The more, the merrier

Geef toe:zo’n saaie inox-dampkap smeekt om wat pimpwerk. Mogelijkheden zat:
1)of wat stoere notenkrakers boven op,
2)of magneetversiering,
3)of iets er aan bungelend, een zelfgenaaide vogel bijvoorbeeld en nog een lampion of zo
4)of allemaal te samen:” the more, the merrier”(mijn favoriete lijfspreuk).

Beaat

Het ietwat verouderde adjectief "beaat" valt heel moeilijk uit te leggen aan jonge mensen. Vermits ze niet opgegroeid zijn met een katholieke opvoeding vol beate heiligenbeelden, kunnen ze zich niets meer erbij voorstellen. "beate blik" Correspondeert perfect met wat de katten hier in de ogen leggen. Lola en Lou zitten geduldig te wachten op de restjes gehakt die ze krijgen terwijl ik balletjes rol. In die blik ligt verwachting, geluk en vertrouwen.

ABC in haakkettingen

Bij de echtgenoot op het werk verkocht men producten-voor-de-goede-zaak. Vermits hij mijn handwerkpassie kent,pikte hij er een ABC-kleedje uit (bless him).
Het hele doek bestaat uit allemaal gehaakte sliertjes, sierlijk naast elkaar genaaid tot geniale, wat naïef-aandoende maar net -daarom –sympathieke- figuren. In een overmoedige bui staar ik soms ernaar en denk ik: ik heb heel veel kleurtjes wol, ik kan kettingen haken, ik kan ze aan elkaar naaien tot figuurtjes…. maar dan weet ik weer waarom ik niet eraan begin: geduld is helaas niet één van mijn kwaliteiten. En ik troost mezelf met de idee dat de tijd me ontbreekt. Voor mij één sabatjaar graag! Voor al de dromen en vooral voor de guilty pleasures.

Misbaksel

Kerstmis, 15 jaar geleden: trots presenteerde ik mijn eerste zelfgemaakte knuffel aan de dochter: een dalmatiër. Haar twijfelachtige blik (ze was op een leeftijd waarop men nog niet perfect de kunst van tactvol reageren onder de knie heeft)sprak boekdelen. En toen ze daarna bij de naamgeving ook nog twijfelde tussen "mormel" of "misbaksel", werd mijn ergste vermoeden bevestigd.
Misbaksel staat nog altijd op de slaapkamer van de dochter en heeft na al die jaren een speciaal plaatsje in ons beider hart.

Er een potje van haken

Als ik het goed heb, bestaat de uitdrukking: “er weer een potje van maken”.
Bij deze transformeer ik ze naar “ er weer een potje van haken”.

Geluk in geuren en kleuren

Eén kleine zonnestraal tijdens een grijze zondagnamiddag en dan nog precies op de hyacinten op mijn aanrecht terwijl ik aan de afwas ben, dat noem ik geluk.
- Zeker wanneer de bloemen het plaatje afmaken door hun geweldige geur-

Dooi

Toen onze tuin vandaag tegen 100/u dooide, kwamen er gele stippen van onder de sneeuw vandaan. 'Ha!'dacht ik, 'de eerste lentebloempjes steken hun kop op!'

Niet dus.

Koesterhoekjes

Ziehier alweer een zeer charmant "oe-woord": koesterhoekjes. Nen mens kan er in huis maar niet genoeg van hebben. Voor mij zijn het vooral hoekjes met souvenirs die een vakantiegevoel opnieuw naar boven halen. Zoals de poppetjes van St-Petersburg (grote schrijvers en staatshoofden in plaats van babouchka's),de oude soldaten van een Zuid-Franse rommelmarkt,de Londense jelly gems of het Turkse schilderijtje dat ik op de boekenmarkt in Istanbul op de kop tikte na lang marchanderen.

Pimp up your life: maak slingers!

Slingers maken blij. Slinges swingen. Slingers maken van elke dag een feestdag. Doe mij maar veel slingers: genaaide, gehaakte, snoeperige, shampoodopperige....

Kaartje of kip?

Zonet gevonden op het Internet: een hele leuke Nederlandse site om kaartjes en andere hebbedingen te bestellen: Kaartjeofkip.nl

Het interessante is dat je zelf je kaartjes kan samenstellen, en zowel 'voor' als 'achter mag bepalen. Vooral Bobby Sultan oogt bijzonder schattig. (zie boven)

Lou likes snow

Marshmallows

Daarstraks oude en bijgevolg keiharde,oneetbare marshmallows ontdekt. Weggooien? Zijde-gij-zot? Ze lenen zich toch zoveel leuks:

1) Tuinslinger, heel stemmig met dat roze in de winter, of bij de lentebloesems. Diezelfde slinger doet het em -met verse mallows uiteraard-, ook zeer goed op verjaardagspartijtjes voor een hapjestouw, hangend op kinderhoogte voor een wedstrijd "welke-ploeg-eet-het-eerst-de-hele-slinger-leeg?". Ooit veel succes gekend toen de kinderen nog klein waren.

