Mijn moedige moeder doet het fantastisch.
Drie maanden geleden krijgt ze te horen dat ze nog max. een jaar te leven heeft en
ondertussen heeft ze haar leven weer helemaal opgepakt,
ze praat ongedwongen over haar ziekte
en stelt ons allemaal op ons gemak.
Verder probeert ze zoveel mogelijk alles te regelen.
Zo is ze haar huis op orde aan het zetten
en geeft ze beetje bij beetje spullen aan kinderen en kleinkinderen mee.
Vandaag was ik bij haar en toen ze merkte dat ik zwarte stof te weinig had voor
mijn nieuw haakwerk van stofjesreepjes ,
zei ze : ga maar in mijn kleerkast kijken , er zit zoveel in
dat ik nooit meer zal dragen.
Het zwart-wit gebloemde zijden stofje zal ik via mijn haakwerk voortaan altijd koesteren.
Terwijl mama in december zich afvroeg of ze kerst wel zou halen,
zou ze nu nog heel erg graag haar 80ste verjaardag meemaken,
die is op 3 maart.
Dat moet lukken, he?
Gelukkig is haar pijn momenteel onder controle,
ze is wel heel vlug moe en slaapt veel,
maar ze geniet nog erg van het leven.
als ik bij haar ben, handwerk ik veel,
ook het vervolg van de misterialane cottages komt hier tot stand:
Momenteel ondervind ik licht technische problemen ermee
maar Jacqueline heeft beloofd me technisch te komen ondersteunen.
Ze zegt dat we er met ons tweetjes er een heldere blik kunnen op werpen
als we een cavaatje (of twee) erbij nemen,
dat geloof ik goed.
Jackie to the rescue
Ondertussen zijn het examens op school en vermits die van mij heel achteraan in de reeks zitten,
heb ik voorlopig veel minder te doen,
er is zelfs tijd geweest om te schilderen (zie twee schilderijtjes hierboven)
Ik geniet van het aparte winterlicht,
en Lola ook.
Op de foto hieronder ligt ze luilekker te maffen
tot grote jaloezie van Lou , die van haar niet mee in de grote zetel mocht.
Dus neemt die arme jongen genoegen met het poefke.
Ja, hij moet luisteren.
Aan een nieuwe lapjesdeken ben ik ook begonnen.
Maar die ligt ondertussen alweer stil omdat ik het meeste handwerk op verplaatsing doe.
Ik geniet ook heel erg van de natuur.
De mix van half winter, half lente, bevalt me heel goed.
Het zijn heerlijke dagen.
Wat heb je toch een heerlijk huis en wat en fijn bericht van je mams...
BeantwoordenVerwijderenX Es
ahhh Brigitte,fijn je terug te horen!ik volg je nog niet zooo lang, maar intens!ik vroeg me al eens af "hoe zou het met Brigitte haar mama zijn",daar ik iets gelijkaardigs meemaakte voel ik me zo verbonden,mn mama is in 5maand tijd gestorven aan een snel woekerende tumor en heeft heeel veel verteld,alles was gezegd tot in de kleinste details toen haar einde naderde,ik ben blij voor je dat je ook zoveel je kan bij je mama kan zijn en samen genieten,elkaars hand es vastpakken enz..ik vind je mama ook een sterke vrouw.je handwerken en schilderijen zijn mooiii alsook je foto's.ik heb ook zo'n supergrote struik(skimea?),die staat hier ook in volle bloei,ik knip daar ook takjes van.veel groetjes van hieruit debora
BeantwoordenVerwijderenDag Debora
Verwijderenja, zulke zaken scheppen een band, he? Hoe lang is het bij jou geleden?
De bloemen zijn geen skimea, maar viburnum.
ik heb het ook moeten opzoeken:
https://en.wikipedia.org/wiki/Viburnum_tinus
Wat heb je toch een dappere moeder! 3 maart gaat zeker lukken zo te horen! Krijg kippenvel van je berichtje, dat ze zo sterk is en al spulletjes verdeelt. Sterkte voor jullie allemaal!!
BeantwoordenVerwijderenAltijd prachtig om je kleurrijke maaksels te zien. Heerlijk, zo origineel en vrolijk.
BeantwoordenVerwijderenVooral fijn om te lezen dat je moeder er zo'n goede tijd van maakt. Dat is zo'n positieve wilskracht, daar heb ik veel bewondering voor.
Ja, ze is erg positief ingesteld. Dat maakt het makkelijker.
VerwijderenHartverwarmend, je mama doet het heel goed. Samen de mooie momenten koesteren.
BeantwoordenVerwijderenIk word blij van al die kleurenpracht.
Lola is blijkbaar de bazige kat in huis, moet iemand de baas zijn.
