Toen mijn blog startte in 2013,
kwamen we net terug van wintervakantie
en Henk Dachshund was erbij.
Henk is ooit gebreid voor de dochter en ze neemt hem
overal mee naartoe.
Vandaar de blognaam: home is where the dachshund is.
Overal waar de dachshund komt,
creëren wij een tijdelijke "dachshundie home".
1. Om te beginnen wil dat zeggen:
veel boeken:
Gelukkig zijn we met de wagen
(mét dakkoffer )
want met het vliegtuig riskeren we nogal eens overgewichtboete
(ja, we hebben een e-reader,
en ook boeken op iPad
maar neen, dat leest niet fijn aan een zwembad)
2. Een vakantieplaats wordt ook maar een "thuis" ,
als hij een tuin heeft,
liefst met veel bloemen:
3. En in die tuin wordt er
(hoe kan het anders?)
gehaakt:
Tussendoor even het 'kleine' minpuntje van de tuin :
SLANGEN...
Echt waar.
Grote.
Ik heb er twee gezien.
De eerste 2 dagen fotografeerde ik regelmatig op mijn buik liggend in het gras ,
dat levert dan zoiets op:
(wie goed zoekt,
vindt misschien mijn groene vriend :) )
Op dag 3 wilde ik me net leggen toen het gras voor mij op een
vreemde manier open waaierde,
even registreerde mijn verstand het verschijnsel niet goed,
maar toen ik iets heel lang groen in één zwierige slidderbeweging op de vlucht zag gaan,
wist ik het wel..
Hoewel ik absoluut niet bang ben ingesteld , meen ik me te herinneren
een oerkreet te hebben geuit
(iedereen sliep nog,
niemand kwam ter hulp)
in dat grasveldje (gelukkig een eindje van ons huisje met veilig omzoomd terras)
ben ik daarna niet meer gaan zitten (voordien wel)
of liggen (voordien wel, stel je voor dat ze toen was langsgekomen)
Dag 4:Oké, niet meer in het hoge gras,
dan maar wandelen in de olijfboomgaard.
Leuk, ook veel wilde bloemen,
zit ik zaadjes in een omslag te stoppen
en zie ik vanuit mijn ooghoeken iets uit een olijfboom vallen,
en WEER haastig wegslidderen
Weer een oerkreet.
Een zwarte slang.
Langer dan die van dag 3,
zeker anderhalve meter.
He, moet dat nu echt?
Toevallig kwam de eigenaar van het huisje die dag langs,
hij stelde ons gerust en zei dat de lange slangen
(die groene en die zwarte dus)
compleet ongevaarlijk zijn
en heel erg bang zijn en wegslidderen
zodra ze mensen horen
(veel lawaai maken dus)
Terloops voegde hij eraan toe dat we misschien moesten opletten
voor de kleine met de driehoekige kop
( adders bedoelde hij )
want die bijten
(maar slechts iets pijnlijker dan een wespensteek,
en indien er een allergische reactie zou volgen,
het ziekenhuis is vlakbij,
ja we waren, echt wel gerustgesteld, :()
Oké: op dag 5, 6 , 7 en alle andere volgende,
voor alle zekerheid toch maar bij de stenen rand van het zwembad gebleven
(want slangen houden zich schuil in gras)
Bij het zwembad blijven, is niet zo'n zware opgave,
want er is een eindeloos zicht,
de (grote) kinderen spelen:
de mama leest en zwemt:
op de loungers evenmin gevaar
en op de foto hieronder ziet de aandachtige kijker
de dochter en haar lief
en ook een stukje echtgenoot:
Geen slang meer gezien na mijn twee close encounters,
wel
extreem mooi Italiaans erfgoed bezichtigd,
te veel om op te noemen:
indrukwekkende steden,
prachtige duomo's,
een oude bibliotheek,
musea,
kloosters,
campanilees,
het huis van Dante,
de ponte vecchio
en pleinen
(dat van Siena, is één van de mooiste ter wereld)
tutta la chiesa,cupola.fasto intelligente di architetti dell'epoca,colonne con marmi eleganti ,altari laterali tutti pregevoli.una delle chiese più belle
Vakantie is spellentijd.
Niets zo fijn om de sfeer erin te krijgen
De dochter kocht via het internet Kubb
(je moest de pakjesbrenger zien zweten toen hij ermee aan de voordeur stond)
een nieuw spel om met z'n allen te spelen
(Kubb uit te spreken als 'boob(s)")
bedoeling: de paaltjes van de tegenpartij met één doelgerichte worp omvergooien
zonder daarbij de koning te raken
en toevallig schijn ik goed daarin te zijn,
een verborgen talent ontdekt.
(jaja, Kris, ik weet dat ik niet kan bowlen,
maar nu was er geen brute kracht nodig
maar gewoon precisie en om één of andere reden
zijn de vrouwen daarin beter dan de mannen)
spelregels Kubb vind je
hier
heel leuk:
qwirkle: (klikken op de link voor de spelregels)
En elke dag kwamen langs:
twee katten
en twee border collies
Het allermeest ben ik onder de indruk geweest van ons hotel in Baden-Baden onderweg
(we hebben de rit niet in één keer afgelegd):
volledig omringd door wijnvelden:
overal ranken in gouden licht,
Extreem mooi.
Bijna tot ontroerens toe.
Ciao a tutti
