Warm oktoberweekend

Zalig genieten het afgelopen weekend.

De dag begon eerst in mineur vanwege het vele verbeterwerk

Maar toen ging de bel en omdat de echtgenoot

- die trouwens ziek in bed lag- had gemeld dat zijn nieuwe assistente

zou langskomen, opende ik de deur

in de veronderstelling een werkdossier aan te nemen.

 

Half verstrooid (met mijn hoofd bij mijn werk)

zag ik zwarte rijglaarsen, een zwart lederen rokje en blonde haren

en in een licht gealarmeerde roes

(Wat? zo een sexy iemand nieuw op het werk?) kwamen er toch ook tekenen van herkenning:

he? wacht eens even, euh...

wat komt die nieuwe assistente me bekend voor.....

 

Ingrid van Little birdie moet al die wisselende stemmingen op mijn gezicht gelezen hebben

want ze stond geamuseerd toe te kijken.

In plaats van iets te zeggen ,eh!

(haar stem herken ik uit de duizend)

 

Ingrid, me zo overvallen,

is je grootmoedig vergeven want ik heb een supermooi cadeautje gekregen.

Je zei dat je zou blozen als ik je te hard bestoef,

maar allicht ben je al aan het blozen van hierboven

en kan het niet meer erger.

Dus: supermooi ingepakt,

en wonderlijk mooi: Hugo met een monocle

(durft I.  nog zeggen dat het eerst voor iemand anders was

maar vermits die ander een chichi-madam is,

het beter bij mij past,

lees tussen de regels door: Brigitte is allesbehalve een chichimadam)

 

 

De Franse tekst onder de kat, is behoorlijk pittig en gaat over de verhouding van

de grootmachten. Koude oorlog en zo, de zoon, vindt het allicht heel interessant

(de chichimadam misschien ook, maar dat zullen we nooit weten)

Momenteel staat hij in de boekenrek maar hij verdient een betere plaats.
Dikke merci, Ingrid, ik ben er heel erg  blij mee!!

 

 Gisteren in onze tuin:

 

De allermooiste boom in onze tuin is de Amberboom.

Momenteel heeft hij drie kleuren:

oranje, geel en groen.

 

Zou het kunnen dat de zuidkant eerst begint te verkleuren?

Dat valt me bij Amber toch in één keer vreselijk op.

In de tuin hangt nog steeds de guirlande die ik vorige zomer haakte van kapot geknipte plastic tasjes.
Hij blijft mooi blinken in de zon en is nog steeds niet stuk gewaaid.
Hier kan je lezen hoe hij is gemaakt  en hier vind je de tutorial

 Uiteraard heeft Lupus Hugo uit de zetel verjaagd (kijk die zelfvoldane blik!) en het mooiste bloempje van het ogenblik in de tuin, vind ik dit:
(de naam ben ik vanzelfsprekend alweer vergeten):