Hugo, de jongen met de zwavelstokjes

                                  I'm the type of guy who likes to roam around. I roam round and round....

Omdat het vandaag nationale dierendag is, even een ode aan onze uithuizige kater, Hugo.

Vermits Hugo letterlijk bij de boer vandaan komt en in zijn eerste zes weken samen met moederkat (genaamd Jef!! Kleine vergissing van de kant van de boer ) en zusjes de hele tijd op het veld vertoefde, houdt hij het meest van ALTIJD BUITEN, slenteren op het veld, scharrelen in het bosje in de straat, loungen aan de visvijver van de overburen (naar het schijnt steekt hij voortdurend zijn pootje erin, voorlopig zonder buit…)

 Wat een verschil met Lola, die haar eerste zes weken in een kartonnen doos gezellig tegen de pelsige buik van moederkat lag en NOOIT  BUITEN  wil.

Dat noemen ze dan primaire socialisatie. Voor zover ik dat hier kan beoordelen, weegt die socialisatie nogal door.

 

Zoals hierboven beloofd,

de Hugo-ode:

Hugo houdt van ‘WANDEREN’ zoals in de megahit van Status Quo begin jaren ’80. (wie deze tune niet kent, mag zich gelukkig prijzen want die is een pak jonger dan ik…haha)

Voor mij is het in ieder geval een deuntje dat heel lang blijft hangen. Je kan het hier beluisteren:

http://be.bing.com/videos/search?q=status+quo+the+wanderer&qpvt=status+quo+the+wanderer&FORM=VDRE#view=detail&mid=34D1801BEF7EE351AE0634D1801BEF7EE351AE06

“I'm the type of guy that likes to roam around
I'm never in one place;
I roam from town to town
'Cause I'm the Wanderer, yeah, Wanderer
I roam round and round and round and round”

Het liefst van al zit hij op het veld achter onze tuin, momenteel staat er een heel laag gewas op, Hugo heeft het liever hoogbegroeid met koren of maïs.

 

 Hugo's lievelingszetel buiten met het plastic gehaakt dekentje.

 

 

We noemen Hugo soms ook de jongen met de zwavelstokjes (naar het sprookje)  Want heel vaak zit hij gewoon buiten aan het raam te staren  terwijl de twee andere katten binnen lekker in de warmte hun buik vol eten.

Ook kijkt Hugo vaak contemplatief naar mij  terwijl ik werk aan de laptop, ofwel springt hij op de tafel die voor mijn raam staat, ofwel is dat op het tuintrapje, maar altijd in een soort van standbeeldhouding, heel afwachtend met een blik vol aandrang  (“I want to play!!!!)

Hij blijft daar net zo lang, tot ik buiten bij hem kom en  met hem de tuin inloop waar hij op zijn allerliefst is: hij gooit zich plat, hij wil geaaid worden, hij loopt achter mij aan en schurkt zich rond mijn benen. Maar binnenkomen doet hij  niet (binnenkort als het kouder wordt, weer wel, ik kijk al ernaar uit)

 

Ondertussen draait alles op volle toeren in de school

 

Aan al mijn blog-vriendinnen,

 

Voorlopig kan ik haast niet meer reageren op jullie mooie verhalen op jullie blogs

 

massa's lesvoorbereidingen

en hopen naleeswerk,

het bloggen staat even op een laag pitje.