Dag schatjes allemaal,
Ik geraak niet meer op mijn (en jullie) blog want twee
factoren domineren momenteel nogal mijn leven.
Om te beginnen heeft de operatie van mijn moeder zodanige complicaties opgeleverd dat ze op intensieve zorgen is terechtgekomen en
gisteren en nieuwe operatie nodig had. Het voorlopige hulpstuk in haar
heupholte was losgeraakt, daarom is mama weer helemaal opengehaald en hebben ze
dat stuk vervangen door een dat beter moet passen.
Mama’s vensterbank in het ziekenhuis is heel gezellig in het
zonnetje, maar ook wel erg warm en alle verse bloemen verwelken meteen. Daarom kocht ik een roos in de HEMA en maakte deze "vaas" :
Een tweede grote tijdsopslokker deze dagen: de
stagelessen van onze eerstejaars. De voorbije dagen heb ik heel veel
lesvoorbereidingen nagelezen en feedback gegeven bij simulatielessen. De
volgende twee weken is het non-stop les volgen in “echte” scholen. Gelukkig is er de bevallige assistente die me
bijstaat in deze zware tijden. Ze broedt op mijn schooltas… wie weet wat daar
uiteindelijk uitkomt.
Tussendoor maak ik zoveel mogelijk tijd om te genieten van de kleine dingen des levens en dat zijn er gelukkig heel veel:
(1) Van Carla kreeg ik zomaar deze wondermooie geborduurde stof. Dikke dankjwel, Carla. Hij werd voorlopig in de zetel geëtaleerd, maar zodra ik meer van die lapjes heb, gaan ze allemaal samen in een bloemenpatchworkdeken. Dus bij deze een warme oproep aan iedereen die van dit soort borduurwerkjes kwijt wil. Slechts één adres: huize Dachshund!
(2) Een heel gewoon stuk van mijn leven waarvan ik heel blij word, elke dag weer,
onze katten. Ze hebben alle drie hun charmante eigenschappen, bij Hugo is dat pluizige buik in de hoogte zodra hij ons ziet:
(3) En de boer heeft het veld bij ons achter omgeploegd, met helemaal niets erop,
vind ik het ook erg mooi. (Doet me denken aan het gedicht van Cees Buddingh : "het mooist is eigenlijk een kooitje met niets erin")
Ik vraag me af wat er nu komt. De katten vinden het heerlijk. Ze leggen zich te zonnen in de groeven en komen tegen de avond helemaal onder het zand weer thuis.
vind ik het ook erg mooi. (Doet me denken aan het gedicht van Cees Buddingh : "het mooist is eigenlijk een kooitje met niets erin")
Ik vraag me af wat er nu komt. De katten vinden het heerlijk. Ze leggen zich te zonnen in de groeven en komen tegen de avond helemaal onder het zand weer thuis.
(4) bloemenboeketten zijn er hier altijd in overvloed. Ook daarvan geniet ik erg veel:
(5) En een mooie zonsondergang sluit de dag perfect af, ook Hugo kan er heel erg van genieten.