Cadeautjes, bruiloft en koningdag

         En pakje vanuit Australië in de brievenbus.

Dat voelt echt vreemd aan:

zoveel duizenden kilometers onderweg

om dan stomweg in Hasselt te belanden.

Een cadeautje van mijn Australische vriendin.

 

Ga zeker eens kijken bij Monique,

zij neemt je mee op de wonderbaarlijkste reizen

en toont verrukkelijke dieren en planten van Australië.

Verder maakt ze hele mooi quilts en plaids en andere crafty stuff.

 

Dear Monique,

I am absolutely thrilled by  your sweet gift.

The poppies look gorgeous and take my breath away.

The stitches are SO small,

someone must have worked very very hard ....

As you mention it: it definitely will turn out to be a cushion of some kind.

Thank you a 1000 times!

You are the best!

 

 

De twee kussens hierboven maakte  ik op verzoek van de dochter voor haar Duitse vriend.

Die woont nu sinds een maand in zijn eigen appartementje in het Duitse Zuiden
en hij is nog volop met inrichten bezig.

 

De dochter probeert aan zijn voornamelijk mannelijk interieur

een lichte female touch te geven

en ook wat meer "kleur" erin te brengen

want ze spendeert er  af en toe een weekend

en hoewel minder "dachshundie" is dan ik, heeft  ze het toch ook graag vrolijk.

 

Denken jullie dat hij de kussens zal gebruiken

of eerder wegstopt in een kast om vlug uit te halen tegen dat de dochter op bezoek komt?

 

             Bovenstaande foto dateert van een week geleden,

             toen is de zoon van onze vrienden getrouwd.

Op de foto: allemaal studiegenoten van aan de universiteit.

Op het poortje van de feestzaal hing een supermooi hart:

Het suikerpotje is een kringloopvondst van vandaag. Mooi, eh?

En  daarnet ging de zon heel erg oranje onder

 (was echt niet vast te leggen op foto)

 

Is er misschien een van onze Nederlandse buren die deze zonsondergang

speciaal voor Koningdag heeft besteld?

 

 

Helemaal dachshundie

 

Zal ik eens een compleet dachshundie post maken vandaag?

D A C H S H U N d I E staat voor:

 

- kleurrijk en een tikkeltje (?) druk,

-eigenzinnig en verrassend,

- uniek (van dachshundie bestaan er nooit twee)

-ogenschijnlijke chaos maar  perfectie in het imperfecte want schijn kan oh zo bedriegen

 

en vul zelf maar aan....

 

Om te beginnen heb ik mijn wolmand opgeruimd en de dikke wol bij elkaar gelegd

voor een nieuw  dachshundie dikke wol project

(zie foto hieronder)

(ik voel een mand eraan komen in een combinatie van wol en stofjesrepen

of misschien een naaimachienhoes want die heb ik ook al heel lang nodig):

 

Verder heb ik een hoop bloemen uit de tuin geplukt

om een dachshundieboeket te maken,

hoewel onze tuin niet overdreven groot is,  

 heeft hij  misschien wel wat overdreven veel bloemen

 

Heb een superdrukke schoolweek achter de rug,

zo'n mooi weer en  elke dag oefenlessen op school  tot 17.40u.

(binnen zitten met zo'n weer  is niet fijn, eh Jackie?)

 

Alleen de donderdagnamiddag was ik vrij:

toen hebben Lou en ik samen thuis gewerkt,

op zijn dachshundies natuurlijk:

 

Lola is sowieso dachshundie

(want zo bestaat er geen tweede op de hele wereld

en ze is verre van perfect  :)   )

Ondertussen is de tas van dachshundie daisies bijna klaar

(het haakwerk althans, afwerking met riempjes en versterking laat nog op zich wachten)

 

Omdat ik er in de paasvakantie aan zee een heleboel gecrocheerd heb,

ruikt ze voor mij (nu nog) naar lekker wier en zout

(ik weet dat het belachelijk klinkt,

maar het IS wel zo,

lees maar Proust:" A la recherche du temps perdu", die geeft me gelijk)

 

(zie hier voor de ontstaansgeschiedenis

en hier voor de tutorial)

Op bovenstaande foto zie je goed hoe in de laatste ronde

het ronde  bloempje,

vierkant wordt  door de traditionele granny methode te gebruiken maar

dan niet de stokjes telkens in één gat stoppen,

op de plaatsen waar de cirkel breed is, verspreid je de stokjes over meerdere gaten

( alles op het zicht, niet tellen,

neen, Orens NIET tellen)

Foto's maken zonder Lola erbij,

is niet eenvoudig

 

Oh ja,

en achter onze tuin

ligt momenteel een bijzondere dachshundieweide,

vol wilde bloemen: koolzaad, witte bloempjes, paarse bloempjes,klavertjes...

Graag sluit ik af met onze Lou,

met zijn dachshundie halve Dali-snor

 

Wat denken jullie?

Zal ik een dachshundie-lijn beginnen?

Bloesems, daisies en katten

 

Vorige zondag was het extreem lekker buiten.

Dus heb ik nog wat verder gehaakt aan

mijn dachshundie daisies.

 

Zo makkelijk,

zonder patroon,

zonder telwerk,

maar wel liefst

MET een wit wijntje

(het laatste sluit de twee vorige uit  ;) )

 

Ondertussen is de bestemming bekend:

het wordt (weer) een tas.

