Polkadot quilt

Nu de avonden donker en kouder worden, maakte ik voor mijn 80-jarige vader die door het leven schuifelt, een warm deken.

Vermits papa  dol op vogels is, moesten die  zeker erop.
Verder natuurlijk ook polkadots vanwege het sneeuweffect.

Dat spreekt vanzelf.

 

 

 

 With the nights getting colder and darker, I made my 80-year-old-daddy, who's always cold, a nice quilt with birds on it (he adores them). The polkadots on it, make it look as if it's snowing. Obviously.

 

De dochter en ik laten  met onuitwasbare stift

de dieren en de dingen praten.

Hoewel mijn vader wat verward wordt,

lees hij nog heel heel graag.

 

My daughter  and me let the things and the animals talk .

 

 

Mijn vader verliest voortdurend zijn zakdoek, dus maakte ik een zakdoek-zak op zijn deken.

Voor als hij in zijn zetel of in de rolstoel zit,

dan kan hij in een wipje

zijn neus snuiten.

Opdat hij meteen het zakje zou vinden,

hangen er belletjes aan.

 

Since my dad always loses his handkerchief,

I made a special place to put it in,

now he will no longer have to look for it.

Special bells indicate where the pocket is situated.

Je raadt nooit waarmee de echtgenoot deze week thuiskwam...

Om de proporties goed te tonen,

is Lola er naast gedropt.

Ze is nét even hoog als de toren

(tenminste als ze haar oren niet zo boos zou omhoogsteken)

Uiteraard noemen we hem' Toren.'

Mét  hele vette hoofdletter.

 

Guess what my husband brought home this week.

Lola is presenting it.

The same height

That is, if she wasn't putting up her ears so angrily.

His name is Tower, with a very big T.

 

Volgens mijn heeft Toren het hier naar zijn zin,

met uitzicht op de voortuin

 

I bet Tower likes it here,

at least he has a great view of our front-garden.