woensdag 16 september 2015

Weven in een kader van een kringwinkel schilderij: als dat geen upcycling is :)

 
Deze dagen ben ik met één smak terug geslingerd in mijn kindertijd.
Op de lagere school, vanaf het vierde leerjaar,
moest iedere leerlinge een mini-weefgetouw meehebben in de klas
(mijn vader heeft nogal geduveld toen,
hij was de timmerman van dienst ,  net zo'n imperfectionists als ik ,
en sloeg alle nagels krom)
 
De afspraak ging als volgt:
wie klaar is met zijn rekensommen of met schrijfoefeningen,
mag tussendoor wat weven.
 
Jongens, dat moesten ze me geen twee keer zeggen,
je kan niet geloven
hoe snel ik gerekend en geschreven heb,
want dat weven,
dat deed ik supergraag.
 
Ik was toen al erg gefascineerd door wat kleuren allemaal met een mens doen
en in die tijd heb ik heel veel tapijtjes geweven.
 
(ik heb geen idee waar mijn moeder ermee gebleven is,
ik zou die heel graag nog eens zien)
 

 
Moeilijk uit te leggen hoe het menselijk brein werkt,
maar toen ik deze week weer eens een schilderijtje van de kringwinkel
had gedemonteerd,
en een leeg kader voor me had,
bekroop me ineens de zin om er nagels in te kloppen
(om de één of andere reden kwam het me nog precies voor de geest
hoe dat bijna vijftig jaar geleden in zijn werk ging)
 
Je hebt gewoon dus een houten kaderwerk nodig,
en klopt daarin de nagels op een afstand die je wil.
De mijne staan een 0,75 centimeter uit elkaar.
 
Dat meten met een latje was voor mij het moeilijkste deel van
de opdracht.
 
 

 
Eenmaal de nagels geklopt,
span je de verticale  draden .
Het leukst werkt het met verschillende kleuren gespannen wol.
 
 
 
En als de verticale draden gespannen zijn,
dan neem je gewoon een dikke naald en ga je horizontaal op en af.
(je neemt één draad op, en de volgende niet
en zo door,
en voor de rij erna doe je het precies andersom)
 
Als je van kleur wisselt, knoop je gewoon de twee draden aan elkaar,
de uiteinden verdwijnen gewoon vanzelf in de horizontale lijn.
 
Ik heb gemerkt dat het resultaat mooier is,
wanneer de gespannen draden dikker zijn dan de draden die je erin weeft.
 
Het is werkelijk ideaal voor wolresten,
die kan je gewoon allemaal erin kwijt.
 


Deze dagen vergaap ik me aan de theatrale luchten.
Niet te geloven wat die allemaal doen.
 
Ik ben meer een zomer- dan een herfstmens
maar voor deze wolken ga ik toch voluit.
 
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik langs landelijke wegen
van, de school naar huis rijd,
en stap regelmatig uit mijn auto om foto's te maken:

 
 
Ondertussen ben ik in de weer met een cadeautje voor de dierenminiswap
die door Mims tasjes wordt georganiseerd.
Bovenstaande foto is een kleine tip van de sluier
 
 

26 opmerkingen:

  1. Prachtig tasje heb je gemaakt... wat ben jij toch een krak in originele dingetjes! Ik zou toch maar eens heel hard over dat winkeltje nadenken! Topidee voor ooit eens... Prachtige wolkenluchten deze week... die met die mooie boerderij op de achtergrond is helemaal "schoonerst"... op Anneke haar fietsroute? Tessenderlo dan?
    Dierenminiswap? Mijn initialen ... die heb je al zie ik! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anneke is ook komen fietsen in Hasselt, he?
    Deze boerderij en dat mooie hooirollenveld liggen vlakbij ons huis. In de mooie "Kattendansstraat". Ik kom er steeds voorbij wanneer ik ga joggen (iets minder deze dagen met die regenbuien tussendoor)

    En wat die originele dingen betreft: ik probeer graag zoveel mogelijk uit, onverzadigbaar eigenlijk :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O heerlijk dat weven ,ik kom er momenteel niet aan toe maar eerdaags ga ik weer aan mijn weefgetouw beginnen genoeg plannen ,hoor ik steeds maar roepen ,,......kom weven kom weven

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Schitterende luchten inderdaad.
    En wat leuk,om op deze manier iets moois te weven.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geweldig idee, ik was me net aan het afvragen of je een latje gebruikt zo hebben of niet haha. ;-)
    Slim van de juf, dat weven. Zo kon ze de kinderen die graag weefden motiveren om door te werken haha. ;-)
    Prachtige wolken, maar ik vind het zo jammer dat het al zo snel donker wordt..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ach wat leuk! Ook hier komen de herinneringen aan de schooltijd terug... Ik gebruikte een deksel van een schoenendoos en knipte spleetjes in de randen waar ik de wol in spande :-)) Vond ik véél leuker dan haken toen!! :-)))
    Prachtige wolkenluchten. Jij hebt he beter gedaan dan ik; ik baal dat ik nog geen foto's gemaakt heb. Komt misschien nog :-))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja, een schoendoos is ook een goed idee, of iets anders van vrij dikke karton.

      Verwijderen
  7. Dat lapje weefwerk is prachtig ! Eat this Kaffe Fasset en Tricia Guild, B. Dachshundie is going to take over the market !

