Het nieuwe jaar begint vol kommer en zorgen.
Om te beginnen verzwakt mijn moeder heel erg.
We bezoeken haar zoveel mogelijk en omringen haar met warmte.
Dan is er ook nog Hugo.
De laatste kat van ons drietal.
In juni hebben we Lola verloren,
daarna in oktober onze Lou
en nu blijkt ook Hugo ongeneeslijk ziek.
Vanwege een tumor in zijn ruggengraat
is hij helemaal gedesoriënteerd en
kan hij niet meer lopen.
Momenteel heeft hij iets minder pijn doordat hij een cortisonen behandeling krijgt.
Ik neem hem vaak in mijn armen en draag hem overal naartoe
zodat hij nog kan genieten van zijn lievelingsplekjes.
Hij is nog steeds erg graag buiten
maar vermits het vriest,
haal ik hem na tien minuten weer binnen.
Hugo ligt graag naast me te kijken naar wat ik zoal uitvoer.
Veel handwerk want dat is gemakkelijk op ziekenbezoek bij mijn moeder
Ter afleiding gebeurt er zo nu en dan wat.
Met oudejaarsavond kwam een groot deel van de familie bij ons feesten
Uiteraard ging dan de tafelbekleding compleet dachshundie:
En gisteren ontving ik een super remedie tegen zorgen:
Collega's/goeie vriendinnen Jacqueline en Els kwamen lunchen.
Ze hadden allebei enorme zakken met handwerkspullen mee
en ze droegen ook exact dezelfde schoenen:
Onder het nauwlettend oog van onze drie katten
hebben we het nieuwe jaar feestelijk ingezet
Jacqueline vond dat ik een Chippendale verdiende.
(Allez dan maar )
We hebben de hele namiddag gehandwerkt:
Jacqueline omzoomde haar schitterende plaid à la Sophie Digard
dit moet nog iets worden:
En dit zijn de dingen van ons drieën te samen:
En Jaqueline maakte voor mij een paar bordeaux lapjes
(half van stof, half van wol)
waarrond
ik dan een boordje haakte
en allicht komen er daar wat lapjes in bloemenstof bij om het geheel af te ronden.
Dan wordt het een kussen
(of misschien een tas, al heb ik er net al een andere gemaakt)
Een paar dagen geleden lag er sneeuw.
Dat leverde mooie plaatjes op.
Ze voorspellen nog meer wits voor deze avond.
Ik kijk daarnaar uit.
