Schitterendwitgefilterd licht

    Ik slorp het mooie licht van de laatste dagen met volle teugen op.
    Zelden komt de zon mooier onze woonkamer binnen dan begin november.
    Het licht is erg gefilterd en beweeglijk omdat de bomen buiten zo waaien en
    voortdurend schaduwen maken op de wand.

    De kleur van deze muur is samengeklutst:
    overschotten van wit, blauw en groen bij elkaar gegooid,
    ik houd erg veel van deze kleur,
    maar zal ze nooit meer exact kunnen kopiëren.   


 I just  adore the way the sunrays beam in our living room during this time of the year:

    De auberginebruine fles komt van Ikea (spotgoedkoop)
en de roze van de kringwinkel (nog goedkoper)

    

 

           Met dit weer steken onze fluweelbomen en de witte wolken  mooi af tegen de blauwe lucht

 

 

Zowel voor als achter ons huis staan fluweelbomen te glunderen.

Ik vind ze heel erg mooi wegens hun grillige blaadjes en eigenzinnige manier van groeien.

Ze vormen ook een erg karaktervol bladerdak in de zomer dat me doet denken aan Japanse parasols.

Telkens wanneer er ergens een scheutje uitschiet,

plant ik het elders in de tuin.

Binnen nog een aantal jaren krijgen w hier een bos.

De herstvakantie op
 school geeft me eindelijk wat tijd voor mezelf.
Vandaag heb een aantal van mijn gehaakte bloemen die tot op heden nog UB's waren  (zie hier voor voorgeschiedenis)  aan een sjaal vastgemaakt die in stukjes en beetjes tot stand kwam. (ook een UB)
Eerst een koekje en een koffie, dan naaien en tenslotte showen.

 

Ook hier weer profiteren van het zonlicht:

      Er zit één hartje op. Kwestie van voor een signature te zorgen.

 

 

 

Tada!

Look at me.

Proud indeed

(another unfinished business

is finished at last)

                        

                                                      

 

 En net voor de zon ondergaat, schijnt ze door de bomenrij achter ons huis

waardoor het veld groen/geel gestreept geraakt.

Pure Van Gogh.

The late sunrays transform the field behind our garden,

into a Van Gogh painting