Er zijn gewoon geen woorden voor.
zoveel moois in deze wereld
(kijk dat bijtje bij de veldbloemen!)
en dan Nice.
Zo triest.
We hebben vannacht tot half twee het nieuws gevolgd
en vandaag lijkt alles zo onwerkelijk.
Omdat mijn hoofd er helemaal vol van zit
zoek ik afleiding in een tante Ireneverhaal.
Samen met haar op twee verschillende dagen wol geverfd.
Dag 1: bloemboeket voor tante Irène
( mooi beeldje in haar tuin, he? ):
Duchtig gewerkt.
Een pot paars-rozig , een pot geel en een pot blauw:
Eerst op een gaspit koken met zout en kleurstof (boven)
en dan spoelen in helder water met azijn om de kleur vast te zetten (onder)
Tante Irene sleurt met die zware kookpotten
alsof ze een meisje van 17 is.
alle witte gehaakte doekjes krijgen een kleur
ze zullen verwerkt worden in een dekentje
Hieronder een gedeelte van het resultaat van dag 1
aangevuld met een paar wolletjes tapestry
die ik van An kreeg.
Samen moeten ze een lampenkap worden met wilde bloemen erin:
Bij thuiskomst een boeketje op de tafel gezet van de veldbloemen uit Tessenderlo:
Ten slotte het vervelendste werkje:
de wolbolletjes zijn door en door nat en moeten te drogen worden gehangen.
Gelukkig zijn er veel bomen in onze tuin.
(ik heb spierpijn in mijn arm van alles op en af te rollen maar dat hoort erbij :) )
Zelfs de tuinstoelen worden in beslag genomen en met wol "behangen"
de ventjes wachten ondertussen ongeduldig op hun diner.
Dag 2: Ondertussen grote strengen wol van An gekregen
en alweer drie verfkastrols gemixt:
een blauwe, een groene en een roosachtige:
(de rode verf bleek helaas een 'pre-dye" te zijn om spullen van verf te ontdoen,
volgende keer doen wij rood , eh tante Irene?)
En dan maar weer te drogen hangen bij thuiskomst.
De bolletjes moeten nog tussen de bomen maar daarvoor is het momenteel te wisselvallig.
Omdat tante Irene dichtbij mijn moeder woont,
zijn we tussendoor ook nog samen gaan eten.
De cava's hebben we dik verdiend.
Kijk wat een prachtig duo:
Lijkt me inderdaad een goede keuze. Alweer een nieuw projectje, zie.
De foto's bewijzen het: de zomervakantie blijkt heel productief.
Het hele academiejaar lang borrelt alle creativiteit in mijn hoofd maar ontbreekt de tijd
En zodra alle deadlines wegvallen, moet alles ineens eruit.
Die armbanden heb ik al lang willen haken:
(alle bloemen met zelf geverfde wol)
(nu ik die foto hierboven zie, stel ik vast dat de poncho allicht uiteindelijk op mijn armbanden zal lijken, wat ben ik toch voorspelbaar in mijn folklorisme, ik denk ook eraan een kast zwart te verven met gekleurde bloemen erop, misschien dat het toch wel iets erover zal zijn, zeker als ik er met de poncho en de armbanden bij poseer :)
....ja hoor, poncho gevonden op de dag van het gehaakte deken, er zijn soms van die dagen dat alles meezit en je bovendien ook nog een mooie zonsovergoten avond krijgt:
En blijven uw poezebeesten braaf van al die lintjes wol in uw tuin? Indrukwekkend!
BeantwoordenVerwijderenOnze twee katers zijn al oud, he? Hugo 12 en Lou 15. Dat betekent minder speels. De draden interesseren hen niet. Ze blijven zelfs op het terras liggen als er een merel uit hun kom eet pal naast hen.
VerwijderenOnze Lou begint alsmaar meer stijf te worden. Heel hoog springt hij niet meer.
Hopelijk gaat ie nog een poos mee.
Ja wat een trieste dag in de geschiedenis, alweer :'(
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat je op zoek gaat naar iets moois, iets positiefs, iets dat het leven kleur geeft. En dat doen jouw wolletjes zeker! Mooi zijn ze.
Xxx
Ja, je hebt gelijk, de kleurtjes brengen iets positiefs in de donkerheid.
VerwijderenHet is heel triest, ik heb ook tot 1.00 uur geluisterd. En dan sta je toch anders op.
BeantwoordenVerwijderenDesondanks vind ik je geverfde wolletjes wel heel mooi. Het donkerroze vind ik ook wel mooi, al is het niet zo blits als rood.
