zaterdag 31 januari 2015

Handbeschilderd porselein en lapcat

 
 
 Handenarbeid werkt bij mij erg rustgevend
na geestesarbeid.
Daarom schilder ik 's avonds na het schoolwerk
al eens een bordje of een kopje:
 
 
 
 
Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken,
op sommige momenten zie ik ze graag,
maar soms ook weer niet.
Voorlopig nog niet helemaal overtuigd,
en vraag me af of ik ermee moet doorgaan
(nog veel porselein en nog veel porseleinverf over)
 
Van onze Lou ben ik wél overtuigd,
kijk wat een worstje;
 
Onderstaande foto is genomen vlak voor ik ging lesgeven,
hij wou maar niet van mijn schoot af
en ik kon het niet over mijn hart krijgen
hem eraf te duwen.
Ze kunnen ZO lekker zijn, eh?
 
Onze Lou wordt dit jaar 14.
Hij lijkt alsmaar meer te slapen,
ik weet niet of dit een slecht teken is
(was vroeger super actieve kat)
hopelijk is hij nog heel lang bij ons:
 
 
 
Heel veel genot haal ik ook uit mijn ochtendwandelingen
om mijn hoofd leeg te maken voor de komende dag.
Bij ons vlakbij is er een perenboomgaard
waar de zon erg mooi opkomt,
het geeft een tikkeltje het vakantiegevoel, toch?




 

donderdag 29 januari 2015

Tango Penelope

 
 
Gisteren nog eens bij ons mamaatje geweest.
Ze ziet er de laatste weken bijzonder goed uit,
ze eet weer normaal,
piekert minder,
en heeft opnieuw zin in het leven,
op haar vraag zijn we zelfs aan het knutselen gegaan.
 
In het naar huis rijden, kon ik het niet laten,
ik kwam voorbij de kringwinkel van Tessenderlo,
en het was tien minuten voor sluitingstijd,
dus ik suste mezelf met het feit dat ik op die tijd toch
niet veel zou kopen.
 
Stond daar toch wel een prachtige, geborduurde, Spaanse madam, zeker.
En vlak ernaast,
als door het toeval erbij gezet,
een stoel waarvan het zitvlak 2 vingers smaller is dan het schilderij,
de danseres wordt dus op de stoel genageld.
Maar eerst krijgt de stoel nog een kleurtje dat bij
de kleuren van de madam past,
voorlopig zie ik hem in het blauw van het huis op de achtergrond
(maar ik verander nog 1000 keer van gedacht,
dus ga daar maar niet te erg van uit)
 
 
 
 

 
 Bij het demonteren van het borduurwerk,
zag ik dit op de achterkant staan.
Ik ben telkens weer aangedaan
door aandoenlijke inscripties op andermans kunstwerken.
 
Zou Erik Janssens het schilderij hebben geborduurd op 15 januari 1978?
(In dat geval wil ik hem absoluut leren kennen)
 
Of heeft hij alleen maar het timmerwerk ertegenaan geklopt?
(voor zijn moeder,
of voor zijn zus?)
 
Iemand in de geburen van Tessenderlo:
wie kent er een Erik Janssens die in '78 borduurde?
Zeg dan maar tegen hem dat er super goed voor zijn kunstwerk wordt gezorgd:
ik heb misschien de nageltjes er een beetje ruw uitgetrokken
(waarom waren er dat zo oneindig veel, Erik?)
maar daarna heeft het een lekker bad gekregen
(wat kwam daar veel stof van af, zeg!)
en schitteren de kleuren weer net zoals bijna 40 jaar geleden.
Nog ontdekt bij het wassen;
de borduurtekening heet blijkbaar:
T A N G O   P E N E L O P E
 
zou Penelope,
de naam van de tango
(mmm, onwaarschijnlijk)
of de naam van de Spaanse zijn?
(nog onwaarschijnlijker)
En heeft Erik Janssens zich ook die vraag gesteld toen
hij het borduurwerk aan het inkaderen was?
 
