Verre herinneringen aan soeks en Arabieren

 

Hoera! Vandaag start van de krokusvakantie.
Een hele week zonder schoolse verplichtingen!

Dat betekent lenteschoonmaak, in dit huis complete fun

want overal vind ik verloren gewaande objecten.

 

Zo ook deze schandelijk vergeten maar eindelijk gelukkig weer boven water gekomen stoffen van verre vakanties,
producten van oeverloos gemarchandeer met Arabieren die allemaal beweren dat ze "a very good price" geven  :)
 

Blij dat ik ze herontdek zodat niet alleen de warmte van de stoffen, maar ook de verre herinneringen weer binnen glijden.

 

 

Het Schwarzwaldkussen is voor de dochter gemaakt

met een vette knipoog naar haar Duits lief

(die nog altijd in Nicaragua woont

maar zeer bedreven is in Skype, chat, sms, en elektronisch doorsturen van films met eigen gemaakte songs-met-gitaarbegeleiding)

 

De dochter heeft haar volgende reis naar ginder al geboekt.

Ze mag van mij gaan,
op voorwaarde dat ze voor me met liefde uitzoekt  heel veel kleurige, gebloemde, met-beesten(liefst lama's)-geborduurde stoffen

 

  Zo, ik leg ze even op ons bed.

Juiste kleurencombinatie voor een quilt?

Check.
Past het bij onze slaapkamer?

Check.

 

Dan de twijfel:

zijn de lappen niet te mooi om stuk te knippen?

Euhh...

 

Heb ik tijd om  een zoveelste patchworkdeken te naaien?

Euhhh....

 

En ben ik niet aan een andere quilt nog bezig die maar niet afgeraakt? Het levende bewijs is hier te zien(ik heb hem daarstraks nog eens bekeken, en die oranje zomerquilt moet ik zeker ook nog ooit eens afmaken, hij is al voor 3/4 klaar)

 

Zou ik niet beter een kleiner project aanpakken?

Wat kussens misschien?

Kan een mens er ooit te veel hebben?

De mannen in dit huis vinden alvast van wel.

 

 

Lenteoverladen huis

 

 

Hebben jullie ook die drang

bij het minste lentegevoel

het huis met bloemen te overladen?

 

Bij mij staat de kast in de eetkamer barstensvol lente:

 

 anyone recognizes this urge to bring lots of flowers into the house

when spring is in the air?

 

 Gisterennamiddag op ons terras in de zon, 14 graden.

Met een deken erbij, heb ik een poosje gelezen

Zien jullie de zonnestraal die beamt in de stoel?

Dat moet papa weer zijn.

 

Ondertussen leer ik een "vaderloos" leven leven, dat lukt omdat ik heel veel energie stop in mijn werk en ook in mijn gezin.

 

Mama, daarentegen , gaat het minder goed af. Ze is heel lusteloos en treurt vreselijk. Bovendien baart haar fysieke gezondheid ons zorgen (ze kan haast niet meer stappen en vertoeft hele dagen in bed)

Gisteren bij haar op bezoek geweest: een dikke bos tulpen gebracht met allemaal verschillende kleuren om het leven wat op te fleuren,  samen gegeten, boodschappen gedaan, papa's bureau opgeruimd-mooie, oude boeken van tijdens zijn studies gevonden-

Gepoogd alleen maar vrolijk nieuws te brengen en haar te wijzen op de fijne dingen in het leven maar zonder al te veel succes.

Na zo'n "zorgend" en weinig vrolijk bezoek, kan ik helemaal geen "denkwerk" voor school meer verrichten dus me maar op het prulwerk gegooid (handenwerk is voor mij heel therapeutisch)

After the visit to my mum's (who is rather depressive now my dad has passed away),I could no longer think and work for school, so I took up some "handy" work (is that an English expression for "crafting with your hands"?)

 

  Ik heb de giveawaycadeautjes eindelijk ingepakt en opgestuurd.

Winnaars, houd de postbus in de gaten.

Trui, Willie was te dik voor de brievenbusgleuf,

die komt eraan met taxipost.

 

Verder een tas genaaid:

De riem eraan komt van de kringloop: 0,25 cent. Zo heb ik er nog een aantal liggen, van leer en niet van leer, allemaal mooi. De paardjesstof kreeg ik met Kerst van de dochter als cadeautje, ik ben gek van de kleur: tussen geel en groen in . Moeilijk definieerbaar: limoengroen?

