Kringloopvaas en narcisgranniejas

 

Nieuwe kringloopvaas ingewijd met rozenboeket.

Alle tinten van blauw matchen doorgaans goed met alle tinten rood.

Zien jullie Lou op de achtergrond van de zon genieten?

 

 

I put some roses in my new thrift store vase

Aren't they lovely?

I SO like the colour combination red-blue

 

 

Sinds Kerstmis haak ik aan deze bloemengrannies.

Ik ben eraan begonnen onderweg tijdens de Frankrijkreis

(kwestie van de chauffeur minder af te leiden :))

 

Geef me heel veel tijd en nog meer geduld,

en het wordt nog ooit een quilt,

maar voorlopig liggen de lapjes daar zielig niets te doen,

dus worden ze even  narcisjasje

 

 

 

 I have been working on these grannies

since our Christmas trip to France

(my husband likes me to crochet in the car,

that way I am less of a distraction for him   :))

 

Given LOTS of time and patience,

these grannies should/could become a quilt some time.

Meanwhile they serve as a jacket for my daffodils.

 

 

 Op deze momenten (en ook andere)

zou ik graag een kat zijn:

 

 These are the moments when I envy cats.

Being asleep, they increase their actual length tremendously.

 

 

 

 Deze week kwam er een supermooi kaartje van Carla binnen.

Je vindt haar blog hier.

Zij is haar vader verloren de dag na de mijne.

Onze beider vaders zitten op dit moment waarschijnlijk ergens op een terrasje,
in de eeuwige jachtvelden,
te genieten van een Leffe,
en te kijken naar de vogeltjes.

 

Carla stopte bij haar kaartje een geborduurd tafellaken,

ik ga er iets moois van maken

als blijvende herinnering aan de twee papa's.

 

 

 

Vaste voederhuisklant:

 

Lola en Rocky

 

 

 

Selfie met Lola

en selfie met Rocky:

 

 

 

 

 

 

 

 

Life goes on

 

 

 

 

 

Op een vreemde manier zet het leven zich na de dood onverminderd voort....

Leeg en verlicht voel ik me,
warm afscheid genomen van mijn vader
liefdevol omringd,
het is goed zo.

Vandaag is de deadline voor het indienen van de examenpunten.
Twee dagen heb ik me verpletterd verbeterd
( een welkome afleiding  in deze tijd…)
alle punten zijn binnen,
de plicht volbracht,
vandaag doe ik even niets voor school:

A free woman…

Wat zal ik doen?

 

Life goes on after death

I feel light after my father's funeral,
after a warm goodbye and lots of hugs and love from the family,
life can go on.

Today is the deadline for the grades for my student's exams.

I have been reading exams for two entire days
(a welcome distraction)

Now all my grades are in (hope so at least)
and I feel a free woman-

Today I  can do whatever I want!!

 

Look at our rooftop!

Daddy sends his love through a beam of light:

 

Wat zal ik doen?

In de tuin naar de lucht kijken....

 

Kijk het dak van ons huis!

Papa zendt zijn lichtstraal !

 

 

Wat zal ik doen?

Het dachshundlabel op een oude tas naaien:

• Me-time is craftstime

 

 

Wat zal ik doen?

Dit pochke pimpen,

hij krijgt een nieuw jasje

en een nieuw lint:

   

 

 

Bij het naaien zonet,
ging het licht van de naaimachine AAN en UIT.

Dat doet ze nooit.

Zou dat mijn vader kunnen zijn?

 

Wat zal ik doen?

 

Duiken in mijn handwerkkast.

En wat ontdek ik daar?

Een volledige doos met kerstcadeautjes van mijn dochter, door alle drukte vergeten. Shame on me. Sorry, dochter.

 

In de doos:  een schitterende ring  -hij was echt helemaal uit mijn hoofd en ik ben er gigantisch blij mee en beloof, dochter, hem voortaan continu te dragen.

Just now I have been rummaging in my crafts-cupboard.  I found a WHOLE box, full  of Christmas presents from my daughter. Because times were so hectic, I forgot all about them. I didn't even remember she bought me this gorgeous ring. Shame on me! I will be wearing it from now on.

 

   Vilten bolletjes, grote washi-tape van Alice-in-Wonderland  en een bol wol van Kaffe Fasset (de flyer zegt dat het voldoende is voor een hele sjaal, er zit zijde en mohair in en de dochter heeft me terloops laten weten dat hij extreem duur was)

De vilten bolletjes doen me eraan denken dat ik zopas in de solden in het Kruidvat kocht: een starterspak om te vilten (de kleuren gaan goed bij de bollen) en een borduurpakket.

 

Wat zal ik doen?

Een hele dag de tijd en ik kan niet kiezen:

Pimp ik eerst de oudroze-fluwelen-tas met het borduurwerkje van de roze freule met hond?

(allebei van de kringloopwinkel)

 

Of maak ik een hartjeskussen met de geborduurde eekhoorn erop?

 

 

 

 Of ga ik vilten? Een halsketting misschien?

 

Of borduren?

 

En oh ja! De giveaway cadeautjes ook helemaal vergeten.

Wanneer is de deadline ook alweer?

 

Wat zal ik doen?

 

Eerst maak ik even een winterboeket met allemaal bloemen uit eigen tuin

(en een beetje 'gepikte' uit het veld van de boer):

 

 Eerste boeket van 2014

 

Begrafenis met een regenboog

 

 

 

 

Vrijdag begroeven we mijn vader.

Iedereen gaf hem iets mee:

 

Urté (het petekindje van mijn zus)

kleurde voor ons een vrolijk-troostende regenboog

en een megagroot hart.