En bovenal wat zou Erik Janssens zeggen,
als hij deze blogpost zou lezen?
 
Zelfs al wordt mijn zitvlakgeborduurde en geverfde stoel
helemaal niets,
dan nog,
heb ik mijn geld al terugverdiend van
alle verhalen die er ondertussen doorheen mijn hoofd gingen
 

  
Deze dagen zijn de mooiste dagen van het jaar qua licht.
De zon zit precies goed in de namiddag
en geeft alles een gouden glans:
 
 
 
 
Ooooh!
En dan vergeet ik nog het prachtige Japanse stofje van Marloes
door de postbode netjes in de bus gedeponeerd.
Het muntig-pistacherig groene matcht wonderwel bij de Japanse landschappen.
Dikke , dikke dankjewel Marlies,
ga nog maar heel veel wandelen met Grace
(dan kom je voorbij de brievenbus en denk je aan mij!
 
Ik weet ondertussen wat de Japanse lapjes gaan worden,
ik heb de buurman aan het timmeren gezet
en eenmaal de buurman aan het timmeren,
is er geen weg terug..
 
(voorlopig nog een verrassing)
 
 
    Vandaag gedichtendag.
Ook op school hangt er heel wat poëzie.

Mijn favoriet van vandaag is
Rien Vroegindewey
(wat een mooie naam, eh?)
 
"Poëzie is voor mij het verhaal
Dat men mij vroeger vertelde
Van een man die op zijn zolder
Een vliegtuig van beton gebouwd had
En trots tegen iedereen zei
Dat het wel kon vliegen
Maar niet door het dakraam kon"
 
 
(bron: Een vliegtuig van beton/De Bezige Bij)
 
 
 

                                             


 Hiermee begon ik vandaag mijn les:

 

maandag 26 januari 2015

Uilenblik van Hugo

      Terwijl ik mijn Japanse stofjes naast elkaar leg
     en maar niet kan beslissen wat ik ervan wil maken
     (op dit ogenblik is het een poef in mijn hoofd,
maar ik ben nog niet helemaal overtuigd,
wie heeft er extra suggesties,
neen , geen parasol, Inge!)
zit Hugo als een jongenmetdezwavelstokjes aan het raam te turen
(bij het binnenkomen vraagt hij zich af wat ik zie in deze zaken)
ik had hem niet eens in de gaten,
zo geconcentreerd was ik op de afbeeldingen.
 
Op de bovenste foto heeft hij zijn "UILENblik " weer op.
Dat is een lichte mengeling van verontwaardiging en verwondering.
Hugo is daarin zeer goed.
 

 
 
 
Granny squares naast een lief vogelenspoor in de sneeuw
en warme oranje tulpen binnen
(in een handgeschilderde vaas)
twee absolute uitersten.
 
 
 
 
Bij het openen van de slaapkamergordijnen is dit altijd het eerste wat ik zie:
de opkomende zon
(prachtig geschakeerde kleuren in de winterlucht)
Eik van de ene overburen,
en het puntdak van de andere overburen
(zo besneeuwd heeft het allemaal een ander cachet, eh?
het verdwijnt razendsnel, bijna niets meer over)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

zaterdag 24 januari 2015

Wonderlijk, wolllig en wit

Wonderlijk wit was het vanochtend toen ik het ochtendlicht binnenliet,
het maakte  de ontbijttafel extra feestelijk,
zeker ook omdat de twee kinderen- en het lief van de dochter mee aanschoven.



 
Hugo, sneeuwbeest, buiten niet weg te slaan
en Lupus exact het tegenovergestelde,
die bekijkt het vanuit een warmer perspectief
(hij wordt dan ook al een dag ouder,14 jaar al)
 
Heb maar veel kaarsjes aangestoken,
en namiddag deed de zon er heel even een schepje bovenop:

 
De shampoo-guirlande blijft een voltreffer,
niet alleen weerkaatst hij in de zomer mooi het licht,
in de winter is hij ook prachtig bevroren!



