zondag 6 oktober 2013

C'est la vie

 
De dochter  nam gisteren uitgebreid afscheid van haar Duitse vriend die  vanwege zijn werk een jaar  Nicaragua voor de boeg heeft.

Bij Kris van Onliemie lees ik een vergelijkbaar verhaal. Alleen vertelt ze het veel mooier. Lees het hier maar.
Net zoals Kris, ben ik mee-verdrietig-met-de-dochter vanwege  het lieve lief dat even uit beeld verdwijnt.
 
My daughter looks somewhat pale and definitely a little sad.
Yesterday her German boyfriend left for Nicaragua,he will be working over there for one year.
Ik maak voor de dochter en haar vriend het oktoberboeket in het rood,
de kleur van Vlaams-Duitse  liefde.
Ze bakte zonet een bananennotencake,
omdat haar Duitser het haar heeft leren maken.
I made for the daughter and her friend
the October  bouquet in red,
the color of Flemish-German love.
The daughter just baked a banana nut cake,
because it is one of the signature dishes of her friend.
 

 

Het leggen van een hand
in de wobbelige buik van Lola
geeft ook veel troost.

One very reassuring thing
is putting one's  hand
on Lola’s  wobbly tummy

 

Het mooie van een dochter die weerkeert van het buitenland is de prachtige Koreaanse stof die ze voor me heeft gekocht: rozig oranje met gouddraad bedrukt.

Ik maak er wat moois van voor hun beiden.


The nice thing about my  daughter returning from abroad is the beautiful Korean fabric she has bought for me:pinkish orange with golden prints all over it.

Now I definitely have to sew something beautiful for the  both of them, for next year, when they will be together again

17 opmerkingen:

  1. Dat is een eind weg! Gelukkig heb je tegenwoordig internet. Maar evengoed valt het niet meer! Mooi dat jullie haar over de eerste hobbels heen helpen! Ik herinner mij nog heel goed hoeveel die kleine dingen betekenen. Mijn vriend (nu al 25 jaar mijn man), ging voor 4 maanden naar zee toen wij net 2 weken verkering hadden...
    Prachtige stof!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pffff dat word zwaar voor haar...gelukkig hebben we tegenwoordig internet/skype,e.d....hopelijk heeft hij dat daar ook...dat verzacht de pijn een beetje mag ik hopen.Leuk zeg dat je dochter telkens weer wat anders meeneemt voor haar creatieve moeder uit allerlei landen waar ze verblijft voor haar studie....geniet er maar lekker van en verwen haar maar lekker thuis!

    lieve groetjes en nog een fijne zondag verder!
    Angeline

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sterkte hopelijk vliegt de tijd voorbij......Mooi boeket, lieve trosstpoes en prachtig stofje
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, dat is vervelend. Gelukkig heb je wel internet en skype, maar het is wel voor een jaar lang.
    Mooi dat jullie haar een beetje helpen.
    De bos bloemen spat het scherm af.
    Ben benieuwd wat j van de stof gaat maken.

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het is toch wat met onze kinderen! Gelukkig bestaan er nog mama's die hen een beetje kunnen vertroetelen en het gemis wat kunnen verzachten... Je bos bloemen is alweer schitterend en de troostcake zal ook wel een minibeetje helpen. Toch? Dankjewel voor de link... ;)
    Benieuwd welke creatie je gaat maken uit die prachtige stof!
    Fijne zondag nog.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Cats can be so calming and reassuring. Lovely photos. Xx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oooh, het moet niet makkelijk zijn voor hen om afscheid te nemen en elkaar een jaar lang te moeten missen. Wat een mooi gebaar van jou om zo'n prachtig boeket te maken en iets met dat geweldige stofje te doen. Lola zal vast ook nog goed haar duit in het zakje doen om je dochter te troosten, zo'n lieverd !

    BeantwoordenVerwijderen
  8. 1 jaar wat een tijd... maar wat een prachtboeket en mooie lap stof zeg

    liefs jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Brigitte ik kwam ook weer eens even bij je op bezoek, lees over je dochter en haar vriend, krijg zin in bananen noten cake...jamjam. Ik zie prachtige kussens met vrolijke borduurwerken erop, ook die van in de vakantie tijd. Ik zie ook prachtige boeketten, ook die in die glaasjes ;). En ik lees over ub's, mmm herkenbaar. Wordt hier in huis omringd door recykleer projecten die ik echt ook wil gaan maken/afmaken. Nu nog een goed patroon voor een wikkelrok zoals de Zand Amsterdam rok en dan wil ik losgaan in mijn vrije uurtjes.
    Warme groetjes en knuffels van Susan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ehum.... losgaan in je vrije uurtjes?
      Ik vrees dat ik me er heel veel bij voorstel
      maar ik vraag me af
      of je dat wel bedoelt....

      Verwijderen
  10. Wat een reislustige familie! Maar een jaar je liefje missen is wel heel lang zeg....
    Die Lola ligt daar lekker tussen die mooie kussens, hmmmmm.....
    Sterkte voor je dochter (en jezelf natuurlijk...) , groetjes van Mirjam.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ahhh dat roept herinneringen op, heb zelf jaren lang een liefde in voormalig Joegoslavie gehad. Het afscheid nemen, de afstand ... niet leuk en heel moeilijk. Gelukkig zijn er tegenwoordig meer communicatiemiddelen ter beschikking om die afstanden iets dragelijker te maken! Heel veel sterkte voor je meisie!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. I feel for your daughter, a loved one gone for a whole year can be a very hard thing to deal with. She's blessed to have a mom like you!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Poor girl!!! But luckily she has a sweet mamma like you!!!!
    hugs and xxxxx for both of you!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...