Dikke knuffel voor uw mama. Xxx
Je moeder is echt heel dapper. Ik hoop dat jullie nog veel tijd samen krijgen en natuurlijk mag ze haar 80ste verjaardag vieren!
BeantwoordenVerwijderenMooimooimooi... Misteria lane maaksels met technische problemen... je wekt mijn nieuwsgierigheid?
BeantwoordenVerwijderenNiet alleen het licht weet je mooi te vangen maar vooral ook de kleuren... je schilderijtjes passen geweldig... lap nog iets wat je kunt! Schilderen! Het houdt niet op jouw talenten!
De poezebeesten spelen hun rol van fotomodel weer optimaal... :-)
Wat een moedige mama... afscheid nemen van haar moet heel moeilijk zijn... zoals je over haar vertelt kan het niet anders of ze is een prachtmens... zij moet afscheid nemen van het leven zelf... hoe zwaar allemaal... ellendig... ik word hier echt verdrietig van...Hoe redden jullie dat toch?
Heel veel liefs
Jij hebt ook massa's talenten.
Verwijderenk wou dat ik kon brood bakken.
Heel knap van je mama. Zo wijs omspringen met de tijd en de energie die ze nog heeft. Drie maart daar gaan we met z'n allen heel hard om duimen. Uit je foto's en bericht straalt rust, hou vast dat gevoel. Dikke kus voor jullie allebei.
BeantwoordenVerwijderenJe moeder is dus heel erg dapper.
BeantwoordenVerwijderenMaar het valt niet mee,voor jullie allemaal.
En ik hoop echt,dat ze in maart haar verjaardag kan vieren.
Wat ben je lekker ijverig bezig.
Al die kleurtjes...echt heerlijk.
Groetjes Ans
Buitengewoon dat je mama zo positief ingesteld is; ik twijfel er niet aan dat ze haar 80ste verjaardag zal vieren. Koester die momenten samen.
BeantwoordenVerwijderenIk kijk er naar uit om je voltooide maaksels en wat in wording is weldra met een heldere blik van dichtbij te mogen bewonderen.
ik houd mijn hart vast.
VerwijderenHet wordt zeker lachen.
The first photo has me thinking of all the blackberries I have been picking. Such joyous colour in your post. is that a red cat I see sitting under little stitched blooms- how clever to knit such whimsy! A tribute to one of the 3...Lola?
BeantwoordenVerwijderenYour Irish chain quiilt is looking grand as well. Busy you may be with your mother, but your crafting efforts put us all to shame. Blessings xxx
I invented the quilt pattern myself. didn't know it existed already. And Irish makes it even more fun, I love Ireland!
Verwijderenyou live in such a colourful home .... beautiful!!!
BeantwoordenVerwijderenxxxx Ale
Wat fijn dat je moeder alles weer een beetje op de rit heeft. Hopelijk mag ze nog lang bij jullie zijn. Ik word toch altijd een beetje vrolijk van jou kleurrijke foto's van je mooie bonte huis :-). Fijne vrijdag.
BeantwoordenVerwijderenlieve groetjes,
Emily
(Casacreaemilia.blogspot.nl)
Heerlijk dat je moeder zo positief is ,geniet maar veel van haar in je vrije tijd,en wat maak je weer leuke dingen en je huis o zo gezellig .
BeantwoordenVerwijderenGeniet van de momenten met je mama. Jullie situatie is zo herkenbaar voor mij. Mijn mama heeft nog 2,5 jaar geleefd na de fatale diagnose. Momenten om te koesteren...
BeantwoordenVerwijderenDat doen we ook, dat koesteren.
VerwijderenEn ik durf er niet aan te denken, hoe het ooit wordt zonder haar. Lukt het bij jou een beetje?
Ik kan nog weinig aan de vorige berichtjes toevoegen... 'n Moedige en dappere mama heb jij! En ik vind de manier waarop jullie allen er mee omgaan heel mooi. Geniet van en koester deze momenten! Je zal dit heel veel horen, maar het is o zo waar...
BeantwoordenVerwijderen'k Zou er veel voor geven indien ik op deze manier afscheid van mijn moeder had kunnen nemen.
Vergeet ook niet op tijd wat momenten voor jezelf te nemen.
Je foto's en maaksels stralen volop positiviteit en vrolijkheid uit.
Koester de mooie momenten samen en geniet ervan. En wat heb je een gezellig huis! Lieve groet
BeantwoordenVerwijderenGeweldige mama!
BeantwoordenVerwijderenOh Brigitte, wat een moedige mama heb je toch, maar jijzelf bent minstens even moedig.
BeantwoordenVerwijderenWat vind ik het erg om dit te lezen.
Het kan echt niet makkelijk zijn om met dat verdict om te gaan, ook niet voor jullie.
Koester jullie momentjes, de positiviteit zal ook wel veel goed doen.
Heel veel liefs.