Zo mooi om je moeder daar te zien genieten!
Fijn weekend, Brigitte!
Liefs, Gerry
Het is vreselijk wat er gebeurt je word er zo verdrietig van.
BeantwoordenVerwijderenDan is het fijn om bij jou te komen en te kijken naar al die mooie foto's en kleurige wolletjes.
En die kast? Ik zou het doen! Lijkt me prachtig! XX Esther
Heel verdrietig ,maar het beste om verder te gaan hoe erg ook .........
BeantwoordenVerwijderenJa,verschrikkelijk wat er in Nice is gebeurd.
BeantwoordenVerwijderenIk ben bang,dat dit niet de laatste aanslag zal zijn.
Groot gelijk,om je ook met de mooie dingen in het leven
bezig te houden...dat moeten we blijven doen,zodat het
goede zal overwinnen.
En wat een ijver,het verven van al de bolletjes wol.
En de foto met je moeder en je tante Irene vind ik toch zo lief.
Groetjes Ans
Waarom toch!
BeantwoordenVerwijderenWat een kleurenpracht als je de foto's 12_13 ziet lijkt het wel of Van Gogh aan het werk is geweest in de tuin .
De gesponnen draden aan de boom geven een magisch effect, het lijkt wel een andere wereld.
gr bi
al die mooie kleurtjes wol doen toch wel eventjes het triest in nice vergeten.
BeantwoordenVerwijderenwat een karwei!chapeau voor tante Irene!!en die armbandjes van jou,wawww vind ik heel mooi en daar zit ook al veel handenarbeid in(gekleurde wol) wat ben jij "een duizendpootje"ook mooie sprei van de kringloop.ik durf het haast niet zeggen maar ik heb hier ene in fijn katoen gehaakt(beige)door de oma van mn man(oud mensje),haakte daar 4jaar aan,we kregen die als trouwkado..maar die ligt te verstoffen op zolder(als je interesse hebt maakt ik eens een foto en stuur ik die naar jou).mooie foto van je mama!,leuke momenten om te koesteren
Laten we hoopvol blijven en troost zoeken in mooie dingen zoals deze projectjes van jou. De creativiteit spat er weer van af.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je afleidende berichtje. Ik heb ervan genoten. Geweldig al die kleuren en kijk uit naar je komende projecten. En je 'kringloop geluk is super'.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Annemieke
Dank voor je afleidende berichtje. Ik heb ervan genoten. Geweldig al die kleuren en kijk uit naar je komende projecten. En je 'kringloop geluk is super'.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Annemieke
regenboog heaven!
BeantwoordenVerwijderenVreselijk de gebeurtenissen in Nice.................
BeantwoordenVerwijderenMaar van je mooi geverfde wolletjes wordt je weer blij......prachtig!
Ik vind je armbanden geweldig, bedenk je dat zelf of heb je een patroon?????
Helemaal zelf
VerwijderenHelemaal zelf
VerwijderenJa, gruwelijk wat er de laatste tijd toch steeds gebeurt. Ik vrees dat het niet snel beter zal worden. Wat een fantastische armbandjes. En wat een vondst die sprei. Mooie kleuren heeft de wol. Wat een karwei on dat zo mooi te krijgen en wat een mooi eindresultaat ook.
BeantwoordenVerwijderenAllé hup ... madam heeft weer een hoop kringloopgeluk gehad! Doen! Die sprei dieprood verven! Sandra heeft gelijk met haar tip. Gaat de echtgenoot dat goedkeuren? Een zwart kastje met geverfde bloemen? Dat zou hier bij ons niet goed komen. De poncho en de armbanden daarentegen wel...(denk ik). Wat een werk dat uitrollen en te drogen hangen na het verven. Is er echt geen simpeler manier? De droogkast is geen optie zeker... en ook niet ecologisch! ;-) Mooie foto van de 2 schoonzusjes. Je mama lijkt enorm te genieten! Fijn toch hé.
BeantwoordenVerwijderenEn wat in Nice is gebeurd is zo gruwelijk... daar zijn geen woorden voor... je kan alleen maar hopen dat dat nooit iemand van je familie overkomt. Echt de foute plek op het foute moment... ik word er echt bang van.
Fijne vakantie nog.
De wol ziet er geweldig uit, wat een prachtige kleurtjes. Ben het er helemaal mee eens om maar op de kleurige dingen te richten.
BeantwoordenVerwijderen