 

 

 

 

 Toen ik de tas even in de zetel zette, merkte ik dat ze mooi matcht met mijn rozenkussen waarover je hier meer kan lezen

 

The bag I made, matches very well with my new Pip-cushion. You find its story here

 

 

In deze periode van het jaar schijnt de zon extreem mooi binnen net voor ze ondergaat.

Mijn donkerrode muur in de woonkamer kleurt dan in alle schakeringen van oranje.

 

En een perfecte aanrader voor wie het verstand helemaal op nul wil zetten:

nu te koop in de ACTION: houten hartjes

en veelkleurige "edelstenen".

Plak de edelstenen op de hartjes, nog een touwtje eraan,

et voilà: supermooie hangertjes om een cadeautje te personaliseren.

 

In de tuin is de lente volop in gang geschoten. De perenboom heeft dikke, vette knopjes die flink op weg zijn om te bloesemen, en ik ben elk jaar opnieuw verliefd op mijn paarse Helleborus.
Ook vind ik die rode bloemen met stekeltjes eraan heel mooi. Weet iemand hun naam?

Lupus loopt me voor en kijkt af en toe achterom om te checken of ik hem wel volg,
hij heeft honger en het zint hem niet dat ik zoveel bloemenfoto's maak terwijl hij wacht.


 


Dankzijn Lizette, weet ik ondertussen dat deze bloemen "Japanse Kwee" heten. ze heeft het voor mij gegoogled (merci) en nu ik net ook op het internet heb gekeken, zie ik dat hij in Azië in heel wat gerechten wordt gebruikt. Kijk maar hier

 

 

Winnaars giveaway

 

Dat An van Mandarien

de quiz heeft gewonnen en Sacha bijgevolg naar haar huis toe glibbert,

dat wisten jullie al.

An heeft zicht duchtig in de quiz vastgebeten en Sacha behoort haar terecht toe.

Ik laat hem met tegenzin gaan, want hij past perfect bij onze berkenboom.

 

Maar dan wordt het spannend

en blijft ons tweetal over:

Willy Walvis en pocheke.

Ze krijgen een nieuwe eigenaar door een eerlijke loting

(pottekes met naampapiertjes en er uit elk potje één trekken):

uit de pot van Willy komt het kaartje van Trui van

Miss Creatuurtje

en uit die van pocheke komt Carolien van

Het keetje van Lien.

 

 

Dames,graag jullie adres naar:

Henk.Dachshund@gmail.com

 

 

Niet alleen verlies ik vandaag mijn geknutselde vrienden,
ook het koolzaad verdwijnt uit mijn leven.
De boer is langsgeweest.
Hij ploegde voort.


Lupus mist ook zijn bloemekes, hij zit wat verdwaasd te kijken,
de tractorgroef interesseert hem :


Gelukkig niet alleen verdwijnende dingen vandaag,
maar ook nieuwkomers:
de blauwen glazen vaas, vandaag in de kringloop gevonden.
We keken naar elkaar en zagen dat het goed was.

Uitslag giveaway met vertraging.

Aan iedereen die vol spanning zit te wachten op de uitslag van de giveaway die gisteren afliep, geef me nog een dagje om de hele verloting te regelen. Nu helaas zonder tijd, we vertrekken zo dadelijk op uitstap. Wordt vervolgd.

Baron Sacha Slang-Cohen

 

Vermits ik het zo jammer vind dat ik de overmorgen slechts twee mensen blij kan maken,
heb ik een derde cadeautje in elkaar geknutseld:
Baron Sacha Slang-Cohen *,  Sacha voor de vrienden.

                                                                                                                                 (* elke gelijkenis met bestaande personen, berust op toeval)

                    Sacha is over zijn hele glibberige slangenlijf bezaaid met edelstenen.
                    En van achteren aan de staart heeft hij geen venijn,
                     maar wel een belletje.

  

Sacha slang  kan jouw persoonlijke knuffel worden.
Doe vlug mee aan de quiz!

Sacha is gemaakt uit allemaal stofkes waaraan voor mij een grote herinnering vastzit.
vier van deze stoffen komen uit het buitenland.
Ik zal het maar toegeven:
ik lijd aan een lichte (?) vorm van stoffenverslaving.
Telkens wanneer we met vakantie gaan,
zoek ik vooraf via forums op waar de mooiste stoffenwinkels, -bazars, -souks liggen
en ter plekke rust ik niet vooraleer ik ze heb gevonden.

Voor het gemak heb ik nummers boven de lapkes gezet.
Wie het eerst vier landen juist bij de nummers plaatst, wint Sacha.
Hij komt dan naar je toe geslidderd.

