Stitchwork quilt: oude bomma hommage

Ken je de borduurlapjes van de kringwinkel?
Zo prachtige bloemen in piepkleine kleurige steken door een of andere oude bomma met veel liefde gestitcht?

Telkens wanneer ik ze zie liggen, denk ik aan die bomma en  breekt mijn hart
dus koop ik ze (0,25 cent voor eentje !)  en neem ze mee :




Helaas zijn wit en roos niet helemaal mijn kleur
dus in mijn stoffenkast bleven al die prachtstukjes liggen.
Tot ik besloot ze te verzamelen in een patchworkdeken.

Ik heb meer dan een jaar erover gedaan.
Lupus leefde zelfs nog op de oude foto's:

Het is vandaag precies een maand geleden dat onze Lou

is gestorven, en ik mis hem nog elke dag.

Laat ik mezelf opkrikken en jullie een truc leren 

om makkelijker en vooral sneller  heel kleine vierkantjes te maken:

Je stikt lange repen aan elkaar, in drie verschillende soorten:

1) bovenaan links: die heb je twee keer nodig als lijn 2 en 4 van het vierkant

2) onderaan links: twee keer nodig als lijn 1 en 5 van het vierkant

3) lap rechts: 1 keer nodig is het middenstuk (lijn 3) van het vierkant

Snijd  de repen door op 4 cm (in mijn geval)

en leg ze in het vierkant :

Elk vierkant is bij mij in elkaar gestikt  ongeveer 15 cm x 15 cm

De kleine vakjes zijn gestikt ongeveer 3 x 3 cm

Let goed op de "ongeveer"

want vermits "imperfectie" bij dachshundie hoort, 

durven de vierkantjes al eens te variëren,

sterker: naarmate het deken vorderde (en mijn geduld op geraakte)

vloog de meter aan de kant en heb ik op het blote oog verder geknipt

(het is er ook aan te zien : de vakjes lopen niet superrecht :) 

ik vrees dat de beroeps quilters nogal met mij zullen lachen.

      Elk vakje is apart doorstikt en gewatteerd
en verder gebruikte ik als achterkant een donsdeken van de kringwinkel.
Doordat het vandaag erg waait, kan je  ook de achterkant zien.

Alle mensen , wat heeft het me moeite gekost om deze  foto's te maken:
de grote plaid ging alsmaar waaien:

Past hij niet goed bij onze amberboom?

Klaar.

Kingsize plaid.

(hij is op de grootte van ons bed gemaakt, dus naar schatting is hij ongeveer 2m x 2m 40) 

Niet helemaal mijn kleur

maar ik zie hem toch graag.

Prettige zondag allemaal!

Met ons mama naar zee

Ons mama liet weten dat ze de zee nog graag eens een keer zou zien.

Vanwege de mooie weersvoorspelling

trokken we naar Oostduinkerke.

Onderweg stoppen om de lange rit te breken

(chocoladebroodjes en een cafe macchiato in een baanrestaurant)

En dan arriveren op het appartement. 

Schoonzusje en broer hadden cava voorzien.

En ik nam dachshundiebracelets mee voor de vrouwen:

Samen met Jules een fikse strandwandeling gemaakt

en mama kon het kalm aandoen:

Boven zusje,

onder schoonzusje:

Voor vertrek had ik al één slipper

En op het strand en tijdens de autorit heb ik verder gehaakt.

De paarse houd ik zelf,

de roze zijn voor mama (ook klaar ondertussen)

en momenteel haak ik een derde paar voor het lief van de zoon.

(gelukkig heeft die kleine voeten dus dat gaat ook zeer snel)

Ik heb ze gemaakt volgens een super gemakkelijk instructiefilmpje op Youtube.

Je vindt het hier.

Elena Madsen legt het zeer goed uit.

Ondertussen kan ik ze uit mijn hoofd maken. 

En 1 paar is zelfs sneller klaar dan een gehaakt armbandje

(want je haakt ze met naald 6) 

Uiteraard zijn we een ijsje gaan eten

(en hebben we Mojito gedronken)

Mama heeft super genoten

Het water was heerlijk warm, we vonden het jammer dat we onze bikini niet meehadden.

Broer is gaan zwemmen. 

Dachshundiecrochet en dachshundie breiwerk

Zeer productieve vakantie achter de rug.

Niet alleen veel armbanden gemaakt

(zie vorige post) 

maar ook een poncho gehaakt en een cardigan gebreid.

De poncho bestaat uit allemaal granny's.

Geen patroon.

Gewoon alle proeflapjes die in de jaren in een blikken trommel zijn beland,

tevoorschijn gehaald en ze allemaal een grijze laatste ronde gegeven.

De helft zijn bestaande lapjes,

de andere helft heb ik aan het zwembad van Jacqueline gehaakt.

Leuk zo met zijn tweeën:

wij pikken elkaars wol in en

geven elkaar inspiratie.

Jacqueline is bezig (op de foto even niet)

met propellertjes

(sommige mensen zien iets anders erin,

neen we noemen geen namen...)

Zo steekt de poncho in elkaar.

Let op: er is nog een hele brede boord rond gehaakt (zie foto 1)

Tussendoor voor de geïnteresseerden:

ons mama is de laatste dagen heel erg moe

maar gelukkig lijdt ze (tot op heden) weinig pijn.

We nemen haar veel mee uit.

Dan geniet ze.

Dan: tweede project van de afgelopen maanden.

