woensdag 17 juli 2013

In zekere staat van opwinding

 
 


De ergste keer dat ik ooit van mijn moeder op mijn kop heb gekregen, was op mijn achtste. Ik herinner het me nog haarscherp. Kort samengevat: het hele gezin Peetermans op de kermis, papa koopt in een baldadige bui een lot aan een loterijkraam die heel veel superprijzen aanbiedt, allemaal cadeaus in natura. Het wachten op de uitslag duurt bijzonder lang want de kraamverkopers willen een grote menigte omstaanders verzamelen vooraleer ze de uitslag prijsgeven. Mijn twee kleinere broertjes worden het heel beu en wijzen zeurend naar  de paardenmolen iets verderop. Mijn ouders gaan met ze mee en proppen mij het lot in de handen, ik moet de uitslag in de gaten houden.

Ze blijven extreem lang  weg en ondertussen wordt het winnende nummer afgeroepen: het ONZE! Door een microfoon roept een glitterdame met lange valse wimpers’ proficiat aan het kleine meisje (ik had mijn hand opgestoken en het nummer getoond) en nu mag het kleine meisje om het even wat kiezen wat er hier in de hele kraam staat.”  Heel beduusd van de microstem en al die ogen op mij gericht, koos ik voor hetgeen het dichtst bij mij stond en me toen heel mooi leek: een supergrote kitscherige Spaanse pop. In de jaren ’60 noemden ze dat een ‘salonpop” omdat die te pronken en pralen werd gezet in de “goeie kamer” ( alleen gebruikt bij bezoek).

Die salonpop is bijna even groot als ikzelf, bijgevolg moeilijk draagbaar, toch slaag ik erin ze heel trots  tot bij mijn ouders te slepen die verbaasd opkijken. Ik vertel  hen het verhaal  en deel terloops mee dat ik werkelijk ALLES mocht kiezen uit de hele kraam …. Ze kijken met grote ogen en lopen even terug naar de kraam  om  te checken. Mijn moeder ziet allemaal mooie elektrische apparaten, stukken duurder dan mijn pop, en op haar vraag aan de marktkramers om te ruilen, klinkt een onverbiddelijke NJET. Ze staart me heel boos aan.

Die avond krijg ik heel erg op mijn kop voor het ‘stomme”  cadeau  terwijl er zoveel betere dingen waren. Bij het slapen gaan neem ik stiekem de Spaanse pop mee naar bed  en kijk ’s nachts nog lang diep in haar blinkende ogen, heel erg zuchtend van genot. Het is een van de GROOTSTE momenten van VERRUKKING die ik ooit in mijn leven ondervond. Ik verkeerde werkelijk in extreme staat van opwinding.

Diezelfde staat ondervind ik vandaag nu ik van Mim ( klik hier voor haar supergezellige blog) onverwacht twee übercole dachshundstempels toegestuurd krijg. Ze zegt dat ik ze heb verdiend wegens mijn hernia en omdat ik bij haar vorige stempelgiveaway vrij overtuigend argumenteerde in mijn voordeel.
 Ze zijn DUIZEND keer mooier dan mijn salonpop. Ik ben er waanzinnig blij mee en heb al van alles geprobeerd. Ben meteen ook gaan stempelkussentjes kopen in de HEMA (kon niet aan de verleiding weerstaan en heb er nog een paar kleine stempeltjes bijgekocht, die mooi zijn maar in de verste verte niet kunnen tippen aan de dachshundstempels)

MEGA bedankt!

Zo zie ik eruit in "zekere staat van opwinding"

Ik heb de stempel al meteen uitgeprobeerd op de omslag van de stoffen die naar Lisa gaan (zie vorige blogpost).
Lisa heeft een verschrikkelijk leuke achternaam, kijk maar:
 
Omwille van die achternaam zorgde ik voor het gepaste dier op de omslag.

18 opmerkingen:

  1. Nou jaaa zeg. dan hadden ze maar moeten zeggen wat ze wilden hebben toch hahahahaha.
    Prachtige stempel, leuke foto van in zekere staat van opwinding hihi
    Enne, wat is er eigenlijk met de pop gebeurd? Heb je hem nog?

    groetjes Zelda

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Pop heeft heel lang op mijn slaapkamer gezeten in haar mooie kitscherige oranje jurk met witte kanten kraag .... maar hoe diep ik ook in mijn geheugen graaf, ik herinner me niet meer hoe en wanneer ze ooit is verdwenen.
      Daarover moet ik mijn moeder eens interpelleren. Wellicht heeft ze ze stiekem buitengeloodst want ze is altijd een tikkeltje boos op de pop gebleven.

