Vlaggenguirlandegelukslijn naar Nicaragua

Toen de dochter en ik voor haar graduation day in september in Londen waren, verloren we er ons hart
aan deze grote vellen dik papier.

 

Vandaag vieren de dochter en haar Duitse vriend feest wegens

  een half jaar samen.

Helaas werkt de vriend momenteel in Nicaragua,

dus wordt het skypesgewijs de vlaggenlijn uitpakken die ze hem ginder heeft bezorgd:

 

 

When my daughter and I were in London in September for her graduation day,

we simply fell in love with this posters.

today my daughter is celebrating the fact that she and her German boy-friend
have been together for 6 months.

Unfortunately, the boy friend is working in Nicaragua,

so he has to unpack this guirlande via Skype

 

Hopelijk wordt zijn Nicaraguaanse verblijfplaats er wat vrolijker door.

 

De vlaggenlijn is ook stiekem bedoeld

om de vriend Nederlands te leren.

Er zitten een aantal vlaggetjes uit kinderboeken bij.

De dochter heeft ze allemaal zorgvuldig uitgezocht.

 

 

This guirlande is meant to bring happiness in the Nicaraguan home of

the German boy friend.

Moreover, the hidden agenda is to teach him some words in Dutch.

En vandaag in de tuin voelde  Hugo zich bedreigd

door de Lou die naast me stond

(Lou is het haantje onder onze katten),

 en Hugo zette prompt zijn uilenblik op.

Hij oogt zo charmant dan.

 

De gelijkenis met de uilenfoto hieronder is toch treffend, niet?

 

Our little Hugo always feels himself threatend by Lou.

(Lou is  a wicked cat really)

In his scary moments Hugo  looks very much like an owl.

(we think it's very charming)

en de Lou doet alsof hij van niksen weet.

(terwijl hij net Hugo uit zijn comfortabele rotantafel
heeft gejaagd)

Lupus zier er best onschuldig uit

in zijn bouchéekeshouding.

Alles over "bouchée"  lees je hier

 

In this picture Lou is in the "bouchée" way of sitting. Read all about it here.

 

 

 

 

 

 

 

Hiervan word ik happy op een warme zomerdag

Deze gekleurde, zachte,  plastic rollen van de Wibra haken enorm lekker weg. Vooral met zo'n tropische temperaturen. Wol haken met plakkende handen, lijkt me maar niks. Supermooie kleuren die pastels, en ze hebben nog een geurtje ook. Ben er helemaal blij mee en haak driftig aan een vlaggenguirlande.

 

I DO like these Wibra plastic bags to crochet a flag guirlande during this hot summer day. No worries about sweating hands, all is going well!

 

 

 

Waarvan ik ook enorm kan genieten in de zomer zijn weerbarstige grillige, karaktervolle planten die zich volop concentreren op één ding:

wild om zich heen groeien.

 

 

During the summer I absolutely like the stubborn plants, growing wild and doing their own thing:

 

 

En superhappy word ik van Lola,

 zoals ze al chillend een goed boek leest

op de lounger:

 

What makes me utterly happy

is the sight of Lola on the lounger,

chilling

and reading a good book:

 

Van een mooi stofje

begin ik  gelukzalig te dromen

en slaat mijn fantasie op hol

(oooh, wie woont in dat kasteel,

waar gaan de drie figuurtjes rechts op de voorgrond naartoe,

en wat voor een beest ligt daar onderaan

bij de hoepel te slapen? )

 

A gorgeous fabric

starts my imagination going

and there I  go,  dreaming of all kind of magical things:

 

 

 

 

Maar het gelukkigst van al word ik van een

supermooie maan,

gezien door de acaciaboom

want een heldere maan betekent

dat het 's anderendaags weer een heerlijk warme dag wordt.

Geniet allemaal van de volle maan,

een ongewoon fijne avond toegewenst!

 

 

What makes me happy most of all

is the sight of a clear moon,

because that's the sign

that tomorrow will be a nice day again.

