Flower quilt à la Brigitte

Vordert bij jullie het dekenhaken ook zo langzaam?

Deze  bloemenquilt met granny's à la Brigitte (patroon:zie hier)

gaat hemeltergendlangzaam.

 Gisteren zat ik onder de kersenboom draadjes in te stoppen en ineens viel het me op:

de onderste tak heeft perfect de lengte van het deken in wording.

Kijk eens hoe mooi de zon doorheen de gaatjes schijnt:

 

Yesterday when  I was putting away all the loose ends , under the cherry tree,

I noticed that one branch had the exact length of my quilt.

Look! The sunrays are shining all through it:

 

En vermits het daar zo lekker zat onder die kersenboom

en vermits bij mij het één altijd van het ander komt

en ik vermits ik sowieso al een naald vasthad van het instoppen,

en vermits ik voor mezelf bij elk gehaakt stuk van de quilt

nog precies weet waar het tot stand is gekomen,

dacht ik, wel laat ik hier en daar maar iets schrijven

zodat ik later
(wanneer ik oud in mijn rolstoel zit,
lekker te genieten in de zon,

onder de dan volgroeide  kersenboom,
met het dekentje op mijn knieën)

nog weet waar en wanneer ik  heb gehaakt:

 

 And since it was really nice under the cherry tree

and since I had the needle in my hands after all,

it just came to me:

I had to stitch all the names of the places 
on the exact spot on the quilt where I crocheted the granny's

 

So when  later, in my "old" days, I shall be in the Sunshine under the cherry tree

with this quilt on my lap and I'll say with a cracking voice: yeah! these were the good old days

when I crocheted all around the world!"

 

 ik kijk uit naar het moment dat ik het dekentje
opgerold in de zetel kan leggen.

Zo quasi achteloos en nonchalant,
alsof het me helemaal geen moeite heeft gekost,

 

maar op de foto hieronder blijken er nog veel granny's te gaan:

Lola wijst met haar poot hoe lang het rechts onder nog moet worden

en de plaats waar haar vet lijf ligt,
moet ook nog helemaal begrannyd:

     Ik ben begonnen met allemaal soorten blauwe ondergrond,

     maar  door mijn experimenteerdrang is het laatste stuk een waaiering  van groen  en voor het stuk links boven kreeg ik  ondertussen een hele mooie lavendelblauwe ondergrond-bol voor mijn verjaardag van mijn dochter, dus daar komt dan weer een andere wave.

 

Door telkens de ondergrond licht te nuanceren, ontstaan er mooie kleurschakeringen die het gevoel van bewegend licht
(of bewegend water) opleveren....

Allez, dat zie ik toch erin,

maar dat is misschien omdat ik er al ZO lang zit op te staren,

denken jullie ook zo erover?

 

En vooral: door telkens nieuwe kleuren te kiezen, blijft de uitdaging voor mij er zowat in,

ik zou gek worden als alles identiek hetzelfde was

 

Lou is een aandachtzoeker,
hij kan het niet hebben
dat ik in de weer ben met foto's en hem negeer,

kijk daar komt hij weer volledig in beeld zitten: 

Lou 's  looking for complete attention all the time.
He just cannot have it when I'm focused

on something that is not him.
So he just comes into the picture and spoils it all.
During the years he has become quite good in it:

Hugo kijkt meestal de kat uit de boom:

 

Met ons mama gaat alles zoals gewenst.

De operatie is geslaagd,

nu nog revalideren.

Vermits ze sinds 18 april zonder heup was,

heeft haar ene been niet vastgezeten aan het heupgewricht.

Daarom is het opnieuw leren lopen niet evident.

 

Ze is heel erg optimistisch en wil ervoor gaan.

In de zomer gaan we samen wandelen op de dijk aan zee!