Hebben jullie ook die drang
bij het minste lentegevoel
het huis met bloemen te overladen?
Bij mij staat de kast in de eetkamer barstensvol lente:
anyone recognizes this urge to bring lots of flowers into the house
when spring is in the air?
Gisterennamiddag op ons terras in de zon, 14 graden.
Met een deken erbij, heb ik een poosje gelezen
Zien jullie de zonnestraal die beamt in de stoel?
Dat moet papa weer zijn.
Ondertussen leer ik een "vaderloos" leven leven, dat lukt omdat ik heel veel energie stop in mijn werk en ook in mijn gezin.
Mama, daarentegen , gaat het minder goed af. Ze is heel lusteloos en treurt vreselijk. Bovendien baart haar fysieke gezondheid ons zorgen (ze kan haast niet meer stappen en vertoeft hele dagen in bed)
Gisteren bij haar op bezoek geweest: een dikke bos tulpen gebracht met allemaal verschillende kleuren om het leven wat op te fleuren, samen gegeten, boodschappen gedaan, papa's bureau opgeruimd-mooie, oude boeken van tijdens zijn studies gevonden-
Gepoogd alleen maar vrolijk nieuws te brengen en haar te wijzen op de fijne dingen in het leven maar zonder al te veel succes.
Na zo'n "zorgend" en weinig vrolijk bezoek, kan ik helemaal geen "denkwerk" voor school meer verrichten dus me maar op het prulwerk gegooid (handenwerk is voor mij heel therapeutisch)
After the visit to my mum's (who is rather depressive now my dad has passed away),I could no longer think and work for school, so I took up some "handy" work (is that an English expression for "crafting with your hands"?)
Winnaars, houd de postbus in de gaten.
Trui, Willie was te dik voor de brievenbusgleuf,
die komt eraan met taxipost.
De riem eraan komt van de kringloop: 0,25 cent. Zo heb ik er nog een aantal liggen, van leer en niet van leer, allemaal mooi. De paardjesstof kreeg ik met Kerst van de dochter als cadeautje, ik ben gek van de kleur: tussen geel en groen in . Moeilijk definieerbaar: limoengroen?
Toen ik de tas even in de zetel zette, merkte ik dat ze mooi matcht met mijn rozenkussen waarover je hier meer kan lezen
The bag I made, matches very well with my new Pip-cushion. You find its story here
In deze periode van het jaar schijnt de zon extreem mooi binnen net voor ze ondergaat.
Mijn donkerrode muur in de woonkamer kleurt dan in alle schakeringen van oranje.
En een perfecte aanrader voor wie het verstand helemaal op nul wil zetten:
nu te koop in de ACTION: houten hartjes
en veelkleurige "edelstenen".
Plak de edelstenen op de hartjes, nog een touwtje eraan,
et voilà: supermooie hangertjes om een cadeautje te personaliseren.
In de tuin is de lente volop in gang geschoten. De perenboom heeft dikke, vette knopjes die flink op weg zijn om te bloesemen, en ik ben elk jaar opnieuw verliefd op mijn paarse Helleborus.
Ook vind ik die rode bloemen met stekeltjes eraan heel mooi. Weet iemand hun naam?
Lupus loopt me voor en kijkt af en toe achterom om te checken of ik hem wel volg,
hij heeft honger en het zint hem niet dat ik zoveel bloemenfoto's maak terwijl hij wacht.
Dankzijn Lizette, weet ik ondertussen dat deze bloemen "Japanse Kwee" heten. ze heeft het voor mij gegoogled (merci) en nu ik net ook op het internet heb gekeken, zie ik dat hij in Azië in heel wat gerechten wordt gebruikt. Kijk maar hier
En weer zo'n mooie, vrolijke post! De lente straalt er vanaf! Zo veel kleurtjes te zien, het is echt genieten! Helaas hier nog geen lentebloemen binnen, heb weinig plekken om ze neer te zetten met zo'n kleine wildebras in huis... Wat een leuk idee om de hartjes te versieren met die glimmers, eigenlijk wel leuk voor een niet-traditionele paastak! Liefs, Natalie
BeantwoordenVerwijderenIk heb weer volop genoten van je mooie foto's Brigitte!
BeantwoordenVerwijderenWat verdrietig dat je moeder het zo moeilijk heeft; ik voel met je mee.....
Liefs, Mirjam.
De kleuren spatten weer van mijn scherm af.
BeantwoordenVerwijderenDaar word ik wel zo vrolijk van.
En triest,dat je moeder zo in haar verdriet zit.
Begrijpelijk natuurlijk,het is nog zo vers.
Lief,hoe jij haar opvangt en minder verdrietig probeert te laten zijn.
Het heeft zijn tijd nodig,maar een arm om haar heen,is dikwijls al voldoende.
Langzaam zal ze uit haar verdriet komen,al zal het misschien met kleine stapjes gaan.
Maar ieder stapje is er weer een.
Groetjes Ans
prachtig al die bloemen binnen en buiten! Vervelend voor je mams dat het niet zo goed gaat allemaal... Sterkte
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige bloemenpracht. En wat een kleuren om vrolijk van te worden.
BeantwoordenVerwijderenMaar wat een zorgen en verdriet zo om je moeder. Heel veel sterkte ermee!
Lieve groetjes Debby
Wat schrijf je toch mooie berichten met al net zulke mooie foto's erbij. Fijn dat je er bent voor je moeder en dat je haar probeert minder verdrietig te laten zijn. Moeilijk is het maar een arm en een lief gebaar doen heel veel goed. Lieve groetjes Tinie
BeantwoordenVerwijderenWat een vrolijkheid straalt van jouw blog, en ja je mams moet even de tijd krijgen om te rouwen ,niet niks als je je kameraadje kwijt raakt , heel anders denk dan je vader verliezen ook heel erg maar anders wij staan nog zo midden in het leven en gezin,mooie dingen weer gemaakt en dan die heerlijke tuin van jouw ,zijn die bloemen ook niet een helleborus soort!!!
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me moeilijk om je eigen verdriet en gemis een plekje te geven, terwijl je anderen met hetzelfde probleem probeert te helpen. Hopelijk kunnen de vrolijke bloemen je daar enigszins in steunen. Sterkte voor jou en je familie.
BeantwoordenVerwijderenAch arme mamsie....hopelijk geniet ze van je mooie tulpenbos. En wat een heerlijke dosis kleur heb je me weer bezorgd, fijn!!! Lente lente jaaaaaa zo'n zin in!
BeantwoordenVerwijderenX Es
Your photos are shinning like glowing postcards! Sorry for your mother, I have the same problems too.
BeantwoordenVerwijderenWish you strengh and spring will uplift everything!
Goh als ik je verhaal over je moeders verdriet lees, komt het verdriet van mijn vader helemaal terug... Wat miste hij mijn moeder en hoe gebroken was hij door haar dood. Ik begrijp helemaal hoe je je moet voelen na een bezoekje... Je moet hen opbeuren maar eigenlijk zit je zelf met een groot gemis en een verdriet dat ook nog geen plaats heeft gekregen... Ellendig hé. Gelukkig heb je de lente die er aan komt met al haar mooie kleurenpracht. Wat is die Helleborus mooi!
BeantwoordenVerwijderenJe hartjes zijn geweldig... ik zou zo naar de Action spurten... Als de zon daar in speelt moet het helemaal mooi weerkaatsen en glinsteren? Je tas is prachtig! Ik moet toch ook weer eens Kringlopen voor die lederen riempjes!
Groetjes
Wat naar Brigitte, dat je moeder een beetje staakt in de rouw. Dat ze de hele dag in bed ligt is eigenlijk niet goed. Dan heeft ze veel te veel tijd om te piekeren.
BeantwoordenVerwijderenKunnen jullie ook zoiets als een rollator krijgen dat ze een flinke steun heeft bij het lopen? Dat ze enigszins weer een wat wijdere blik krijgt.
Maar wat een prachtige bloemenpracht heb je in huis.
En de helleborus is heel mooi. Ik heb dezelfde in een pot staan en dan met een dubbele bloem en ze doet goed haar best.
Ik heb vorig jaar in maart mijn moeder verloren, maar mij helpt het ook goed om gewoon bezig te zijn met van alles en nog wat, dingen die moeten of dingen die leuk zijn.
Ik hoop van harte dat jullie je moeder een beetje kunnen activeren en ik wens je heel veel sterkte, ook met je eigen verdriet!
Dikke knuffel en Liefs, Gerry
Wat ben je toch een vrolijk en positief mens! Wat jammer dat het je niet lukte een beetje van die positiviteit op je moeder over te brengen. Het is ook allemaal zo vers, ik kan me voorstellen hoe moeilijk het voor haar is. Mijn moeder heeft heel lang getreurd om de dood van mijn vader en stond ook niet open voor de mooie dingen van het leven. Maar dat komt wel weer, geef het tijd! Hopelijk voelt ze zich gauw fysiek ook beter, dat scheelt al een hoop! Wat een zorgen he? Liefs & sterkte!
BeantwoordenVerwijderenOch je mams, het is zó goed te begrijpen. Mijn moeder was nog erg jong toen ze weduwe werd (58), wij hebben toen ook geprobeerd leuke dingen te doen en haar op te peppen. Gelukkig heeft ze nog een paar jaar echt kunnen genieten van het leven. Helaas is ze zelf heel plotseling heengegaan (64). Maar weet je Brigitte, ik denk echt dat je er goed aan doet je mams bij alles te betrekken zoals je nu doet, haar te laten zien dat het leven echt nog mooi is. Je hebt zelf ook veel verdriet, daarom vind ik het heel knap van je maar ik weet ook dat het als vanzelf gaat. xx Syl
BeantwoordenVerwijderenp.s. je bloemen zijn echt prachtig, ik krijg gelijk zin om wat lente in huis te halen hier.
Ow by the way..... ik heb het hilarische boekje met die Dachshund weer gevonden en zou het graag naar je toesturen. Zou je mij je adres kunnen doormailen? sylstil @ planet . nl
BeantwoordenVerwijderenDat is heel lief.
VerwijderenHilarische boekjes zijn hier altijd meer dan welkom.
Ik mail je zo dadelijk.
Alvast bedankt.
Wat verdrietig zeg om te lezen dat je moeder zo gebroken is. Echt super dat je er alles aan doet om er iets positiefs van te maken.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag!
Liefs,
Lola
Ach wat spijtig van je moeder, maar het ook allemaal nog zo vers... Ik hoop dat gaar lichamelijke klachten minder worden, zodat ze ook wat mobiler wordt... De vrolijkheid spat in ieder geval weer van jouw foto's, heerlijk al die bloemen. En die tas is ook weer zo leuk gemaakt. Erg bijzonder die 'vlek' op de foto, vooral met de gedachte aan je vader. Ik wens je een fijn weekend!
BeantwoordenVerwijderenOh trouwens, die rode bloemen, is dat niet de Japanse Kwee? Ik ben niet zo'n kenner, maar ik herkende deze wel (van uiterlijk) en heb er google even op los gelaten. Volgens mij moet dat hem zijn! :)
BeantwoordenVerwijderenBedankt!
VerwijderenJe hebt helemaal gelijk.
Het is inderdaad Japanse Kwee.
Ik zie dat hij in Azië in heel wat gerechten wordt gebruikt, kijk maar hier:
http://www.mijnreceptenboek.nl/recept/bijgerechten/aardperen-in-witte-saus-met-japanse-kwee-15274.html
HayHay!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi blogbericht! Die foto's, zo prachtig!
Ik geniet ook erg van de über vroege lente en heb lekker buiten gezeten met een kopje thee.
Hier bloeit ook dezelfde soort Helleborus :-)
En dat handwerk therapeutisch werkt dat kan ik beamen! Wat een goede, fijne en nuttige therapie :-)
Sterkte met je moeder, hopelijk kan ze snel haar "draai" weer een beetje vinden en iets meer genieten van de mooie dingen om haar heen die er nog wel zijn.
Liefs Danielle
Hallo, via via kwam ik op jou blog, jou blog trok mijn aandacht vanwege al die mooie gekleurde blije foto's. Toen las ik dat jou vader onlangs overleden is. Mooi hoe jij er over verteld.... Mijn vader is vorig jaar augustus overleden ik ben toen een poosjes gestopt met bloggen. Vandaag 28 feb zou mijn vader 78 jaar zijn geworden. We gaan straks bij mijn moeder eten, dat zal gek zijn. Maar het went....heel langzaam. Wat 'toevallig' dat ik vandaag jou blog vond. XX Esther
BeantwoordenVerwijderenweer lekker bossig!
BeantwoordenVerwijderenmoed voor jou en je mama, liefs els
fijn weekend!
Herkenbare pijn om je moeder.
BeantwoordenVerwijderenMachteloos ben je, want levensvreugde is niet overdraagbaar.
Kan je helaas niet adviseren, worstel met hetzelfde dillema.
Sterkte voor jou en je moeder.
Kus van Katrien.
Wat heb je al veel mooie bloemen buiten!
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte voor je moeder. Hopelijk gaat het met het vorderen van de lente ook beter met haar.
Een dikke knuffel vol zonneschijn voor jou en je moeder.
BeantwoordenVerwijderenWat een hoop mooie foto's! (die muur is prachtig met het zonnetje erop. Ik ben mee fan van het kleurtje van de nieuwe tas die je maakte! Waldemar-Willie is ondertussen aangekomen en zit hier lekker met mij mee te lezen. Ik wens jullie heel veel sterkte om je mama weer een beetje levensvreugde te schenken en voor haar een hele dikke troostknuffel (ook voor jou natuurlijk)! Veel naar die zonnestraaltjes blijven kijken, een teken van boven xx
BeantwoordenVerwijderenIk kijk altijd met open mond naar je foto`s,je huis en tuin zien er zo gezellig uit,zo fijn dat je weet wat je wilt,ik ben altijd zo een twijfel geval,groetjes Musje.
BeantwoordenVerwijderen