Wat heb je een geweldige mama !
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat je moeder zo positief is, super!!
BeantwoordenVerwijderenIk heb van jouw foto's genoten; de kleuren, het mooie licht en de poezen natuurlijk ;-). Liefs, Mirjam.
Wat fijn om weer een kleurrijke post van jou te zien/lezen. Super goed van jouw mams. Zó dapper, vooral het onder ogen zien en dan ook nog de kracht hebben om jullie gerust te stellen. Schrik niet als ze nog veel meer gaat slapen.
BeantwoordenVerwijderenMijn paps (dezelfde diagnose en al ruimschoots over de tijd die de artsen noemden) slaapt soms wel 22 uur op een dag. Maar ook hij geniet van de uren dat hij wakker is en bij ons kan zijn. Alleen durft hij het niet zo onder ogen te zien. K. Is een taboe...
Liefs en geniet van het samenzijn met je mams ( maar dat hoef ik eigenlijk niet te zeggen :-)),
Sandra
Oh, dan zitten we in eenzelfde schuitje. Hoe oud is je paps? Hoe lang is bij hem de diagnose al vastgesteld? Heeft hij meer pijn dan in het begin?
Verwijderen82. Gelukkig nooit veel pijn gehad, maar helaas altijd jeuk. Met tijden drijft het hem haast tot waanzin :-(
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij is de diagnose 2,5 jaar geleden gesteld, maar de tumor groeit heel traag en leverwaarden blijven aanvaardbaar. Moet wel zeggen dat we sinds een paar weken in een dip zitten en ik houd mijn hart vast. Van de andere kant; hij heeft ons diverse keren verrast.
Vol bewondering kijk ik maar je schilderijen, knap gedaan hoor!
BeantwoordenVerwijderenNog niet aan gedacht om een heel groot schilderij de maken, met een explosie van alleen maar kleuren?
Geniet van de kleine momenten en blijf ze koesteren
gr bi
Grote schilderijen zijn er ook al. Alleen veel te weinig muren in dit huis. :(
VerwijderenGrote schilderijen zijn er ook al. Alleen veel te weinig muren in dit huis. :(
VerwijderenOplossing : misschien is er wel een plaatsje vrij, waar je les geeft!
Verwijderengr bi
Dikke kussen voor de moedige mama en haar nog moedigere dochter.
BeantwoordenVerwijderenJullie bewandelen jullie pad met elegantie !
Ik moet dringend in gang schieten voor ML cadeautjes .... eerst nog beslissen wat ik ga maken, pfft, de luxe van te kunnen kiezen weegt zwaar :-)
Ik zit al heel de week met syllogismen in mijn hoofd, hoe komt dat toch? ;-)
Tot besluit een simpel schoon paralogismeke :
Alle katten zijn goddelijk.
Brigitte is goddelijk.
Brigitte is een kat.
:-)
haha! Jij bent werkelijk niet te doen op het elegante pad van de woordspelingen.
VerwijderenWat fijn dat je moeder zo dapper is en zo geniet van het leven. Leuk ook om met iets uit haar kledingkast te haken, dat blijft voor altijd bij je.
BeantwoordenVerwijderenDe WL maaksels zien er nu al helemaal leuk uit. Ik ben nieuwsgierig naar het eindresultaat!
O en ik heb even goed nagedacht over jou plan over de kandelaartjes. Daar zou ik never nooit niet op gekomen zijn! Ik denk ook niet dat ik het zou gaan doen maar wie weet....XX Esther
Let maar niet op mij, meestal te veel wilde ideeën. Maar zou wél leuk zijn, toch?
VerwijderenZo één voetje met alleen maar blauwe bloempjes erin, en dan een tweede met gele...mmm, ben je zeker dat je het toch niet eens wil proberen? (als het mislukt, heb je weer een nieuw doel om de kringwinkels af te schuimen...)
Pfff wat een kippenvel verhaal lees ik hier...jou lieve dappere moeder!Wat een dappere vrouw,ik hoop dat ze een geweldige 80ste verjaardag gaat beleden met jullie samen en al die haar lief zijn!Dat moet zo te horen wel gaan lukken ,geniet lekker van het samen zijn...Xx
BeantwoordenVerwijderenbeleden=beleven! ;-)
VerwijderenMoedig is je moeder zeker, heel bijzonder vind ik haar. 80 gaat lukken hoor.
BeantwoordenVerwijderenVerder moet ik je even zeggen dat de wereld er geweldig uit zou zien als we allemaal op zo'n kleurige en creatieve manier naar de wereld zouden kijken als jij doet. Ik vind je foto's echt plaatjes, of het nou met poezen, meubels, gave kussens, je handwerkjes, schilderijen of je natuurvondsten zijn.
Fijne week,
Groetjes
Annemieke
Groetjes
Annemieke