2) Met een schaar tot hartjes geknipt worden ze keukendecoratie

3) Of brildecoratie:

Bomma’s schilderijtje gepimpt tot laptoptas

Vermits de laptop elke dag mee naar het werk gaat, vraagt hij om een tas. Geen saaie van leder, maar liefst een kleurige die de werkgoesting stimuleert. En wat heeft meer kleur dan geborduurde schilderijtjes van de bomma’s? Met wat geluk vis je die uit de kringloopmanden. En daarna pimpen natuurlijk.

leeftijdsgewijze hiërarchie gewichtsgewijs ondermijnd

Kattenhiërarchie werkt leeftijdsgewijs, zo leert de kattenvakliteratuur.
In dit huis klopt dat gedeeltelijk voor Lou(Lupus): °2001, Lola :°2002 en Hugo :°2004. Onze kattenjunior is ontegensprekelijk het kneusje en altijd de pineut als de andere twee hun gezag laten gelden. Hugo laat zowel eten als zetel inpikken als de twee anderen zin erin hebben, ook wordt hij in de tuin regelmatig op de kop gezeten (letterlijk)
Lola vormt een uitzondering op de regel, ondanks haar vol jaar jonger dan Lupus, is haar wil absolute wet. De behaaglijke slaapplek die Lou alvast heeft warm gemaakt, moet aan Lola worden afgestaan als zij toevallig ook haar oog erop laat vallen. Iemand die haar gewicht letterlijk in de schaal gooit, spreek je best niet tegen.

Mijn beautiful stranger is een Vlaamse gaai:Garry.

De beautiful stranger die ik gisteren niet herkende, blijkt een Vlaamse Gaai (dankjewel Marie). De foto's op het internet tonen een spitting image van het beest dat ik spotte. En vandaag ben ik erg in de wolken want Garry (gaai) was er weer en hij had een dubbelgangervriend mee. Hopelijk is het een vriendin (ik noem ze alvast Gaby) en maken ze samen in de lente vele kuikens. Dat zou echt een aanwinst voor de tuin zijn:

Foto gemaakt door G. Elzinga op 04-06-05 in Drachten.
jandurkspolder.nl

Wat het London Transport Museum kan, kan ik ook..

Nog niet zo lang geleden bezocht ik het London Transport Museum op Piazza Covent Garden, gesitueerd in een prachtig gebouw. Het museum vertelt de geschiedenis van de Londense Underground. Van de tentoonstelling zelf, was ik niet echt onder de indruk, maar wel van de overweldigend mooi gepresenteerde koffie in het museumcafé afgewerkt met het undergroundteken:

Zonet vond ik de foto ervan in mijn archief en kwam ik op het geweldige idee de “d” van dachshund sierlijk over mijn ochtendkoffie uit te strooien. Ik dacht: wat ze in het London Transport Museum kunnen, kan ik ook. Niet dus. Dat noemt men ook wel eens overmoed. Mogelijkerwijs moet ik mijn strooikunst nog verfijnen (te brede toet van mijn zelfgedraaide gietrolletje.

Met dank aan Pip Studio voor hun altijd vrolijkmakende spullen (daarover later meer) Pip houdt blijkbaar net zoveel van vogels als ikzelf en ook dank aan het kringloopcentrum voor de Afrikaanse servietten.

Ontmoeting beautiful stranger - met dank aan Libelle

Het tijdschrift Libelle ligt aan de basis van mijn ontmoeting met een beautiful stranger.
Het zit namelijk zo: één van Libelles decembernummers had zodanig mooie feestmenu's en vogelenafbeeldingen dat ik niet anders kon dan de twee te verenigen in een vogelhuisje.Mijn verbeelding ging namelijk met mij aan de loop en verder vind ik het zonde van een mooi tijdschrift na lezing zomaar weg te gooien. Recycleren ligt in mijn aard.

Huisje Weltevree nodigt uit om de gekste voedselcombinaties op de voederplank te proberen en toen ik daarstraks droge kattenbrokjes (weliswaar in stukken gesneden want ik wil geen vogelstrottenhoofd vernauwen) op het plankje had gearrangeerd, zat er een uurtje later deze beautiful stranger.

Heb verwoed bij de vogelenplaatjes op het net gezocht maar kan hem niet echt thuiswijzen. Extra aanwijzingen: hij heeft de grootte van een specht, laat zich snel opschrikken, en steekt dan eerst zijn kont in de lucht (heel veel licht blauw en zwart gevederte aldaar) en maakt zich daarna snel (en hoog) uit de voeten.

Eén zaak is overduidelijk: het beest kan lezen (welkom aan tafel), sterker zelfs: hij is een Libelle-lezer!

Wie helpt?

Azul celeste: mijn favoriete kleur

Deze week gemaakt in mijn favoriete kleur: hemelsblauw oftewel azul celeste (mijn favoriet Spaanse woord, na perro salchicha en chupasangre.

Keukenhulp

Toen de dochter onlangs aanbood om de keramische kookplaten voor me te poetsen, was ik aangenaam verrast maar tegelijk een tikkeltje wantrouwig. Terecht zo bleek. Dat komt van al mijn geknipoog, nu hebben de huisgenoten het ook te pakken.

Een bloemetje voor de wereld

Zet de wereld af en toe in de bloemen!

Blokkige bijzet en bokkepootjes-dat allitereert

Men neme iets blokkig (appelsienkist of andere vierkante houten blok) en men zette daaronder schattige bokkepootjes, daarna overtrekken met een vrolijk stofje en hup: daar is de bokkige, blokkige bijzet.

Het geniale van deze bijzet: gewoon nieuw stofje errond naaien wannneer je de kleur beu bent of wanneer de echtgenoot een groot glas rode wijn erover heeft geknoeid. No problema!

Verder nog met bokkepootjes: een boekenrek in elkaar geknutseld van een achtergebleven palet(maar daarover later meer)