Enjoy the full moon

and have a nice evening!

 

 

Jacqueline's swimmingpool

De collega op school met wie ik het meest affiniteit voel, is zonder twijfel Jacqueline (zo door haar vader genoemd naar Jackie Kennedy en minstens even glamoureus).

 Jackie heeft enorm veel  smaak  en stijl waarvan dit prachtige boeket en bijhorende roosjespot (echt oud!)getuigen die ze me als ziekencadeautje bezorgde:

 

We komen goed overeen wegens de vele overeenkomsten: beiden houden we van kleuren, creativiteit en laten we ons inspireren door de schilderkunst (ik schilder wat amateuristisch, zij professioneel), beiden naaien en handwerken we (zij op kwaliteit gefocust, ik op kwantiteit…) beiden bakken en koken we graag (zij schitterend, ik middelmatig ), beiden zijn we zot op onze tuin (de hare tot in de perfectie uitgekiend, gekleurd en verzorgd, de mijne wild om zich heen groeiend) en beiden gaan we zoveel mogelijk uitdagingen aan ( met als enige verschil dat zij vers-doodgereden-wild van de straat plukt en in de kofferbak van de auto gooit en ik me in zo’n situatie afvraag of het niet misschien nog leeft!!)) en allebei houden we van feestjes omwille van de prosecco’s (ik neem netjes het glas aan van het presenteerblad, zij verleidt de ober om ons de hele fles mee te geven en daarna nog één ) en de dessertenbuffets (ik eet heel graag zoetigheid, zij nóg liever) en het dansen (ik dans graag, zij danst onnavolgbaar onstuimig)

Zopas ben ik nog eens bij haar thuis geweest, waar ik van haar heb geleerd dat:

1) Mojitos shaken veel beter lukt als je een machine hebt om ijs te verpulveren,

 

2)een zwemvijver absoluut veel ecologischer en goedkoper is dan een zwembad en er bovendien nog eens leuker uitziet, bij ‘vijver’ had ik iets anders in mijn gedachten dan het stijlvolle geval in haar tuin:

 

3)oleanders te stekken zijn en zichzelf heel makkelijk vermenigvuldigen op die manier,

4)frambozen ook groeien in natte grond (die van ons verdwijnen elk jaar ),

5)zitten aan de waterrand met dit warm weer absoluut geen luxe is (mijn pijnlijk been heeft goed gerelaxeerd),

 

6)er zoiets bestaat als een “schaduwtuin” (oftewel een tuin in het bos),

7)gecrushte leisteen als tuinpad zeer mooi is en vooral veel lekker-der blootsvoets loopt.

8)Bloemenborders de tuin echt wel een meer feestelijk uitzicht geven dan mijn wilde-bloemen-patchwork-her-en-der-verspreid:

 

                                           de poppy-border oogt erg kleurrijk en vrolijk:

 

en in de voortuin staan deze mooie paarse bloemen waarvan ik plantjes krijg in het najaar (niet vergeten eh, Jackie!):

 

Zomerquilt en koekskeskoek

 

De creativiteit spatte gisteren van de keukentafel: de stoffen lieten zich gewillig scheuren en knnippen  voor zowel een zomerquilt (lekker vrolijke kleuren) als mijn  voor de  gehaakte tas ( concept tas zie  vorige blogpost)

 

Yesterday I selected fabrics for a summer quilt (nice sunny colours) and I also tore some apart for my crocheted bag (see previous blogpost)

 

 

De kleine lapjes komen uit een stalenboek van kinderkamergordijnenstoffen, ooit op een rommelmarkt gekocht voor een appel en een ei.

Ze zijn allemaal kant-en-klaar op 25cm x25cm.

Doorgaans knip ik de lapjes van een quilt niet groter dan 15 x 15cm

(zoveel te kleiner, zoveel te schattiger);

Eerst heb ik overwogen van alle lapjes in vier te knippen (zodat ik allemaal 12,5-kes kreeg) maar vermits deze dagen mijn geduld (nog) minder is, heb ik die idee wijselijk laten varen.

 

The squares of fabric are 25 cm and come from a book of patterns for children bedrooms curtains that was used in a shop and sold very cheaply because it was last season's.

Since a quilt becomes more beautiful when the squares are small, I first wanted to cut each square in four parts, but then again my patience is gone thes days, so I decided to keep them as they are.

 

Ook een heel tafellaken van de kringloop  is verknipt voor de quilt, pas na een poos merkte ik het label op het tafellaken: "Irish linen".

Dat klinkt goed.

 Even spijt van mijn kniplust :(

maar daarna de  berg tafellakens (de linnenkast puilt uit)

in gedachten en geweten gesust. 

 

 

Only after I had cut a watergreen tablecloth of the thrift store into squares, I noticed the "Irish linen" mark. Looks special.Too bad, too late.

It is not as if I haven't enough tablecloths,

they tumble out of the linen cupboard each time I open it.

 

En omdat vandaag de dochter 14 dagen thuiskomt van Hamburg op ziekenbezoek ('t schijnt dat ze gaat koken voor mij!! Haha! Nooit eerder vertoond in huize Dachshund, wel spannend!)

maakte ik gisterenavond een petit-beurre-koek (bestaat dit in Nederland ook? Ik geloof  dat het typisch Belgisch gebak is)

 Helaas lust  de echtgenoot ook extreem graag deze "koekskeskoek" en gisterenavond heeft hij hem blijkbaar ontdekt(achteraan weggestopt in de koelkast) , er is bijgevolg al een flinke hap verdwenen.

 

Since our daughter is coming home from Hamburg  this evening, I made her petit-beurre-koek ( a typical Belgian pastry). Unfortunately my husband is also rather fond of it, and he already found it yesterday evening.

My daughter has announced that since her visit home is actually a "sick call", she'll cook for me the next few days (never has done that before, I'm amazed and curious and a little bit sceptical...:)

 

 

Bij familiegezelligheid horen versgeplukte bloemen en versgestreken tafellakens.

Zo dadelijk nog wat leeuwenbekjes plukken, ze staan heel weeldering in de voortuin.

 

No family cosiness without fresh flowers and fresly ironed tablecloths.

Herniavoordelen

Dankzij mijn  hernia kan ik in plaats van het gras te maaien, zonder schuldgevoel een wijntje drinken in mijn favoriete zetel en van de zonsondergang genieten.

En net omdát het gras zo lang is, groeien de madeliefjes welig en zien ze er extra schattig uit, en terwijl ik op mijn buik een foto van ze maak en niet meer overeind geraak, keer ik een  kwartslag om  en  word ik vanuit dit compleet ongewone perspectief overweldigd door de schitterende avondlucht en ik vraag me af hoe ik ooit weer in een normaal ritme terechtkom.


Thanks to my hernia I can enjoy the sunset without  feelings of guilt for not  mowing the lawn.
And just because the grass is excessively long, the daisies grow luxuriantly and they look extra cute, and  on my belly I get  a picture of them and afterwards don’t seem to be able  to get up, so I  just turn around and from this completely unusual perspective I get  overwhelmed by the beautiful night sky and I wonder how I ever will manage to live again in a normal rhythm

 

 

 En naarmate de minuten voorbijtikken, wordt de lucht alsmaar mooier....

 

 

Maar ondertussen ben ik toch alweer tot aan de werktafel gestrompeld (zo dadelijk verder werken voor school)  en kijk ik verlangend uit naar de cortisonen infiltraties  morgen in het ziekenhuis. De uitslag van de giveaway zal tot dan moeten wachten, want momenteel ben ik wat futloos. Wie weet ben ik morgen een herboren vrouw, bruisend van energie. Weg met hernia woman!