De komende veertien dagen zitten er veel stagebezoeken aan  te komen,

dus ik zal kleurrijk de provincie doorkruisen

 

 

Bovenstaand tweetal houdt van de voormiddagen zonnebaden

in de werkkamer van de echtgenoot.

 

Wie daar durft binnenkomen,

wordt weer buiten gekeken,

zo van :

'laat-ons-eens-gerust-zeg, wij-liggen-hier-goed!"

(vallen de verontwaardigde blikken op?)

 

En Hugo is met dit weer niet meer binnen te krijgen,

eigenlijk is het best een wilde kat.

 

Daar gaat hij weer,

de wijde wereld in:

 

 Onderstaande foto is van gisterenavond.

Niet te geloven, eh?

 

Als de zon op deze manier ondergaat,

heb ik altijd het gevoel op de eerste rij van een voorstelling te zitten.

(zou ik niet beter entreegeld vragen

aan iedereen die langskomt?)

 

En hieronder lijkt er wel iemand heel erg veel van zichzelf te geven:

 

 

                                                Het koolzaad kom ik tegen wanneer ik de kinderen

naar het station rijd,

schoon, eh?

Ik heb het echt wel helemaal op kabbelende beekjes,

jullie ook?

En als ik zo'n bloemen zie,

MOET ik ze gewoon plukken:

 

 

En kijk eens aan,

hoe aandoenlijk:

de perenboomgaard bij ons in de straat staat in volle bloei.

Wat houd ik van zijn imperfecte, knoestige krommigheid,

jullie ook?

Home sweet home

                                  Het komt me nog steeds vreemd voor dat deze T U I N de onze is.

 

Bij ons vertrek  haast geen bloem te zien,

en bij thuiskomst,

slechts een dikke week later,

ineens alles in volle bloei.
(ik heb vazen vol tuinbloemen gezet)

 

De magnolia krijgt al 15 jaar lang

ongeveer vijf bloemen per jaar.

En kijk nu:

             En in het najaar heb ik bloembollen geplant

maar omdat ik me steeds weer afvroeg of het er wel genoeg waren,

kocht ik er voortdurend bij en stak ze extra in de grond.

soms zaten er weken tussen, dus op de duur wist ik niet meer

wat waar stond

 

En ook heb ik nog een heleboel bollen in potten

en bakken geduwd  zodat er elke dag

weer nieuwe verrassingen bovenkomen:

 

 

 Het aangename aan nog steeds schoolvakantie

maar toch ook weer thuis,

is het moederbezoek,

ze bleef twee daagjes en liet zich verwennen.

 

Omdat ze nog nooit van een "onsie" heeft gehoord,

kijkt ze wat argwanend hier:

                                 

En dan helemaal het pluspunt van home-sweet-home:

de katten huizen er,

pluizig-en-al en oprecht-tevreden dat de baasjes er weer zijn:  

Loulou Lupus loopt me de hele dag na

en geeft me argwanende blikken

(zo van durf-niet-meer-stiekem-te-vertrekken)

 

En Lola die vanwege haar diabetes haast niet meer kan stappen

(haar insulinespuiten verhogen nog steeds in sterkte)

bekijkt me voortdurend vanop ligafstand.

 

Hoe graag ik ook met vakantie ga,

NOG liever ben ik thuis.

 

En jullie?

A strange grannysquare: the dachshundie daisy (vervolg)

 

 

 

 

 

Wat een heerlijkheid,

vakantie = handwerktijd

 

Lang geleden dat ik met nog ZO heb gelanterfant

Om te beginnen  verder gebreid  en geborduurd aan het  nieuwe

misteria lane cottage.

Het wordt een "patissier"

in de vier ramen beneden staat gebak.

Orens heeft haar aardbeientaart al gereserveerd.

 

De winkel is nog "plat"

hij krijgt binnenkort de rest van de gevels.

 

En mijn nieuwe granny's:

de dachhundie daisies

(voor de werkwijze zie vorige post)

 

zijn spontaan hier gegroeid uit de inspiratie van de omgeving.

Niet te geloven hoeveel wilde madeliefjes

(of margrieten?)

hier groeien.

Kei mooi.

 

 

De kleuren van de dachshundie daisies zijn

vooral ingegeven door de kleuren die ik om me heen zie:

 

 

Op het keienstrand voor ons huis

is het deken bijna gecamoufleerd.

 

De lust bekruipt me om het hele strand zo in te pakken

( à la Christo )

Dat zou pas kunst zijn.

 

 

 

       Heb ontdekt dat de middelste stukken van de dachshund daisies
zich ook heel erg goed lenen  als zonnebril.
Laten gegarandeerd geen UV-stralen door.

 

Zou ik het moeten laten registreren bij de kamer van Koophandel:

de dachshundie zonnebril?

 

 

 

                                                           We hebben daar goed gezeten.
                                                           Ondertussen weer thuis.
                                                           Ook heerlijk  met deze temperaturen.  

 

En zelfs  tijdens de vakantie geldt:

een vers geplukt boeket fleurt  de dag.

We logeerden in een huisje in een natuurgebied

met massa's wilde bloemen,

geen kat in de buurt,

dus geen agent om me te berispen als ik met armen vol bloemen uit de duinen kwam

 

 

Dachshunds eerste vliegreis.

Heel gerust is hij niet.

 

Maar hij had wel een heerlijke tijd: