donderdag 28 februari 2013
A flow or not a flow
Doorgaans leef en werk ik behoorlijk intens in een veel te hoog tempo. Tijdens het lesgeven vink ik in gedachten het lijstje af voor het avondeten, bij het koken heb ik de laptop openstaan en tik ik nieuwe syllabusstukken, bij het strijken lees ik een boek en wanneer ik van de ene stageles naar de andere hobbel en de provincie doorkruis, heb ik een blocnote op de passagierszetel liggen om blogideeën te noteren en steekt er tegelijk een dvd’jte in om mijn Spaans bij te schaven. Tussendoor prop ik de zorg voor het huishouden (met de Franse slag) en in de weekends soigneer ik extra de echtgenoot en thuisgekomen kinderen. Dit alles lukt wonderwel en past soepel in de flow van de werk-week.
Maar o, wat een probleem, als die flow eenmaal stopt.
Vandaag bleek ik onverwacht compleet vrij van alle verplichtingen: geen lessen, geen bijscholing, geen stagebezoek, geen huisgenoten. Eindelijk de kans om het huis eens een deugdelijke, degelijke voorjaarspoets te geven.
Nobel voornemen, alleen is het uitgemond in een eindeloos gelanterfant en geprul. Schilderijen afgestoft en uiteraard allemaal op een andere plaats uitgeprobeerd. Kringloopdeken bekeken, te truttig bevonden,gedemonteerd en gewassen. Boeketje versgeplukte tuinbloemen geschikt in één potje,daarna in een ander, de tulpen van Valentijn waarvan ik om één of andere duistere reden maar geen afstand kon doen uiteindellijk na lang getwijfel en met pijn in mijn hart toch maar in de groencontainer gegooid, stapels bibliotheekboeken bij elkaar gesorteerd en de boeken met boete wegens veel te laat ,bovenaan gelegd, elk uur van de dag princess Leia de sneeuwpop gefotografeerd (hartverscheurend hoe ze alsmaar kleiner wordt en van aantrekkelijke prinses overgaat tot de scream-figuur, naar alien-achtige, over zwaan-erig tot het schattige stompje dat overblijft en hoogst verwonderlijk hoelang zo’n sneeuwfiguur standhoudt). En zonet bedacht dat de zoon in het weekend thuiskomt en jarig is, en de schrik slaat me om het hart want ik heb nog alleen maar een broodrooster gekocht (die had het begeven) maar natuurlijk is dat geen liefdevol cadeautje, dus vertrek ik dadelijk maar op zoektocht naar de stad.
En denk je dat er al iets is gepoetst in dat huis van me?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
gniff........drukkebezigebij.
BeantwoordenVerwijderenBenieuwd wat je gaat scoren voor je zoon,enne je huis....ik denk dat alles egaal stoffig is, als je niks hebt verplaatst whaaaaaaaaaaaaa.
Lieve groetjes hester
die ga ik onthouden:egaal stoffig. Klinkt goed.
Verwijderennee niet gepoetst, gelukkig maar want daarvoor ben je niet vrij ! lekker aantutten is veel belangrijker !
BeantwoordenVerwijderenPoetsen komt wel een keer en anders maar een poetsvrouw ! :-)
ha ha ik wed dat je het hele huis ook al aan de kant hebt
BeantwoordenVerwijderenlieve groet jenneke
O, hoe herkenbaar... Maar lang leve het gelanterfanter, want we zijn al veel te vaak druk genoeg! Plannen overboord gooien en heerlijk alles-en-nietsen is mijn motto! Liefs MiM
BeantwoordenVerwijderen