 

 

Mijn moeder maakte hem een mooi rozenhart

met het roodborstje erbij:

 

 

Mijn neef Sam

schreef een hele mooie tekst over de warme, creatieve opa

en mijn andere neef Nolle

speelde opa's lievelingslied op de accordeon:

 

 

        Mijn zus lay-outte de rouwbrieven en -kaarten,

 

Mijn oudste broer ving iedereen op,

 

Mijn jongste broer zong een lied in de viering
van zijn laatste cd.

Alles van  zijn groep Levien is hier te volgen.

De tekst van een van zijn laatste nummers past wonderwel :

 

 

 

"Ik val van de wereld en hoop dat jij beneden wacht

Ik val zonder vleugels alles is donker als de nacht

Ik val zonder einde maar vang me en kijk me aan

als ik daar ben en ook nooit meer weg wil gaan

Ik val uit de hemel ik zie de liefde in de vlucht

Ik val zonder vleugels Ik zie een engel in de lucht

Ik val zonder einde en jij gaat in wolken op

terwijl ik val en niets nog klopt

 

Ik val en verlies jou

Maar ik zwijg als vermoord

Ik wil zoveel zeggen dat jij niet meer hoort

 

Ik zoek naar je handen

Ik grijp naar wat niet meer bestaat

Ik kijk naar het einde

Alles wordt stil in jouw straat

Ik val tussen huizen

ben dronken van verdriet"

(lyrics "Ik val" van Levien)

 

 

En ik schreef als hommage aan mijn vader een tekst.

Eenmaal bezig, bleek ik niet meer te stoppen.

Het werden drie pagina's...

 

Bij het begin van de viering raapte ik al mijn moed bij elkaar

en ging dapper doorheen pagina's 1 en 2,

maar doordat ondertussen zoveel mensen hun zakdoek bovenhaalden,

kreeg ik ook een krop in mijn keel,

zeker toen ik mijn lievelingstante zag huilen,

dus heb ik pagina 3 maar geïmproviseerd  samengevat,

met een licht incoherent einde tot gevolg.

Ik ben toch blij dat ik het heb gedaan.

Voor hem.

 

Papa's urne kreeg een heel mooi plaatsje in de zon,

vlakbij een veld met koeien,

helemaal zoals hij het zélf zou willen.

Door die idee en het feit dat we mooi afscheid van hem hebben genomen,

krijgt alles een plaats en

gaat het leven weer door.

 

Bezig zijn,

helpt de draad weer op te nemen.

 

Ik maakte zopas een laptop-sleeve.

Ze zal me altijd aan mijn vader herinneren.

 

 

 

 

 

Bedankt voor zoveel warm meeleven

 

 

Gisteren met mijn moeder en alle tantes en ooms in het funerarium:
mijn vader nauwelijks herkenbaar:
vreemde trekken rond zijn mond,
bleek en zo roerloos,
Deze man is niet mijn vader.

De vader die ik ken,
was guitig en ondeugend,
een lieve grappenmaker,
altijd klaar om je een poets te bakken,
-zelfs toen hij dementeerde-
zijn ogen twinkelden ononderbroken,
hij kon niet stilzitten,
liep over van energie,
mijn vader was één pure brok leven,

Daarom zie ik hem,
in die ene roos die naar de blauwe lucht omhoogklimt,
in de helleborus die uit de winteraarde opschiet,
In de zon die doorbreekt,
in een onverwachte lichtstraal.

Mijn vader, dol op vogels, leerde me al hun namen,
mijn moeder hing voor hem de laatste jaren massa’s vetbolletjes voor het keukenraam,
en hij maar genieten.
Daarom heb ik in mijn tuin de voederplanken overvol gestrooid,
al dat gefladder, brengt mijn vader in de tuin.

Mijn vader is niet in het funerarium,
hij schijnt, groeit en fladdert in mijn tuin,
vol leven,
zo zal hij altijd blijven bestaan  in mijn hart

 

Bedankt voor alle lieve, warme reacties na mijn vorig bericht.
Ik put veel troost eruit.

 

 

 Papa hield van alle vogels, maar in het bijzonder van het roodborstje. Dat heeft zich vandaag al verschillende keren laten zien, maar de meesjes zijn toch oververtegenwoordigd.

1. 
2. Wie weet hoe deze vogel heet? Hij zat naar mij te staren.

 

 

I cannot accept that the man in the funerarium is my father.
He is too pale, too still, too lifeless.

My real father was fall of life:
I can see him in the single white rose that climbs towards  the blue sky,
In the unexpected light beam shining through,
in the Helleborus flower coming out of the winter earth,
in the birds flying around.
My father is all around me
and in my heart.

Mijn lieve vadertje, langzaam van de wereld weg

 

 

 

 

Mijn lieve vadertje

is vorige vrijdagnacht

heel zachtjes ingeslapen.

 

Woorden ontbreken om dit verlies te beschrijven.

 

 -

 

My dear dear dad

passed away last Friday.

 

I really feel at loss.

 

Verlichting

 

 

 

Alles somber, alles weegt.
Gelukkig is er
heel wat lichts-ter-verlichting!

Ik word licht
van de nieuw gepimpte sfeerlichterige schemerlamp,

 

van de eerste maagdenpalm,
paars oplichtend in de wintertuin

en vooral van
de eerste poezelige katjes

 

 

 

 

van
het ochtendlicht, gebreid tussen de wolken met vette strepen

van
de avondzon warm over het veld,

van
de strepen licht in de lucht

En vooral heel licht ter hart van jullie lieve troost.

Bedankt!