Handwerk bij mijn moeder in het ziekenhuis

 

 

Omdat mijn moeder al meer dan een maand in Leuven
in het  academisch ziekenhuis verblijft,

handwerk ik veel wanneer ik haar bezoek.

 

Babbelen en haken gaan goed samen.

Babbelen en breien ook.

 

Hierboven een handschoen in de maak.

Hopelijk lijkt de tweede een beetje erop want het is

zomaar uit het hoofd erop geborduurd.

Gelukkig ben ik een grote voorstander van imperfectie,

dus helemaal fout kan het niet lopen.

 

 

 

Hoe is het met mijn moeder ondertussen gesteld?

Helaas geen goed nieuws.

De oncologen hebben een tumor in haar lever gevonden.

 

Omdat dat meestal samengaat met gezwellen in andere organen,

krijgt ze het ene onderzoek na het andere,

het houdt niet op,

voorlopig vindt men geen tumoren op andere plaatsen,

dus op zichzelf is dat bemoedigend.
Voorlopig kunnen we niets anders dan afwachten.

 

 

En ik handwerk dan maar al afwachtend.

Deze hartjes heb ik naast het ziekenhuisbed gehaakt

Het is de bedoeling dat ze binnenkort in de kerstboom komen:

 

Terwijl ik ze zonet zat te fotograferen,

had onze Lou behoorlijk veel honger.

Hij geeft dan ook heel duidelijk aan wanneer hij

vindt dat het welletjes is:

 

 

 

 

Verder knutsel ik ook wat nieuws voor de misterialane geburen.

(kwestie van deze keer op tijd te beginnen  :)  )

Sjoekes, 't is maar dat jullie weten dat ik alvast begonnen ben

voor de presentjes voor dat moment wanneer we samen

in de Ardennen, op dat bankske,

onder die zelfgehaakte plaid,

samen naar de everzwijnen zitten te kijken , eh?

 

 

Onderstaande kussens maakte ik
nog niet zo lang geleden in patchwork:

eentje voor Mirjam (dat met het hart),

eentje voor de verjaardag van An

(het grote met de ananas in Mandarien-kleuren)

en ook een ananas voor mezelf

(die was eerst voor de dochter van Jaqueline,

maar dat lang verhaal lees je elders op mijn blog)

 

 

Voilà, ik sluit af met twee sfeerbeelden.

Die katten maffen de hele dag door.

 

 

Ons nichtje heeft een nieuwe hond: Oscar.
En de amberboom in onze voortuin verliest
nog steeds zijn blaadjes niet.
Ik ben erg trots op hem.
Voor wie nog ooit een boom-aankoop overweegt: doe de Amber.
Hij is fantastisch, hij verkleurt van geel over oranje tot rood , hij ruikt heerlijk naar bloemen en hij heeft een prachtige kruin. Het is mijn favoriete boom.