Kerstmis, 15 jaar geleden: trots presenteerde ik mijn eerste zelfgemaakte knuffel aan de dochter: een dalmatiër. Haar twijfelachtige blik (ze was op een leeftijd waarop men nog niet perfect de kunst van tactvol reageren onder de knie heeft)sprak boekdelen. En toen ze daarna bij de naamgeving ook nog twijfelde tussen "mormel" of "misbaksel", werd mijn ergste vermoeden bevestigd.
Misbaksel staat nog altijd op de slaapkamer van de dochter en heeft na al die jaren een speciaal plaatsje in ons beider hart.
Wel een schattig misbaksel! ;)
BeantwoordenVerwijderenwhaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...ik vind hem leuk ♥
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk verhaal
BeantwoordenVerwijderen