Bei Heidi auf der Alm

Mijn moeder houdt van kringwinkelen.

Dus gingen we gisteren lekker op stap bij haar in de buurt.

 

Vond ik daar toch WEER een Tirolerlandschap, zeker!

't Is alsof het zo moet zijn!

 

En toen ik mijn ondertussen TWEE Tirolers naast elkaar had,

borrelde het spontaan in me op:

waarom geen Tirolerzetel  knutselen?

 

    Zoals het zwartgelakte bloemenkrukje van hier:


zo maak ik een zetel, met allemaal landschappen en dennen en chalets, en vooral met rode pootjes!
Goed idee?
Ik vrees alleen dat ik dan nog heel veel Tirolerlandschappen zal nodig hebben!
(ooit geraak ik er wel en dan zeg ik tegen Ingrid O.: eat your heart out!)

Op het chaletborduurwerkje stond aan de achterkant: "met veel liefde" gemaakt op kerstdag 1986.

Wat zielig, eh?

Maar geen probleem, lief borduursel, vanaf nu wordt er goed voor jou gezorgd.

Temeer omdat 1986 het geboortejaar van mijn zoon is.

En geloof het of niet: vandaag was ik op stagebezoek in Tongeren en daarna op kringloopbezoek
(  ik zie al enkele wenkbrauwen fronsen: elke dag op kringwinkel?!? is dat niet een beetje erover?, maar dit was uitzonderlijk: gisteren voor de mama en vandaag....na het werk mag ik me toch zeker wel op de plaatselijke kringwinkel trakteren?):
daar lag ook een borduurwerkje met een landschap en rode accenten er op (dat gaat goed bij die rode pootjes van die zetel in aanmaak).
Ik zag het niet supergraag en wou het al laten liggen omwille van de te grote kinderlijkheid en te grote steken, maar ook dit werk had een inscriptie achteraan: hier stond in een trots kinderhandschrift te lezen: ZELF gemaakt , 8 jaar. Oeps, alweer zielig! Maar mee dus (en het gaat ECHT goed gaan bij die rode pootjes, of misschien woudgroene...)

    Sinds een paar dagen heb ik een Instagram-account. LOL.
    Enorm verslavend daarop foto's posten en maar hopen dat er  " hartjes" (of likes) komen.
    Helaas nog niet zoveel daarvan wegens te weinig volgers.

   Dus jongens, kom me zoeken , mijn codenaam op IG= dachshundBrigitte.

   Die heb ik in een opwelling ingegeven toen ik de account aanmaakte en het systeem alle gewone namen weigerde wegens al bezet.  Te weinig tijd om lang na de denken, dus  zomaar wat ingetikt met de gedachte  het later wel weer aan te passen, maar nu weet ik niet eens hoe ik het nog moet veranderen en ben ik ondertussen eraan gewend (gehecht?) geraakt.

Ik ben telkens weer heel nieuwsgierig bij de PING van nieuw bericht  en moet me enorm bedwingen om niet meteen naar de telefoon te rennen (in plaats van heel plichtsbewust mijn lessen verder voor te bereiden  : ( )

 

Vandaag in een hele leuke school in Tongeren een stagiaire bezocht.

In de gangen: het getal  π voluit geschreven:

 

     Ik houd van scholen die kunstwerken van de leerlingen ophangen
     (in deze kon ik alleen maar Jekill & Hyde zien maar weet niet of dat de bedoeling was)  

                                Maar ik was vooral blij te zien dat er ook waardes werden meegegeven:

 

Gisteren bij mama veel eikels geraapt

(heb een plan ermee)

en de lichtblauwe bloempjes

stonden er aandoenlijk te waaien:

 

Kijk het gras eens groeien in de wei.

Binnenkort komen de koetjes,

ik kijk ernaar uit.