Spannend, eh? Zo’n quiz. Eén, twee, drie, GO! *

                                                                                                             * 't is een kwestie van rap te zijn!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Creatieve tante

 

 

De echtgenoot gaat soms voor zijn werk spreken en dan krijgt hij een cadeautje mee naar huis: wijn (heel vaak), een boek (veel), een bos bloemen (soms), een cadeaubon (één, vorige week). Yeuh... dat noem ik nu nog eens een mooi cadeau, daarmee was ik blij , zeg.....vandaag ernaartoe gegaan en ingeruild  voor een Pip-kussen. Die  uitbundig gebloemde kussens steken al lang mijn ogen uit, maar ik verbied mezelf ze te kopen wegens te duur.
Maar ja, nu met die bon, nu MOEST daarvoor iets worden gezocht, nu ging het niet anders, eh?  

Vandaag kreeg ik NOG een cadeautje. Van tante Irene.
Tante Irene is mijn creatieve tante.
Toen ik nog jong was...
(amai dat klinkt alsof ik hoogbejaard ben  :)
...toen ging ik heel graag naar mijn tante Irene omdat ze zo schitterend kon handwerken.
In die tijd had zij een mechanische breimachine en breide ze voor mij alle pulls die ik maar kon bedenken.  Ik zocht de kleurtjes, maakte het ontwerp, kocht de wol, en zij deed de machine werken. Mijn lievelingspulls van die tijd zijn van HAAR hand en waren in mijn middelbare schoolperiode een echte hype. Tante Irene heeft werkelijk trends geset in die tijd.

Ook heeft ze voor mij nog ooit wol gesponnen van het uitgekamd haar van onze chow-chow
(en ik breide daarvan een Popeye die "Ahoy "zegt  in een pull voor mijn zoon, zie foto hieronder , 28 jaar oud ondertussen, de pull bestaat nog steeds, de wol ook, de chow-chow is bijgevolg nog in dit huis). Kijk hoe pluizig het gezicht van Popeye eruitziet:

 

En vandaag kreeg ik van tante Irene vilten cadeautjes die ze allemaal ZELf heeft gemaakt.
Ik vind ze erg mooi. Vooral de handverwarmer zijn heerlijk.
Tante Irene, als je dit leest, nog eens heel heel erg bedankt!

Ook had ze voor mij een foto (van 1962) van de grootouders aan papa's kant.
Wat zien ze er allebei om op te eten uit, eh?
Ik had de foto nog nooit gezien
en vind het een beetje maffia-stijl....
Maar dat zal wel aan mijn tomeloze verbeelding liggen... of niet?

 

 

Vandaag was het veld weer in goede doen, ik weet dat ik jullie doodbombardeer met telkens weer die gele bloempjes, het spijt me,  ik kan het echt niet helpen.... het is sterker dan mezelf...

 

 

 

Huup huup barbatruc

 

 

 

 Om te beginnen jeuh-hoeraaah-jippieeee....

De magische 222 volgers zijn er!

Schitterend,

fantastisch,

megagoed,

WOW!$&% :)

 

Welkom allemaal!

 

"Life is like a pie " helpt me over de eindstreep.

 

Het zou me nooit zijn gelukt zonder
zoveel blogsters die voor mij een extra inspanning hebben
gedaan en van hun blog uit, cadeautjes geven
aan mensen die mij volgen....
wat een lief gebaar,
helemaal passend bij de warme blogwereld.

 

DRIEUBBELDIKKE DANKJEWEL

aan oude en nieuwe volgers!

De 22ste worden de winnaars geloot....

 

 

Yes! I made it.

The magic number of 222 followers

has been reached.

 

Thank you to old and new followers,

the giveaway's deadline is next Saturday,

winners will be known then.

 

 Uiteraard hoort daar een bloemetje bij.

Alles uit eigen tuin en veld van de buurmanboer

-behalve de tulpen (the cheaters!)-

 

En kijk eens naar de vaas!

Ziet ze er gewoon uit?

Kijk heel goed, eh...

 

 

This calls for a celebration

so I picked some flowers from our garden

and the field beyond.

 

If you should think this is an ordinary vase,

you are SO wrong!

 

Hierboven lijkt het nog een bloemenpotje,

maar schijn bedriegt...

 

 

Lamp van kringloop :

 "huup huup  barbatruc":

 

Lampekap= bloemenvaas

(op zijn kop zetten

en als je het water liever niet over de tafel ziet stromen,

 best er een passend plastic potje in zetten)

 

 

It is a lampshade from the thriftstore,

(just put it upside down

and look for a plastic pot to hold the water,

deuuuuuu-euh)