Verre herinneringen aan soeks en Arabieren

 

Hoera! Vandaag start van de krokusvakantie.
Een hele week zonder schoolse verplichtingen!

Dat betekent lenteschoonmaak, in dit huis complete fun

want overal vind ik verloren gewaande objecten.

 

Zo ook deze schandelijk vergeten maar eindelijk gelukkig weer boven water gekomen stoffen van verre vakanties,
producten van oeverloos gemarchandeer met Arabieren die allemaal beweren dat ze "a very good price" geven  :)
 

Blij dat ik ze herontdek zodat niet alleen de warmte van de stoffen, maar ook de verre herinneringen weer binnen glijden.

 

 

Het Schwarzwaldkussen is voor de dochter gemaakt

met een vette knipoog naar haar Duits lief

(die nog altijd in Nicaragua woont

maar zeer bedreven is in Skype, chat, sms, en elektronisch doorsturen van films met eigen gemaakte songs-met-gitaarbegeleiding)

 

De dochter heeft haar volgende reis naar ginder al geboekt.

Ze mag van mij gaan,
op voorwaarde dat ze voor me met liefde uitzoekt  heel veel kleurige, gebloemde, met-beesten(liefst lama's)-geborduurde stoffen

 

  Zo, ik leg ze even op ons bed.

Juiste kleurencombinatie voor een quilt?

Check.
Past het bij onze slaapkamer?

Check.

 

Dan de twijfel:

zijn de lappen niet te mooi om stuk te knippen?

Euhh...

 

Heb ik tijd om  een zoveelste patchworkdeken te naaien?

Euhhh....

 

En ben ik niet aan een andere quilt nog bezig die maar niet afgeraakt? Het levende bewijs is hier te zien(ik heb hem daarstraks nog eens bekeken, en die oranje zomerquilt moet ik zeker ook nog ooit eens afmaken, hij is al voor 3/4 klaar)

 

Zou ik niet beter een kleiner project aanpakken?

Wat kussens misschien?

Kan een mens er ooit te veel hebben?

De mannen in dit huis vinden alvast van wel.