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Aha. Dus... er is eindelijk nog eens een borduurwerkske opgedoken in de kringloop ? Enfin, dat deduceer ik uit het hele kader-verhaal... Ge had onlangs inderdaad gelijk, ik heb in Hasselt ook geen borduurwerkskes meer gezien de laatste tijd ! En nu ik er over nadenk, eigenlijk in geen enkele kringloop meer...
    Uw weef-experiment is geslaagd, enorm goed geslaagd zelfs. Hoe doet ge dat toch, dat alles wat gij maakt, altijd lukt, en altijd die typische dachshundsfeer uitstraalt ?
    En moest ge u willen wagen aan een groter weefwerk, ik heb hier nog een vrij grote kader staan (90 op 50 ofzoiets), dus dan geeft ge maar een schreeuw ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik kom uw kader niet pikken, hoor,
      span jij daar maar veel draden in om een mooi tirolerwerkje te weven :)

      vandaag toevallig nog een huisje in lentelandschap in de kringwinkel gevonden (kijk maar op IG) ik hoop dat het toevallig niet uw goesting is :)

      Verwijderen
    2. Waarschijnlijk hebt ge mijn reactie op IG al gelezen :-(((
      Ik wíst gewoon dat ik ging afgestraft worden met weg te blijven uit de kringlopen, snif snif..
      Maar het is u gegund zunne - ik weet dat gij daar weer iets mooi mee gaat maken !

      Verwijderen
  9. Oooooh! Nu heb ik ook zin om te gaan weven. Vraag me af of ik dat eigenlijk ooit met wol gedaan heb? Wel veel met papier. Dat waren van die velletje met verticaal allemaal snedes erin en dan kon je de stroken met een speciale papierweefnaald erdoorheen halen en kreeg je eenmooi gekleurt papier matje.... Lang geleden. Maar zo'n kader met spijkers dat kan ik ook wel maken! Latjes genoeg!
    Fijne dag! Liefs Ivon.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh, dat is pure nostalgie voor mij, zo'n "weefding" had ik vroeger ook. Mooie creatie.
    De luchten zijn prachtig de laatste dagen, gisteravond kleurde de licht roze. Volgens mijn vader is er dan wind op komst.
    Ik denk dat hij gelijk had .....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ooh dat vond ik ook zo leuk vroeger!
    Mooi zeg al die kleurtjes.....
    Ik kan ook geen genoeg krijgen van die spectaculaire luchten, schitterend!
    Liefs, Mirjam.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mooie luchten! En zo mooi je weven!!! Goesting :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. onvervuld verlangen is het ergste!
      Zo wat spijkers kloppen, kan iedereen,
      gewoon even minder visjes haken en de wol gebruiken om visjes te weven :)

      Verwijderen
  13. Ook hier word ik gelijk terug gebracht naar mijn jeugd! Weven, dat moesten/mochten we op school ook.
    Dat was toen al leuk. Ik denk dat je veel mensen op een idee hebt gebracht. Ik denk dat ik eerdaags ook maar eens de garage in duik op zoek naar spijkers en een frame.
    Ja en ook hier in Groningen bijzonder mooie luchten. (en heul veul regen vandaag.) XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Esther,

      Wat fijn dat ik erin slaag én je terug te voeren naar je jeugd, én je op ideeën te brengen. :)

      Verwijderen
  14. Hoe mooi is dit weer, en zo typisch jij! Toeval moet lukken dat mijn moeder enkele weken terug een weefgetouwtje van mijn grootmoeder heeft teruggevonden (niet veel meer dan een kader en nog wat andere houten onderdelen). Ik was meteen al kandidaat om het in huis te nemen. Maar vooralsnog staat het in de garage bij mijn moeder. Eerst eens mijn berging opruimen en een deel naar de kringloop of het containerpark brengen, voordat ik het in huis haal.

    Bij ons op school werd er niet meer aan weven gedaan. Wie vroeger klaar was, kreeg gewoon extra oefeningen of mocht een of ander taakje voor de juf / meester uitvoeren. Maar toen ik als vijfjarige met mijn grootouders op skivakantie ging, was ik ziek en werd ik voor het raam geïnstalleerd met weefmatjes. Mocht ik moederziel alleen kijken hoe mijn grootouders, tantes en zus buiten aan het skieën waren. Weven als zoethoudertje...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Saaie school, zeg, nog meer oefeningen voor hen die het goed doen, dat is geen motivatie. Ik zou het dan eerder trager doen.

      En oh! Wat zielig , jij met je weefactiviteiten aan het besneeuwde raam, ik zie het zo voor me. Ik kan me voorstellen dat weven bij jou negatieve associaties oproept dan.

      Verwijderen
    2. bijna zo zielig als het meisje met de solferstokjes...

      Verwijderen
  15. Pure verwennerij zijn deze heerlijke kleurrijke foto's weer. Als je al een beetje somber zou zijn, dan wordt je terstond van deze plaatjes weer helemaal vrolijk. Heerlijk tasje heb je van je weeflapjes gemaakt en die luchten... man, wat mooi.
    Alvast een heel mooi weekend,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Leuk, je weefwerk. Had je wel netjes al je sommen en taalopdrachten af voor je eraan begon? ;-) Wat zal je vaak hebben zitten mijmeren over je kindertijd terwijl je aan het weven was.
    Prachtige foto's deel je met ons, dank je wel daarvoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Geweldig mooie luchten en prachtig weefsel.. ben benieuwd wat je vandaag gaat produceren tijdens het vilten.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Jeugdsentiment dat weven...ook voor mij inderdaad!En wat is het toch heerlijk he om mooie plaatjes te schieten!Even with a smartphone,ha,ha....

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...