In Frankrijk heb ik mijn breiwerk voltooid.

De  glooiende heuvels op de achtergrond 

en een megabloementuin,

inspireerden me geweldig tot grillige bloemen.

Zonder  patroon ook.

Geen tellen dus.

Carla , Sandra en Kris,

neen hoor, de warmte doet  me niet tellen   :)

Dit is de maand juli, samengevat op Instagram:

Dachshundie bracelet

Lang geleden, he?

Vanwege de drukke en warme zomer

weinig blogtijd gevonden.

Omdat een aantal mensen me vragen naar het 

patroon voor mijn dachshundiearmbanden

onderneem ik hier een poging tot uitleg.

Voilà,

vraag gerust in geval van onduidelijkheid.

Het is eigenlijk super eenvoudig.

(hopelijk heb ik de juiste vaktermen gebruikt  :)  )

Belangrijk:

gebruik max.  naakhaald 2,5

Een dikkere naald maakt de armband te breed.

De gebruikte wol varieert van 2 tot 3.

En nu allemaal aan het haken,

deze Indian Summer vraagt om bloemenarmbanden.

Veel succes!

Tot binnenkort

Liefs van Brigitte

Zo triest in Nice, wol als afleiding

 

Er zijn gewoon geen woorden voor.

zoveel moois in deze wereld

(kijk dat bijtje bij de veldbloemen!)

en dan Nice.

Zo triest.

We hebben vannacht tot half twee het nieuws gevolgd

en vandaag lijkt alles zo onwerkelijk.

 

Omdat mijn hoofd er helemaal vol van zit

zoek ik afleiding in een tante Ireneverhaal.

 

Samen met haar op twee verschillende dagen wol geverfd.

 

 

Dag 1:  bloemboeket voor tante Irène

( mooi beeldje in haar tuin, he? ):

 

Duchtig gewerkt.

 Een pot paars-rozig , een pot geel en een pot blauw:

Eerst op een gaspit koken met zout en kleurstof (boven)

en dan spoelen in helder water met azijn om de kleur vast te zetten (onder)

 

Tante Irene sleurt met die zware kookpotten

alsof ze een meisje van 17 is.

alle witte gehaakte doekjes krijgen een kleur

ze zullen verwerkt worden in een dekentje

 

Hieronder een gedeelte van het  resultaat van dag 1

aangevuld met een paar wolletjes tapestry

die ik van An kreeg.

Samen moeten ze een lampenkap worden met wilde bloemen erin:

 

 

 

 Bij thuiskomst een boeketje op de tafel gezet van de veldbloemen uit Tessenderlo:

 

 

Ten slotte het vervelendste werkje:

de wolbolletjes zijn door en door nat en moeten te drogen worden gehangen.

Gelukkig zijn er veel bomen in onze tuin.

(ik heb spierpijn in mijn arm van alles op en af te rollen maar dat hoort erbij :)  )

 

 

 

Zelfs de tuinstoelen worden in beslag genomen en met wol "behangen"

de ventjes wachten ondertussen ongeduldig op hun diner.

 

 

 

 

Dag 2: Ondertussen grote strengen wol van An gekregen

en alweer drie verfkastrols gemixt:

een blauwe, een groene en een roosachtige:

(de rode verf bleek helaas een 'pre-dye" te zijn om spullen van verf te ontdoen,

volgende keer doen wij rood , eh tante Irene?)

 De lichtroze strengen hebben maar even in het water gekookt en voor de paarse is er wat extra navy-blue in de pot gegaan. Het groen is een super mooi diep boswachtersgroen.

 

En dan maar weer te drogen hangen bij thuiskomst.

De bolletjes moeten nog tussen de bomen maar daarvoor is het momenteel te wisselvallig.

 

Omdat tante Irene dichtbij mijn moeder woont,

zijn we tussendoor ook nog samen gaan eten.

De cava's hebben we dik verdiend.

 

Kijk wat een prachtig duo:

 

    Niet alleen happy van al de geverfde wol, ook van mijn kringloopgeluk. Deze prachtig gehaakte megagrote bedsprei lag er zomaar. Misschien iets te wit (bleekgeel) voor mijn doen, maar er is altijd tante Irene nog. Samen met haar zoek ik wel een gepast kleurtje. Sandra raadt me wijnrood aan.
Lijkt me inderdaad een goede keuze. Alweer een nieuw projectje, zie.

De foto's bewijzen het: de zomervakantie blijkt heel productief.

Het hele academiejaar lang borrelt alle creativiteit in mijn hoofd maar ontbreekt de tijd

En zodra alle deadlines wegvallen, moet alles ineens eruit.

Die armbanden heb ik al lang willen haken:

(alle bloemen met zelf geverfde wol)

 Momenteel borduur ik felle bloemenguirlandes op een zwarte poncho van de kringwinkel
 (nu ik die foto hierboven zie, stel ik vast dat de poncho allicht uiteindelijk op mijn armbanden zal lijken, wat ben ik toch voorspelbaar   in mijn folklorisme, ik denk ook eraan een kast zwart te verven met gekleurde bloemen erop, misschien dat het toch wel iets erover zal zijn, zeker als ik er met de poncho en de armbanden bij poseer  :) 
....ja hoor, poncho gevonden  op de dag van het gehaakte deken, er zijn soms van die dagen dat alles meezit  en je bovendien ook nog een mooie zonsovergoten avond krijgt: