Kussen gevuld met liefde

Dit kussen is letterlijk onbetaalbaar.

Er zit massa's  liefde, herinneringen  en handwerk uren in.

Hier zie je het in profiel, 

liggend op een stapel bevriende kussens.

De pluchkes aan de rand komen van de sjaal

(zie later) 

 

 

 

Terwijl ik de laatste hand aan het kussen legde,

zaten Lupus en Lola 

naast hun kommetje op hun eten te wachten,

de aandachtige toeschouwer zou hun

blik misschien

"licht verwijtend"

kunnen noemen.
 

Mij lijkt het eerder

een blik vol verwachting

(zo van mmmmmm wat gaat het vandaag weer voor lekkers zijn?)

 

 

Kort samengevat:

 

De dochter begon net voor kerstmis een borduurwerk voor mij,

omdat ze weet dat ik dol ben op kleuren en roosjes,

ze gaf het me als kerstcadeautje

maar kreeg het helemaal niet af

het borduren kostte haar veel meer moeite dan gedacht

Het was de eerste keer dat ze naaide en

ze had de tijd verkeerd ingeschat....

(die overmoedigheid heeft ze van mij geërfd)

Alleen de grote rode bordeaux roos in het midden had ze afgewerkt.

Lees het hele verhaal hier.

 

Ik heb er zelf daarna verder aan gewerkt.

O.a. toen ik in het ziekenhuis was voor mijn hernia operatie

en ook op bezoek bij  mama in het ziekenhuis bij haar heup operatie,

en daarna ook op de Frankijkreis in de auto

naast de rijdende echtgenoot.

Toen de geborduurde lap eindelijk klaar was,

heb ik in in mijn stoffenverzameling 

 wat stof gezocht voor een rand er rond,

de stof komt van de Indische wijk in Londen waar de dochter en ik een happy tijd beleefden

toen ze nog er nog studeerde,

en daarna zocht ik ook nog een sjaal

 die ik niet meer draag wegens te hippie-ig.

Die twee te samen hebben het borduurwerkje

mooi gekadreerd.