 

But now  I limped back into the house, ready to do some more schoolwork and I  am really looking forward to the cortisone infiltrations tomorrow in the hospital. The results of the giveaway will have to wait until then, because at this moment my energy level is rather low. Tomorrow I shall be born a new woman (no longer hernia woman  :) )

Lou geniet evenzeer van de sonsondergang, de gloed ervan weerspiegelt grandioos  in zjin kattenogen.

For he's a jolly good fellow

Feestgebak met heuse vogelhuisjes en een witte duif . Even lekker als het eruitziet.

Gisteren vierden we mijn vaders verjaardag bij mijn ouders thuis.

Alle vier de kinderen maakten homemadegebak  voor  het dessertenbuffet:  pannenkoeken van oudste broer, tiramisu van jongste zus, Petit-beurretaart van mij  en  heuse feesttaart van schoonzusje. Wat een lust voor het oog.

Mijn schoonzus Diane leverde toch wel een bijzonder mooie taart af, compleet met vogelhuisjes en duif. Opa is namelijk dol op alles wat met vogels heeft te maken en op die manier krijgt hij een mooie knipoog…. ik durf niet eraan te denken hoeveel uren werk daarin zitten.
Schoonzus en  broer arriveerden helemaal verkleumd op het feestje, ze hadden de air-conditioning on full blast gezet omdat de roomboter-vogelhuisjes door de hitte van de zon in de auto gevaarlijk begonnen te smelten en helemaal scheef gingen hangen.

Yesterday we celebrated my father's birthday at   my parents’s home.
All four children brought homemade pastries for  dessert: pancakes by the elder brother,  tiramisu by the younger sister, Petit beurre cake (me) and a huge  celebration by my sister-in-law.

My sister-in-law  Diane  fabricated a wonderful cake, complete with bird houses and a lovely white dove.
 Grandpa is a bird-lover and this is her way of teasing him. ....

Sister-in-law  and brother arrived completely numb and cold-stricken  at the party, they had the air conditioning on full blast because the buttercream birdhouses were melting dangerously in the sun shining in their car .

Het hele huis is vrolijk versierd.

Gepimpte kotmeubelen

 

Dit kleine groene-Europakaart-kastje hebben de dochter en ik gepimpt als kotmeubel. Ik bewaar heel veel mooie herinneringen aan de studententijd van de kinderen.

My daughter and myself pimped this green little thing a few weeks before she left home to go and study in the big town.. Beautiful memories come into life when I think about my children’s time at university.

Het Pipbehang op het kot van de dochter

 

Net voordat ze op kamers gingen en naar de studentenstad trokken, waarschuwden vrienden me voor het zwarte gat waarin ik kinderloos zijnde, zou vallen.

Niets blijkt minder waar. Studententijd staat voor fijne tijd: samen meubels uitzoeken in kringloopwinkels en Ikea, vogeltjesbehang op de muur plakken,kleurrijke tapijten kopen, kussen maken, quilts in elkaar steken in net de kleuren van het kot, tussendoor voor de kotfeestjes vlaggenlijnen naaien en tiramisu in een grote pot, en één keer per maand de poets doen in het piepkleine huisje waarin de zoon en de dochter samen broederlijk wonen, en daarna een wijntje drinken in hun kaboutertuin(15m2) en eten in een studententent, tussendoor eenpansgerechten in het weekend koken en veel cake bakken en meegeven en verrassingen wegmoffelen in hun tas en via facebook hen volgen (maar je wel heel stil houden,vooral geen commentaar geven want dat staat uncool voor de vrienden en stel je voor dat ze je gaan ‘defrienden’) waar de kinderen die avond weer naar een fuif trekken of de volgende ochtend een ontbijtconferentie doen met één of ander politiek debat…….. (hoera voor facebook) en het allerleukste: op vrijdagavond popelend naar het station rijden en ze glunderend zien uitstappen, met alweer heel veel nieuwe verhalen en een reistas vol vuile was.

Just before the kids left home, friends warned me: I was bound to fall into a big black hole, being without the children of whom I had always been taken care for over 18 years.