Veel vogels vandaag.
Kan iemand mij vertellen of die bruine boven en hieronder een winterkoning is?




Wie kan zien  wat Hugo hier heeft gevangen?

 

vrijdag 23 januari 2015

To die by your side is such a heavenly way to die

 
 
 
 


 
Kennen jullie "Kooitje" van Buddingh
Mooi is een kooitje
met een kanarie erin

heel mooi ook is een kooitje
met een parkiet erin

met een merel erin, met een kolibri erin
een slavink erin, een bos wortelen erin,
blokjes marmer erin, een glas water erin

   maar het mooiste is eigenlijk
een kooitje met niets erin.      
=== Cees Buddingh'===  
 Vrije adaptatie:
 
Mooi is een woonkamer
   met veel kussens erin

heel mooi ook is een woonkamer
   met een kat erin

met een wolmand erin, met een handwerkje erin
een lichtstraal erin, een bos rozen erin,
   TWEE katten erin, een glas mojito erin

   maar het mooiste is eigenlijk
een woonkamer  met VEEL erin.      

 
Ik ben zomaar wat aan het haken met mijn nieuwe wol,
dit kan toch niet WEER een kussen worden.
 
Wie geeft me een suggestie waartoe de granny's kunnen dienen?
En verder krijg ik ook graag een suggestie
voor de Japanse lapjes hieronder.
Ze zijn van (vrij harde ) stof en ik vond ze gisteren in de kringwinkel voor een prikje.
Qua kleuren gaan ze wonderwel bij elkaar.
Ik dacht eerst aan een quilt, maar daarvoor zijn ze net niet zacht genoeg.
 
Via Instagram heeft Inge  van de blog Pixie me al bezworen
er deze keer GEEN kussen maar wel een parasol van te maken.
Dat zou inderdaad zeer mooi zijn,
maar die lat ligt me iets te hoog.
Graag betere (dit wil zeggen meer realistische ) suggesties.
 
 




 


 
 Deze werk waren er nog examens op school, geen les moeten geven,
keihard aan cursus geschreven (geloof het of geloof het niet, Kris!),
en veel jeugdliteratuur gelezen. Hier mijn werktafel zoals ze er gemiddeld uitziet op die momenten:

 


 
Een stuk van de cursus jeugdliteratuur gaat over het gebruik van songteksten in de les.
Toevallig stond bovenstaand artikel in DE STANDAARD een paar dagen geleden,
en heel toevallig  is de tekst uit mijn top-tien van allerbeste liedjes ooit. Ben dol op The Smiths.
Luister hier maar:
https://www.youtube.com/watch?v=YxY_MUbD3Qo
Het filmfragment komt uit "500 days of Summer". Mooie film.

Kijk, dan ben ik lessen aan het voorbereiden en kom ik bij muziek en bij film uit, en blijf daar weer hangen en dan denk ik, he, leuk, ik blog nog even erover,
en dan blijf ik daar weer hangen.

Is dit herkenbaar?


woensdag 21 januari 2015

Dachshundbanner: the making of

 Niet te geloven wat thuis werken  -in de zon-
 allemaal met ne mens doet...
 
 je denkt zo van
 oh! die lampion dient perfect als vaas en kijk eens hoe mooi hij oplicht in de zon,
 maar wacht eens even,
 die rozen matchen kleursgewijs perfect
bij de tas die ik net meehad,
 
ooooh en de dachshund van Carla
gaat dààr dan ook weer wonderlijk  bij
en ziet die ook weer ne keer stralen.
 
Baf! Alles vlam over de schoolboeken.
En voor je het weet wordt een nieuwe banner de wereld ingestuurd.
 
En  is een hoop minder schoolwerk verricht dan gepland!
SO what?
 



 
the sun made me over energetic today
first I sort of  invented a new vase for my roses,
then I came up with the roses on my desk as they matched SO well with
my roses bag,
and before I knew it a new dachshundbanner was sent into the world!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...