      Verwijderen
  2. Wat een leuke stempels zeg, echt gaaf! En dat kermisverhaal vind ik geweldig hahahaha.... Bedankt voor het delen hiervan :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat gaaaaaaf!!
    Ze zijn echt geweldig!
    Ik ben ook helemaal weg van stempels ♥ :).

    Bedankt voor je lieve reacties op mijn blog!

    Liefs x Arja

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als kind kies je een pop, lijkt me heel logisch toch hahahaha! Oh en die stempels zijn überschattig!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh wat sneu voor jou! Ik zie het helemaal voor me. Natuurlijk kiest een 8-jarige niet voor een apparaat, haha, zou ik nu nog niet doen! Ja, die Mim maakt de mooiste stempels he, lief hoor. geniet!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nogal logisch dat een kind een pop kiest.
    Achteraf bekeken snap ik nog altijd niet waarom mama zo boos was.
    Ik werd met een rotklusje opgezadeld en heb daar zeker een half uur staan wachten in mijn eentje (terwijl de anderen op de paardenmolen fun hadden)
    Dat is niet evident voor een achtjarige (in die tijd was het wel anders dan nu, toen werden kleine kinderen soms ergens alleen gelaten, zou nu niet meer denkbaar zijn ).

    Eigenlijk vond ik dat ik best wel die pop had verdiend.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ben ook wel benieuwd wat er met die pop is gebeurd? ;-)

    haha, tja mijn achternaam. Wat heb ik daar al een opmerkingen over gehad. Ik heb er altijd hard om kunnen lachen hoor.
    Mijn vader heet Wil de Beer ( wilde Beer) grappig he.

    Ben nu getrouwd en eigenlijk heet ik nu van Hengel maar vind stieken de Beer toch leuker klinken. Ik kijk vol verwachting uit naar je pakket


    liefs lisa

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als kind droomde ik ervan ooit een man te treffen met een dierennaam zodat ik later door het leven zou kunnen gaan als mevrouw Vos of mevrouw Leeuw.
      Het heeft helaas niet mogen zijn.

      Verwijderen
  8. Hay!
    Wat een hilarisch verhaal van de pop en groot gelijk dat je daarvoor hebt gekozen :-)
    De stempels van de dachshund zijn echt mooi, veel stempelplezier!!!
    Ook ik ben bij de Hema geweest voor de inkt en wat stempels, Love it :-)
    Fijne dag! Nog steeds in staat van opwinding? ;-)
    Liefs DivaDaan
    divadaan.blogspot.nl

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niet: "nog steeds"
      wel: "alweer" in staat van opwinding: 't heeft met Wibra-plastic te maken. Ik doe er later nog een post over.

      Verwijderen
  9. love your stamps!!!!!
    Hope your back is better, xxxx Ale

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oowwww jeetje, wat een verhaal van die kermis.. Ik zie het helemaal voor me! En ik geef je groot gelijk dat je toen zo'n mooie pop koos (wat wil je anders van een 8jarig meisje?). Maar nu dus blij met stempels, hihi. Ook erg leuk zeg! Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heerlijk verhaal! en ja ik zie de blijdschap van je gezicht spatten! veel stempelplezier!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een heerlijk en ontzettend leuk verhaal en je stempels?!?!?GE-WEL-DIG,helemaal zoooo voor jou!Die rottige hernia van je heeft wel al enkele dachshunden jou kant op doen komen,like Rosey ;-)geniet er lekker van en veel stempelplezier Brigitte!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja, dat kan je wel zeggen, twee mooie dachshunden dankzij de hernia!

      Verwijderen
  13. Prachtig verhaal! Ik voelde me ook weer even helemaal kind toen ik het las :-) Mooie stempels zeg! Lief dat je die als verrassing kreeg... Fijne zondag alvast! Liefs Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Geweldig, goed dat je toch nog van de pop kon genieten
    En er zo een mooie herinering aan over hebt gehouden ,mooi!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...