenste met een mooie witte achtergrond voor instagram.
En beneden zie je dat de werkelijke achtergrond de keukenkast is
en ongeduldige Hugo die op zijn eten wacht:
 

 
 
Hieronder nog zo'n voorbeeld.
Terwijl ik de macarons probeer te fotograferen,
ligt Lola aan mijn voeten,
kei lastig omdat ze vandaag nog maar DRIE (!) kommen heeft gehad.
Lola is een paar dagen ziek geweest.
Ze at helemaal niets, en was erg lusteloos.
Ze stond geprogrammeerd voor morgen bij de dierendokter
en sinds gisterenavond eet ze ineens weer.
En hoe?
Niet te stoppen.
Ze propt zich helemaal vol
en heeft blijkbaar een boel in te halen.
 
 
 
 

 
En deze twee wil ik jullie nog graag meegeven om het weekend goed te maken.
Fijn vooruitzicht:
op instagram (zie foto boven) hebben Inge van Pixiemiks en ik
besloten een bar met ons tweeën te openen.
(want we schijnen heel wat gemeenschappelijks te hebben,
niet alleen de kussengekte
maar ook de liefde  voor cocktails)
 
Anneke, de kussengekte heb je al,
als je nu ook nog zo gek bent op cocktails, als wij,
dan moet je je zeker ook kandidaat stellen om mee te draaien in onze bar.
Ga allemaal vooral hier kijken naar de #stapelkussens van An.
Niet te geloven,
die is werkelijk nog ZOTTER dan Inge en ik!


Zo, tijd om lessen voor te bereiden en mails te beantwoorden.
Ik heb de assistent al in gang gezet.
 
Prettige zondag allemaal!

 

 

 


dinsdag 6 januari 2015

Koekskeskoek en duurzame mok

 
Het lievelingsgebak van de echtgenoot is petit beurre koek.
Vorige zondag maakt ik een kleintje voor hem.
Het recept vind je hier. Ik heb wel de ingrediënten door 2 gedeeld
want we waren maar met zijn tweeën.
 
 
This pastry is my husband's favourite.
Once and a while,
when he has been good,
he gets  a little "koekskeskoek"
(also known as "petit-beurretaart")
You find the ingredients here.

Niet te geloven hoeveel rommel zo'n piepklein koekje met zich meebrengt:
 
 
It Always amazes me what a mess comes along during the making of

 
Vandaag is het examen Nederlands op school.
Ik surveilleer en geniet ondertussen
van de lekkere attentie van ons departementshoofd.
 
In het kader van "duurzaamheid" is het nieuwjaarscadeautje voor elke collega
een gepersonaliseerde mok,
(handbeschilderd! door het departementshoofd zelf?)
zodat we in de leraarskamer geen plastic bekertjes meer hoeven te gebruiken:
 
 
 
 
The big chief at school got all of us a personalized cup
so we will stop using the plastic ones at school.
This is what I call, working for the environment!
How sweet of him.
I think they are all handmade!



Gisterenochtend (en vandaag allicht ook maar dat heb ik niet mogen meemaken)
was onze tuin bijna sprookjesachtig mooi
 met de zon op de beijzelde wei en de lichtstralen in de bomen.


Our garden is SO  pretty with the ice in the morning sun.
It being so cold, implies that Hugo stays inside all of the time
(good boy)



Het is ZO koud buiten, dat zelfs Hugo binnen slaapt:
 
De eerste kerstboom die ik begin december had gezet,
verloor zijn naalden,
hij is bijgevolg naar buiten gezwierd.
Doet wat hartzeer, dus daarom mogen zijn ballen nog even op de vensterbank.
 
Gelukkig zijn de twee grote kerstbomen nog intact.
Ze  blijven staan zolang hun naalden
niet overdreven vallen.
 
 
 
Na de fotosessie met Lola (twee posts geleden)
nu er eentje van Lou.
Zoals jullie merken is hij erg expressief:
 
 
 

En als het hem te veel wordt,
dan haakt hij gewoon zo één klauw in het riempje van mijn fototoestel,
tja, dat is pas lichaamstaal:
 
 
This is Lou's way of saying
that the shoot has to end.
He fastens his little claw very tight into my camera's  strap;

 
's Avonds laat,
na het schoolwerk
en bij wat tv,
brei ik ondertussen aan
een nieuw project met de kerstmiscadeauwol van de dochter
en ook wat tanteIrènewol erin gemoffeld.
 
Wat denken jullie dat het wordt?


 
I have been knitting again.
 
Guess what !

 




 

 

 

donderdag 25 december 2014

Christmas in the Cat Hotel

Kennen jullie dat?
Zo van die dagen dat alles in het honderd loopt?
 
Vandaag en gisteren waren er zo twee op een rij.
En de enige verklaring is :
gebrek aan tijd.
 
Dat zit zo:
Omdat we de afgelopen dagen met ons vieren  in Londen vertoefden
(daarover later meer),
kochten we voor elkaar iets meer cadeautjes dan gewoonlijk,
die moesten dan allemaal worden gelabeld,
ingepakt,
uitgepakt,
(gisterenavond)
 
 
En tussendoor naaide, breide en haakte ik nog wat voor
de mama en de (schoon)zussen
en terwijl dat ik daaraan bezig was,
verfde ik ook even mijn haar
Ik vergat de tijd en daarom is het iets te rood uitgevallen
(was bedoeld als donkermahonie....)
 


 
En omdat mijn deel van het kerstfeest vandaag
het maken van het dessertenbuffet was,
dacht ik tussendoor ook nog dit koekenhuisje in elkaar te zetten:


Maar doordat ik daar gisterennacht om 24u nog mee begon, was ik wat gehaast,
en zou het kunnen dat de schoorsteen door het dak is gestort
en het zou ook kunnen dat ik van pure frustratie het
hele koekenhuis in de container kieperde
 
 
En omdat ik vanochtend pas met  de chocomousse ben  gestart,
was hij niet helemaal opgesteven
(maar best wel lekker zo lopend)
 
De speculaaskoekjes zijn een beetje uit hun vorm gelopen:
( de panna cotta, de cake en de frangipanetaart zijn wél gelukt)

 
De echtgenoot hoorde mij vloeken en troostte me met te wijzen
op de taart die ik bij de bakker had besteld en
die het pronkstuk van het buffet zou worden:

 Foto boven: taart VOOR vertrek
Foto onder: taart op het kerstfeest na de autorit naar mijn broer
(iets te snel de bochten genomen wegens te laat vertrokken
en te laat vertrokken wegens te laat aan de desserten begonnen)

 
 
Op het kerstfeestje bij mijn broer en schoonzus
heel veel mooie en gezellige zaken gezien:
 
1. Het patchworkdeken dat mijn schoonzus
aan het maken is (geïnspireerd door mijn bloemendeken)
 
2. Mijn stralende moeder
 
3. Alle katten in het kattenhotel (gerund door schoonzus)
 
4. Het nichtje
 
5. De neven
 
6. Jules, de hond, die speciaal voor vandaag zijn
Rudolph Red Nose heeft opgezet
 
 

 
 





 

Een super kerstdag aan iedereen!
Enjoy!
 

 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...