Creatieve tante

 

 

De echtgenoot gaat soms voor zijn werk spreken en dan krijgt hij een cadeautje mee naar huis: wijn (heel vaak), een boek (veel), een bos bloemen (soms), een cadeaubon (één, vorige week). Yeuh... dat noem ik nu nog eens een mooi cadeau, daarmee was ik blij , zeg.....vandaag ernaartoe gegaan en ingeruild  voor een Pip-kussen. Die  uitbundig gebloemde kussens steken al lang mijn ogen uit, maar ik verbied mezelf ze te kopen wegens te duur.
Maar ja, nu met die bon, nu MOEST daarvoor iets worden gezocht, nu ging het niet anders, eh?  

Vandaag kreeg ik NOG een cadeautje. Van tante Irene.
Tante Irene is mijn creatieve tante.
Toen ik nog jong was...
(amai dat klinkt alsof ik hoogbejaard ben  :)
...toen ging ik heel graag naar mijn tante Irene omdat ze zo schitterend kon handwerken.
In die tijd had zij een mechanische breimachine en breide ze voor mij alle pulls die ik maar kon bedenken.  Ik zocht de kleurtjes, maakte het ontwerp, kocht de wol, en zij deed de machine werken. Mijn lievelingspulls van die tijd zijn van HAAR hand en waren in mijn middelbare schoolperiode een echte hype. Tante Irene heeft werkelijk trends geset in die tijd.

Ook heeft ze voor mij nog ooit wol gesponnen van het uitgekamd haar van onze chow-chow
(en ik breide daarvan een Popeye die "Ahoy "zegt  in een pull voor mijn zoon, zie foto hieronder , 28 jaar oud ondertussen, de pull bestaat nog steeds, de wol ook, de chow-chow is bijgevolg nog in dit huis). Kijk hoe pluizig het gezicht van Popeye eruitziet:

 

En vandaag kreeg ik van tante Irene vilten cadeautjes die ze allemaal ZELf heeft gemaakt.
Ik vind ze erg mooi. Vooral de handverwarmer zijn heerlijk.
Tante Irene, als je dit leest, nog eens heel heel erg bedankt!

Ook had ze voor mij een foto (van 1962) van de grootouders aan papa's kant.
Wat zien ze er allebei om op te eten uit, eh?
Ik had de foto nog nooit gezien
en vind het een beetje maffia-stijl....
Maar dat zal wel aan mijn tomeloze verbeelding liggen... of niet?

 

 

Vandaag was het veld weer in goede doen, ik weet dat ik jullie doodbombardeer met telkens weer die gele bloempjes, het spijt me,  ik kan het echt niet helpen.... het is sterker dan mezelf...