•rechttoe-rechtaankattenverhaal

Vandaag  een heel gestructureerd verhaal met een rechttoe-rechtaanaanpak.
Neen, we dwalen niet af,
neen , we maken er geen allegaartje van,
het druipt van de logica.

Vlug even een foto maken van mijn laatste bloemen uit de tuin.
(tussendoor met het gevaar van toch van mijn rechttoe-rechtaanaanpak af te wijken:
de kleine paarse bloempjes in het boeket zijn bosgeraniums, ze bloeien van april tot eind november,
het is de meest dankbare bloem van mijn tuin, maar dat terzijde)

Terwijl ik dus het boeket fotografeer,
valt het me op hoe mooi Lou daar in de zonnestralen ligt,
dus ik zet me bij hem in de sofa en begin lieve woordjes in te  fluisteren
in de hoop dat hij zijn meest verleidelijke fotoblik opzet.

 

Ondertussen hoor ik een vette plof:

Lola is uit haar zetel van de andere kant van de woonkamer gesprongen (oh-oh!!

als daar maar geen hommeles van komt!!)

jaloers sluipt ze -plat tegen de grond- naderbij:

(Lou vertrouwt het allesbehalve en is erg op zijn hoede, terecht...

zo zal blijken)

    Catfight is onvermijdelijk,
kijk hoe plat die oren liggen,
het is duidelijk wie de overhand heeft:

   Genietend van de zege
   want  begeerlijke plaats ingepikt
    kijk, haar staart is nog steeds dik van boosheid:

   En zo zijn we bij het einde van dit verhaal.
   Flink van mij, eh?
   Eén onderwerp, in één adem verteld  (afgeweken..?  mwwaaah...)