Christmas decorations and above all : christmas baubles!

 

Nog nooit zoveel gehandwerkt als de voorbije dagen.

Daar is een reden voor.

Het gaat alsmaar minder goed met mijn moeder.

Dus ik houd haar al hakend/breiend gezelschap.

 

Ondertussen is ze thuis uit het ziekenhuis

en werd eindelijk de diagnose gesteld:

een agressieve leverkanker,

geen operatie meer mogelijk,

de dokters geven geen hoop.

We moeten ons neerleggen bij het onvermijdelijke.

 

 

Mama heeft het slechte  nieuws dapper geaccepteerd

en wordt in haar huis met de beste zorgen omringd.

Ze zou nog zoveel willen doen.

 

Af en toe moet ze er even uit.

Een paar dagen geleden is ze hier komen logeren.

Om het haar gezelliger te maken,

had ik de slaapkamer van de zoon

(die toch nog maar af en toe thuis komt overnachten)

een vrouwelijke toets gegeven met veel kussens

en verse bloemen.

 

       Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk bij mijn moeder te zijn

( ze houdt van rustige gesprekken en wil erg veel vertellen),

maar omdat helemaal niets doen  mij niet ligt,

neem ik meestal mijn wol mee.

De laatste weken zijn daardoor een aantal  paar "mittens" ontstaan

(en ja, ik heb ze al allemaal gedragen,

mijn handen worden vlug rood van de wind

en omdat ze geen vingers hebben, kan ik er alles mee doen:

de was buiten  ophangen, foto's maken van de prachtige zon deze dagen,

 spullen in het containerpark deponeren,

autorijden 's morgens vroeg naar het werk, in de tuin werken....)

 

Ingrid, vroeg al naar het telpatroon,

maar ik moet haar teleurstellen.

Allemaal gewoon op het gevoel gebreid,

niets tellend.

Daarom zijn niet alle paren identiek gelijk.

 

In de blauwe zitten geitjes,

maar ik vrees dat die misschien niet zo herkenbaar zijn.

 

Het vijfde paar  staat op de breinaalden.

Is het te zien wat het wordt?

 

Kerstballen heb ik ook gehaakt.

In het Engels heet dat zo mooi "christmasbaubles"

 

Ik blijf maar doorgaan en heb geen idee wat ik er allemaal ga mee doen.

Mijn verstand staat deze dagen op nul.

 

                                  

 

Van de katten geniet ik deze dagen dubbel en dik.

Voor Lola met de klemtoon op dik.

Ik las ergens op Instagram dat iemand over haar kat Rita zegt:

she is completely bonkers.

Dat geldt voor Lola ook:

 

Als afsluiter :

de extreem mooie dachshund die per post hier arriveerde.

Schudden en er dwarrelen allemaal blingblingdingen naar omlaag.

 

Ik schud er erg vaak mee.

Dat leidt goed af

en geeft een erg geruststellen gevoel.

 

Dikke merci, Ingridje!