Nothing is less true. Children-in-college-time stands for fun time: picking out furniture together in recycle shops and in Ikea, pasting bird wallpaper on the walls of their new home, buying colourful rugs, more colours for the cushions and matching quilts, sewing guirlandes for the home parties and of course making tiramisu in a large pot, and once a month the cleaning of their tiny house, with afterwards something to eat and drink in a student’s den , and in between cooking stews at the weekend and lots of cake baking to give away with them and hiding  little surprises in their bagand hoping they will welcome them, follow them on facebook follow (but very quietly, be sure to make any comment because that's uncool forfriends) noticing they’re off to some party or will join political debating for breakfast in the morning........ (hurray for facebook) and the best of all: at Fridays going to the station and see them all beaming with lots of stories and a bag full of dirty laundry.

 

 

Het hoera-we-zitten-weer-buitengevoelen: verslag van een zondagmiddag

Het hoera-we-zitten-buiten-gevoelen

Eerst liggen alleen de katers op het terras te zonnebaden

 

Dan ziet ook Lola dat het goed is en komt ze erbij..

(haar oren hangen wat naar achteren, ze twijfelt of ze wel de juiste beslissing nam)

Daarna wordt er drank en olijven bijgehaald...

 

 

Maar het blijkt zo warm dat we ook stoelen buiten halen

 

 

En deze foto is genomen al liggend op mijn rug liggend in het gras (hernia inspireert tot speciale invalshoeken)

 

Eerst liggen de twee katers te zonnebaden op het terras.

Het feit dat  Lola ook naar buiten strompelt (nog altijd last van haar rug en achterpoten maar al iets beter sinds haar laatste cortisoneninjectie) en zich erbij neervleit, betekent echt wel het startschot van de lente (Lola komt nooit buiten tenzij extreem lekker weer).

Dus haal ik witte wijn erbij en wat olijven.

En de dochter krijgt de gezelligheid in de gaten en sleurt een zetel naar buiten en wat boeken.

En de echtgenoot hoort ons gezellig tateren en zet een stoel erbij en wat tijdschriften.

(jammer dat ze alletwee een zware fototoestel-aversie hebben...)

En daar zitten we dan met witte wijn, olijven, lectuur, drie katten en bovenal…. de zon.

Vandaag een dag later. Iedereen weer naar het werk, dus hernia-woman kan uitrusten… innig verlangend naar de cortisoneninjectie die er binnenkort aankomt. Hopelijk helpt het mij net zo goed als Lola.

 

At first there  are just  the two of them, 2 tom cats sunbathing outside.
The fact that Lola  stumbles onto the wooden terrace(still suffering from her back and behind legs but somewhat better since her last cortisone injection) and that she also lies down next to her two gentle men friends, obiously states  spring has started (Lola never comes out unless  the temperature is really nice).

So I get white wine and some olives.
And the daughter notices the fact that is cosy  and pulls a sofa outside and some books.
And the husband hears our happy chattering and puts a chair next to the sofa  and some magazines. Of course.

(unfortunately the both of them absolutely hate being in pictures)
And here we are with white wine, olives, our reading stuff, three cats and above all  .... the sun.

Daar is de lente!

Ik hou van de zonnestralen in  alle vroege lentebloemen: de paarse en witte helleborus, de lavendelblauwe maagdenpalm, de boterbloemgele forsythia’s en narcissen, de violette viooltjes en de witte madeliefjes.
Niets zo fleurigs en aandoenlijks als een versgeplukt boeketje in het gras.
Of misschien nog beter zelfs: de lente in een potje op de kast.

 
I love the sunbeams in  early spring flowers: purple and white helleborus, the lavender periwinkle, the buttercup yellow forsythia and daffodils, the violet violets and white daisies.
Nothing  as sweet as a freshly picked bouquet in the grass.
Or maybe even better: the spring alive and well  in a jar on the cabinet.